Δευτέρα 1 Απριλίου 2013

Ο Μάνος Ελευθερίου ...ακυρώνει τον Νίκο Καββαδία!

Βρήκα τυχαία το σχετικό βιντεάκι, το άκουσα με ...ανοιχτό το στόμα, θύμωσα κι εγώ, όπως και πολλοί άλλοι που το άκουσαν μαζί μου, και τελικά μελαγχόλησα με τη θλιβερή ψυχοδιανοητική κατάντια ενός πάλαι ποτέ κραταιού και άξιου στιχουργού και ποιητή. Ο ξεπεσμένος πια άρχοντας της στιχουργικής Μάνος Ελευθερίου πασχίζει με περισσή ζηλοφθονία να ακυρώσει την ποιητική αξία του Νίκου Καββαδία! Με επιχειρήματα που παραπέμπουν σε ...Κατίνες της γειτονιάς! Άραγε αν εφάρμοζε ο ίδιος τα συγκεκριμένα κριτήρια στη δική του ποίηση, αναρωτιέμαι πόσο αλώβητος θα έβγαινε. Πολύ περισσότερο στον ομότεχνό του Νίκο Γκάτσο που είχε και μια ροπή προς τον σουρρεαλισμό! Κακομοίρη Ελευθερίου! Τα στερνά τιμούν τα πρώτα, μεγάλε! Αυτό γιατί το ξεχνάς;



2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Είχα την τύχη να γνωρίσω τον Καββαδία λίγους μήνες πριν το θάνατό του, σε μια γκαλερί στη Θεσσαλονίκη.Εγώ τον αντίκριζα με δέος.Εκείνος, με τον αχώριστο σκούφο του, σεμνός, λιγομίλητος, σχεδόν ντοπαλός, μ' ένα μελαγχολικό καμόγελο στα χείλη του.
Όσο μικρόψυχα κι αν τον κρίνουν κάποιοι, ο Καββαδίας και το έργο του έχει την δική του ξεχωριστή θέση στην καρδιά μας. Εκεί οι μικρότητες, οι ζήλιες και τα κόμπλεξ δεν τον αγγίζουν.

Α είπε...

και πάντα κραταιός θα μείνει

ο Καβαδδίας έχει μιά ελάχιστη παρουσία