Ο ανώνυμος δασκαλάκος της πρώτης γραμμής στο ανοιχτό μέτωπο της μαχόμενης παιδείας, αυτός που αποτελεί τον εύκολο στόχο κάθε μικρόψυχου τιμητή, αυτός που λογίζεται ως άμορφη μάζα που προσφέρεται άβουλα στις "μεταρρυθμιστικές" ονειρώξεις κάθε ματαιόδοξου πολιτικού, αυτός ο αιωνίως κακοπληρωμένος και κατασυκοφαντημένος υπαλληλάκος του πιο μικρόψυχου υπουργείου, έχει - λέει - σήμερα την τιμητική του σε μια παγκόσμια ημέρα αφιερωμένη στη χάρη του! Τι είδους όμως τιμή να αποδοθεί σ' αυτό το εξουθενωμένο γραναζάκι ενός βάρβαρου μηχανισμού που συστηματικά αντιστρατεύεται κάθε έννοια πολιτισμού και πνευματικής καλλιέργειας; Αυτός ο άμοιρος ζει την παιδική του πλάνη ότι υπηρετεί τέτοιες αξίες. Γιατί λοιπόν ν' ασχοληθεί κανείς στα σοβαρά με την αιώνια εφηβία αυτού του αφελούς που επιμένει ανόητα να επιστρατεύει το φιλότιμο κόντρα στον κυνισμό που τον πολιορκεί ανελέητα; Κοντολογίς, πόσο σοβαρά μπορεί να πάρει κανείς τα εγκωμιαστικά λόγια που ξεστόμισε σήμερα για την αφεντιά του ο αρμόδιος υφυπουργός;
Στεκόμαστε με εκτίμηση και σεβασμό απέναντι στον ανώνυμο εκπαιδευτικό,
είτε εργάζεται σε μια πόλη της προηγμένης δύσης είτε σε μια αυτοσχέδια
σχολική αίθουσα κάποιου στρατοπέδου προσφύγων. Με σεβασμό στεκόμαστε απέναντι και στον Έλληνα εκπαιδευτικό, που
επιτελεί το καθήκον του παρά τις όποιες δυσκολίες και μαθαίνει τα παιδιά
μας γράμματα. Άλλωστε, είναι βέβαιο ότι δεν υπάρχει ισχυρότερο θεμέλιο
για διαρκή ειρήνη και βιώσιμη ανάπτυξη από μια ποιοτική εκπαίδευση. Σήμερα, η Παγκόσμια Ημέρα των Εκπαιδευτικών μας θυμίζει τον καθοριστικό ρόλο που παίζει ο δάσκαλος μέσα στην κοινωνία.
Υφυπουργός Παιδείας Συμεών Κεδίκογλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου