Ο Θέμης Ανδρεάδης
κυριάρχησε στα χρόνια του '70 ως σατιρικός τραγουδιστής συνεργαζόμενος
στενά με τον στιχουργό (και ευκαιριακά συνθέτη) Γιάννη Λογοθέτη. Ήταν τόσο ισχυρή η
τυποποίησή του στο ρόλο αυτό, ώστε πέρασαν τελείως απαρατήρητες κάποιες
σποραδικές απόπειρές του να ερμηνεύσει και άλλα πράγματα, όπως μερικά
πανέμορφα και τρυφερά τραγούδια του Γιάννη Μαρκόπουλου ("Όχι δεν πρέπει", "Πού πάτε λοιπόν" κλπ.), με τα οποία ξεκίνησε την καριέρα του.
Φαίνεται όμως πως η στερεότυπη αυτή εικόνα συγκάλυψε παραπλανητικά μια ισχυρή λυρική φλέβα που διαθέτει ο συγκεκριμένος καλλιτέχνης, ο οποίος στην κορύφωση της καριέρας του εγκατέλειψε το χώρο απέχοντας σχεδόν ολοκληρωτικά για μια ολόκληρη πενταετία! Και ξαφνικά στα 1982 κυκλοφόρησε το δίσκο "Σαν ξαφνικό ταξίδι" με μια σειρά χαμηλόφωνων τραγουδιών πάνω σε δική του μουσική, τα οποία αποτέλεσαν ένα ευχάριστο ξάφνιασμα και δημιούργησαν την προσδοκία για μια νέα πορεία του Θέμη Ανδρεάδη προς μια πιο "σοβαρή" κατεύθυνση, η οποία ωστόσο δεν υπήρξε ποτέ.
Ο συνθέτης και παραγωγός Νίκος Οικονόμου σημειώνει στο δίσκο:
Θαυμάζω πάντα τους ανθρώπους που λένε "Κόβω το τσιγάρο" και έτσι απλά χωρίς θεατρινισμούς, αφήνουν τα τσιγάρα και τον αναπτήρα στο τραπεζάκι και δεν το ξαναπιάνουν. Ίσως γιατί δεν το κατάφερα, ίσως γιατί δεν το ένιωσα... Μα πιο πολύ θαυμάζω τους ανθρώπους που λένε "κατεβαίνω από την πίστα" έτσι απλά χωρίς θεατρινισμούς και αφήνουν το μικρόφωνο ή το όργανο και δεν το ξαναπιάνουν. Ίσως γιατί το κατάφερα, ίσως γιατί το ένιωσα... Ο Θέμης είναι μια τέτοια περίπτωση. Στο απόγειο της δόξας του είπε ένα βράδυ: "Δεν ξανατραγουδάω", και το κράτησε. Συνέχισε όμως να καπνίζει... Τα σατιρικά τραγούδια και οι αμέτρητοι δίσκοι, είναι η γνωστή λίγο πολύ σε όλους μας πλευρά του Θέμη Ανδρεάδη. Το "Σαν ξαφνικό ταξίδι" είναι η άγνωστη πλευρά της ψυχής του. Είναι αυτό που τον εκφράζει, είναι ο λόγος που σταμάτησε να τραγουδά, είναι η ποίηση και αρμονία που έχει πάντα στην ψυχή του...
Πάντως ο δίσκος ακούστηκε με πολύ ενδιαφέρον στην εποχή του και μερικά τραγούδια ξεχώρισαν κι έγιναν αρκετά δημοφιλή στις ραδιοφωνικές εκπομπές. Χωρίς αμφιβολία το "Τραγούδι για καφενεία" σε στίχους του Μάνου Ελευθερίου είναι ένα μεγάλο τραγούδι, από τα καλύτερα της δεκαετίας του '80, και ασφαλώς αξίζει να το προσέξουμε και να το ξανακούσουμε. Ο ίδιος ο Μάνος Ελευθερίου έγραψε τους στίχους στα μισά σχεδόν τραγούδια του δίσκου, ενώ τα υπόλοιπα έχουν στίχους του Λάζαρου Μπίκα. Ξεχωρίζει η γλυκύτατη μπαλάντα "Όλος ο κόσμος μου" με την αισθαντική ερμηνεία της Σοφίας Μιχαηλίδη. Σημειώνω επίσης το λαϊκότροπο παιγνιώδες "Θεόφιλε, Θεόφιλε" που υπογράφεται από τον Μίνωα Αμαριώτη, ο οποίος δεν είναι άλλος από τον ποιητή Μανώλη Αναγνωστάκη!
Στην ερμηνεία των τραγουδιών, εκτός από τον Θέμη Ανδρεάδη και τη Σοφία Μιχαηλίδη, έχουμε επίσης τον Γιάννη Θωμόπουλο και την άγνωστη Χριστίνα Χρυσικάκη (γνωστή ωστόσο αργότερα ως Χριστίνα Μαραγκόζη).
Την ενορχήστρωση έκανε ο ακούραστος Τάσος Καρακατσάνης, ενώ συμμετέχουν σπουδαίοι μουσικοί, όπως η Στέλλα Κυπραίου και Κώστας Γρηγορέας στην κιθάρα, ο Σπύρος Καζιάνης στο φαγκότο, ο Βαγγέλης Σκούρας στο κόρνο, ο Ανδρέας Ροδουσάκης στο κοντραμπάσο, ο Γιώργος Τσουπάκης στα κρουστά, ο Τάσος Καρακατσάνης στο πιάνο κ.ά.
