Η Μαίρη Λίντα τραγουδά Γιάννη Σπανό: Μάνα μου (1995)

Μία μόλις ημέρα χωρίζει τα γενέθλια του Στράτου Διονυσίου και της Μαίρης Λίντα, η οποία ήρθε στον κόσμο στις 9 Νοεμβρίου 1935 και συμπληρώνει σήμερα αισίως 90 χρόνια ζωής. 

Η Μαρία Δημητροπούλου, όπως είναι το πραγματικό της όνομα, γεννήθηκε στον Πύργο Ηλείας, αλλά πολύ μικρή βρέθηκε στην Αθήνα και ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του '50 μπήκε στο χώρο της δισκογραφίας με το τραγούδι «Πικρό ποτήρι» του Κώστα Καπλάνη, ενώ λίγο αργότερα βρέθηκε στο δρόμο της ο σπουδαίος συνθέτης και σολίστ του μπουζουκιού Μανώλης Χιώτης, με τον οποίο έγιναν αχώριστο ζευγάρι στο πάλκο και στη ζωή μέχρι το 1966 που χώρισαν οι δρόμοι τους. Η συμπόρευσή της με τον Μανώλη Χιώτη στάθηκε και η πιο ακμαία φάση της καριέρας της με δεκάδες υπέροχα τραγούδια που ακούστηκαν πολύ, συχνά μάλιστα και μέσα από τις κινηματογραφικές ταινίες της εποχής, όπου ήταν συνεχής η παρουσία τους στα πρώτα χρόνια του '60. 

Το υπέροχο φωνητικό της ηχόχρωμα με την αέρινη και κρυστάλλινη εκφορά του λόγου κατέστησαν τη Μαίρη Λίντα περιζήτητη από όλους τους μεγάλους δημιουργούς της εποχής, ανάμεσα στους οποίους και ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Μάνος Χατζιδάκις και ο Γιάννης Μαρκόπουλος. Μετά το χωρισμό της πάντως η καριέρα της πήρε φθίνουσα πορεία, αν και παρέμεινε στο προσκήνιο ως τις αρχές της δεκαετίας του '80 και στη συνέχεια αραίωσε πολύ την παρουσία της. Επανήλθε δυναμικά την επόμενη δεκαετία με τον προσωπικό δίσκο Σήμερα (1992), ενώ το 1995 ο Γιάννης Σπανός της έγραψε έναν ολόκληρο κύκλο τραγουδιών, για να κλείσει οριστικά η εμπλοκή της στη δισκογραφία το 1996 με το άλμπουμ Των ανέμων τα μετάξια.

Το 1995 λοιπόν η συνάντηση της Μαίρης Λίντα με τον συνθέτη Γιάννη Σπανό απέφερε τον κύκλο τραγουδιών Μάνα μου που περιλαμβάνει ένδεκα λαϊκές στιγμές πάνω σε στίχους της Τασούλας Θωμαΐδου. Ο καλός συνθέτης φρόντισε να χαρίσει στην μεγάλη ερμηνεύτρια έναν κύκλο τραγουδιών που διακρίνονται κυρίως για τους εξωστρεφείς τους ρυθμούς, χωρίς να κρύβουν τη μελωδική φύση της μουσικής του ιδιοσυγκρασίας, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις οι μελωδίες τείνουν προς ένα λανθάνοντα απόηχο της εποχής του Μανώλη Χιώτη, όπως στο ομώνυμο τραγούδι. Ξεχωρίζει πάντως το νοσταλγικό «Χαμένη εφηβεία» στο ξεκίνημα του δίσκου. Η ερμηνεία της Μαίρης Λίντα είναι αψεγάδιαστη, έστω κι αν χρόνος φρόντισε να αφήσει τα σημάδια του, ανώδυνα ευτυχώς. Την ενορχήστρωση επιμελήθηκε ο Νίκος Κούρος, ενώ την παραγωγή υπογράφει ο παλιός στιχουργός και δραστήριος μουσικός και ραδιοφωνικός παραγωγός Κώστας Κωτούλας.

(c) CD | Ανατολή | 1995 | Πηγή: d58