Χρυσόστομος Σταμούλης: Λιταία Πύλη (1998)

Γενέθλια ημέρα η σημερινή για έναν εκλεκτό δημιουργό από την άτυπα λεγόμενη Σχολή της Θεσσαλονίκης, τον Χρυσόστομο Σταμούλη που γεννήθηκε στην Άφυτο της Χαλκιδικής στις 2 Αυγούστου του 1964 και μας πρωτοσυστήθηκε ως συνθέτης μόλις το 1998 με το άλμπουμ Λιταία Πύλη, ένα κρυφό διαμαντάκι της ελληνικής δισκογραφίας που αξίζει να ανασύρουμε από την αφάνεια και να χαρούμε την παραγνωρισμένη ομορφιά του. 

Βέβαια ο συγκεκριμένος δημιουργός δεν είναι κάποιος τυχαίος μουσικός που απλώς δεν ευτύχησε να κάνει μεγάλο όνομα. Γιατί ο Χρυσόστομος Σταμούλης αποτελεί σημαντική πνευματική μορφή της Θεσσαλονίκης, εν ενεργεία καθηγητής στη Θεολογική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, με σοβαρές σπουδές στο φλάουτο και τη μουσική θεωρία στο Μακεδονικό Ωδείο, ενώ έχει ήδη στο ενεργητικό του και σοβαρό συγγραφικό έργο, αλλά και μουσική δραστηριότητα ως διευθυντής του νεανικού χορωδιακού και ορχηστρικού σχήματος "Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος" της Θεσσαλονίκης. Μετά την παρθενική του δισκογραφική εμφάνιση το 1998, συνέχισε να μας δίνει σε αραιά χρονικά διαστήματα κι άλλες αξιόλογες δουλειές, όπως οι μουσικές του επενδύσεις για τα ντοκιμαντέρ Καππαδοκία (2005) και Το τραγούδι του ερωδιού (2007), το οργανικό Metamorphosis (2007), αλλά και οι κύκλοι τραγουδιών Αγάπη σ' αγαπάω (2013) και Γελάς (2020).

Η Λιταία Πύλη είναι ένα άλμπουμ με μελωδικό πλούτο ανάμικτο με λαϊκούς και νεορεμπέτικους απόηχους και κυρίως με ένα καίριο ποιητικό υπόβαθρο, πάνω στο οποία χτίστηκαν οι μελωδίες των τραγουδιών. Παρόλο που είναι εμφανής ένας θρησκευτικός προσανατολισμός, αυτό γίνεται μ' ένα ανοιχτό πνεύμα και με μια διάθεση βαθύτερης ανθρώπινης επικοινωνίας. Η επιλογή των στίχων φανερώνει την απουσία κάθε θρησκοληπτικής εμμονής. Μια ψυχική ανάταση αναδίνεται στο άκουσμα αυτών των τρυφερών τραγουδιών. Ο ίδιος ο συνθέτης έγραψε στίχους, αλλά αξιοποίησε και ποιήματα του Βαγγέλη Βαρβαρέσου, του Παναγιώτη Λάιου, του Βενιζέλου Χριστοφορίδη και της Μαριλένας Φακέττι. Σημαντική στιγμή του δίσκου αποτελεί η μελοποίηση του "Πέμπτου Ευαγγελίου" του Άγγελου Σικελιανού (1884-1951), ενώ η κορύφωση έρχεται στο τέλος μ' έναν ωραιότατο μικρό κύκλο μελοποιημένων ποιημάτων του Νίκου Γαβριήλ Πεντζίκη (1908-1993), εμβληματικής πνευματικής μορφής της μεταπολεμικής Θεσσαλονίκης, από την ποιητική συλλογή "Ο πεθαμένος και η ανάσταση" (1944). 

Τα τραγούδια αποδίδουν πολύ εκφραστικά οι τρεις νέοι τότε ερμηνευτές Πέτρος Γαϊτάνος, Μανώλης Χατζημανώλης και Μιχάλης Παπαζήσης. Συμμετέχει η Χορωδία Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος υπό τη διδασκαλία του συνθέτη και της Ελένης Μουμτζή, καθώς και το παιδικό της τμήμα που διευθύνει η Ιωσηφίνα Κατωφλίδου-Σταμούλη. Το τραγούδι "Χρώματα" ερμηνεύει η Μαριάννα Γκιουλέκα, ενώ το τραγούδι "Οδοιπόρος" είναι αφιερωμένο στον Σταύρο Κουγιουμτζή. Το εξώφυλλο φιλοτέχνησε η Ανδρομάχη Βουτσινά. Ένας συνολικά θαυμάσιος δίσκος, άδικα παραγκωνισμένος από την πλημμύρα των καταναλωτικών σουξέ.

(c) CD | Lyra | 1998 | Πηγή: d58