Να σημειώσω ότι στην αρχική έκδοσή του ο δίσκος είχε 12 τραγούδια, ενώ στην επανέκδοσή του το 2003 προστέθηκε το "Υστερόγραφο" σε στίχους Άρη Γεράρδη.
Φαίνεται όμως πως η στερεότυπη αυτή εικόνα συγκάλυψε παραπλανητικά μια ισχυρή λυρική φλέβα που διαθέτει ο συγκεκριμένος καλλιτέχνης, ο οποίος στην κορύφωση της καριέρας του εγκατέλειψε το χώρο απέχοντας σχεδόν ολοκληρωτικά για μια ολόκληρη πενταετία! Και ξαφνικά στα 1982 κυκλοφόρησε το δίσκο "Σαν ξαφνικό ταξίδι" με μια σειρά χαμηλόφωνων τραγουδιών πάνω σε δική του μουσική, τα οποία αποτέλεσαν ένα ευχάριστο ξάφνιασμα και δημιούργησαν την προσδοκία για μια νέα πορεία του Θέμη Ανδρεάδη προς μια πιο "σοβαρή" κατεύθυνση, η οποία ωστόσο δεν υπήρξε ποτέ.
Ο συνθέτης και παραγωγός Νίκος Οικονόμου σημειώνει στο δίσκο:
Θαυμάζω πάντα τους ανθρώπους που λένε "Κόβω το τσιγάρο" και έτσι απλά χωρίς θεατρινισμούς, αφήνουν τα τσιγάρα και τον αναπτήρα στο τραπεζάκι και δεν το ξαναπιάνουν. Ίσως γιατί δεν το κατάφερα, ίσως γιατί δεν το ένιωσα... Μα πιο πολύ θαυμάζω τους ανθρώπους που λένε "κατεβαίνω από την πίστα" έτσι απλά χωρίς θεατρινισμούς και αφήνουν το μικρόφωνο ή το όργανο και δεν το ξαναπιάνουν. Ίσως γιατί το κατάφερα, ίσως γιατί το ένιωσα... Ο Θέμης είναι μια τέτοια περίπτωση. Στο απόγειο της δόξας του είπε ένα βράδυ: "Δεν ξανατραγουδάω", και το κράτησε. Συνέχισε όμως να καπνίζει... Τα σατιρικά τραγούδια και οι αμέτρητοι δίσκοι, είναι η γνωστή λίγο πολύ σε όλους μας πλευρά του Θέμη Ανδρεάδη. Το "Σαν ξαφνικό ταξίδι" είναι η άγνωστη πλευρά της ψυχής του. Είναι αυτό που τον εκφράζει, είναι ο λόγος που σταμάτησε να τραγουδά, είναι η ποίηση και αρμονία που έχει πάντα στην ψυχή του...
Πάντως ο δίσκος ακούστηκε με πολύ ενδιαφέρον στην εποχή του και μερικά τραγούδια ξεχώρισαν κι έγιναν αρκετά δημοφιλή στις ραδιοφωνικές εκπομπές. Χωρίς αμφιβολία το "Τραγούδι για καφενεία" σε στίχους του Μάνου Ελευθερίου είναι ένα μεγάλο τραγούδι, από τα καλύτερα της δεκαετίας του '80, και ασφαλώς αξίζει να το προσέξουμε και να το ξανακούσουμε. Ο ίδιος ο Μάνος Ελευθερίου έγραψε τους στίχους στα μισά σχεδόν τραγούδια του δίσκου, ενώ τα υπόλοιπα έχουν στίχους του Λάζαρου Μπίκα. Ξεχωρίζει η γλυκύτατη μπαλάντα "Όλος ο κόσμος μου" με την αισθαντική ερμηνεία της Σοφίας Μιχαηλίδη. Σημειώνω επίσης το λαϊκότροπο παιγνιώδες "Θεόφιλε, Θεόφιλε" που υπογράφεται από τον Μίνωα Αμαριώτη, ο οποίος δεν είναι άλλος από τον ποιητή Μανώλη Αναγνωστάκη!
Στην ερμηνεία των τραγουδιών, εκτός από τον Θέμη Ανδρεάδη και τη Σοφία Μιχαηλίδη, έχουμε επίσης τον Γιάννη Θωμόπουλο και την άγνωστη Χριστίνα Χρυσικάκη (γνωστή ωστόσο αργότερα ως Χριστίνα Μαραγκόζη).
Την ενορχήστρωση έκανε ο ακούραστος Τάσος Καρακατσάνης, ενώ συμμετέχουν σπουδαίοι μουσικοί, όπως η Στέλλα Κυπραίου και Κώστας Γρηγορέας στην κιθάρα, ο Σπύρος Καζιάνης στο φαγκότο, ο Βαγγέλης Σκούρας στο κόρνο, ο Ανδρέας Ροδουσάκης στο κοντραμπάσο, ο Γιώργος Τσουπάκης στα κρουστά, ο Τάσος Καρακατσάνης στο πιάνο κ.ά.
Να σημειώσω ότι στην αρχική έκδοσή του ο δίσκος είχε 12 τραγούδια, ενώ στην επανέκδοσή του το 2003 προστέθηκε το "Υστερόγραφο" σε στίχους Άρη Γεράρδη.
(c) CD | ΔIΣΚΟΓΡΑΦΙΚΟΣ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΩΝ | 1982 | ΕΠΑΝΕΚΔΟΣΗ: PROTASIS 2003
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου