Τρίτη 21 Νοεμβρίου 2017

Σπύρος Βλασσόπουλος, Αλέκα Κανελλίδου: Σαπφώ (1987)

Η Σαπφώ (περ.630 - περ.580/70 π.Χ.) θεωρείται η λαμπρότερη εκπρόσωπος του γυναικείου φύλου στο χώρο της τέχνης διαχρονικά. Η δημοφιλία της είναι υψηλότατη σε κάθε γωνιά του πλανήτη, ενώ τα τελευταία χρόνια έχει αφήσει εντονότατο το χνάρι της στην ελληνική δισκογραφία, καθώς βρίσκεται σταθερά στις πρώτες προτιμήσεις πολλών συνθετών μας, πράγμα που εκφράζεται ολοκάθαρα με τις αλλεπάλληλες δισκογραφικές εκδόσεις με μελοποιημένα ποιήματά της. Η αρχή έγινε με τον "Μεγάλο Ερωτικό" (1972) του Μάνου Χατζιδάκι, ενώ στη συνέχεια θα σημείωνα ως κύριους σταθμούς αυτής της διαδρομής τα "Αρχαία Λυρικά" (1982) του Μιχάλη Τερζή, τον παρόντα δίσκο του Σπύρου Βλασσόπουλου, τον φερώνυμο δίσκο της Angelique Ionatos και τις μελοποιήσεις των Άβατον, Μαρίζας Κωχ, Νίκου Ξυδάκη και Νίκου Μαμαγκάκη.

Ο δίσκος "Σαπφώ" κυκλοφόρησε το 1987 από την ΕΜΙ. Ήταν η πρώτη ολοκληρωμένη έκδοση βασισμένη αποκλειστικά στην ποίηση της Σαπφώς. Τη μουσική έγραψε ο Σπύρος Βλασσόπουλος, ένας αξιόλογος τραγουδοποιός που είχε παρουσιάσει μερικά εξαιρετικά και πρωτοποριακά τραγούδια στις αρχές της δεκαετίας του '70 μαζί με την τότε σύζυγό του Λήδα (κόρη της μεγάλης Δανάης). Χρησιμοποιήθηκε η ωραία νεοελληνική απόδοση της σαπφικών σπαραγμάτων από το σχετικό βιβλίο του Σωτήρη Κακίση (Σαπφώ, τα Ποιήματα, Κέδρος, 1978). Όμορφες μελωδίες με πολύ προσεγμένη ενορχήστρωση, την οποία υπογράφει ο έμπειρος Κώστας Κλάββας
Τα τραγούδια ερμηνεύει υποβλητικά και ατμοσφαιρικά η Αλέκα Κανελλίδου με τη ζεστή κι εκφραστικότατη φωνή της. Σ' ένα τραγούδι ("Ο πόθος ο κρυφός") συνοδεύει η Ράνια.

Συμμετέχουν επίσης μερικοί κορυφαίοι μουσικοί μας: Στην κιθάρα ο Μπάμπης Λασκαράκης και ο Σπύρος Βλασσόπουλος, στην άρπα η Βίκυ Παπαδημητρίου, στο βιολοντσέλο ο Σωτήρης Ταχιάτης, στο κοντραμπάσο ο Ανδρέας Ροδουσάκης, στο λαούτο ο Νίκος Τάτσης, στα πνευστά ο Φίλιππος Τσεμπερούλης, στα κρουστά ο Σπύρος Λιβιεράτος και στο πιάνο ο Κώστας Κλάββας. 
Την πολύ φροντισμένη έκδοση βινυλίου κοσμεί μεγάλη ζωγραφική απεικόνιση της ποιήτριας που φιλοτέχνησε ο ζωγράφος Αλέκος Φασιανός.

(c) LP | EMI | 1987 | πηγή: d58

3 σχόλια:

Νίκος87 είπε...

Ευχαριστούμε Δισκοβόλε για αυτόν τον εξαιρετικό δίσκο.
Το άσμα ¨Ατθίδα¨ απο τα ομορφότερα της ελληνικής δισκογραφίας.
Φανταστικός συνθέτης ο Βλασσόπουλος. Και η μουσική του στον δίσκο ¨Επικίνδυνη ισορροπία¨ είναι υπέροχη.
Δεν νοείται να υπάρχει συνθέτης που να έχει γράψει τέτοια επική μουσική όπως το ¨Εφτά και τέταρτο¨ ή το ¨Ερωτικό¨(φαντασθείτε το με αγγλικούς στίχους να το ερμηνεύει η Morgana King!!!) και να μην είναι γνωστός στην υφήλιο.
Φοβερή η ερμηνεία του Μπονάτσου, αλλά και οι στίχοι-ποιήματα του μαγικού Ανδρέα Αγγελάκη.
Αξίζει να τον μελετήσει κανείς.

Άαβας / d58 είπε...

Πράγματι ο Σπύρος Βλασσόπουλος αποτελεί μια ξεχωριστή περίπτωση δημιουργού που δεν γνώρισε ποτέ την καταξίωση που δικαιούται. Έχω μια ξεχωριστή αδυναμία στους δυο δίσκους που έβγαλε τη δεκαετία του '70 με την τότε σύζυγό του Λήδα, πάντα σε στίχους του Ανδρέα Αγγελάκη. Μήπως τυχόν έχεις την "Επικίνδυνη ισορροπία";

Νίκος87 είπε...

Κι εγώ αγαπάω ιδιαίτερα τους δύο δίσκους των Λήδα-Σπύρος.
Θεωρώ πως έιναι από τους 10 καλύτερους folk, folk-rock ελληνικούς δίσκους.
(τί ωραίο τραγούδι το "Έλα να δείς τον τόπο σου"(45άρι))
Και η Λήδα εκτός από μαγική φωνή είναι και καταπληκτική τραγουδοποιός.

Έχω το ¨Επικίνδυνη ισορροπία¨ και στο στέλνω φυσικά.