Η δεύτερη μεγάλη απώλεια παλιού κι αγαπημένου μου δασκάλου! Και τι τραγική σύμπτωση; Τρεις μέρες νωρίτερα είχε φύγει ο αδελφός του, ο μεγάλος αρχαιολόγος Γιώργος Χουρμουζιάδης! Δεν έχει βέβαια και μεγάλη σημασία η σύμπτωση. Για μένα θα μείνει ζωντανή παντοτινά η εμπειρία της άμεσης επαφής μου μαζί τους, το διαρκές μάθημα ζωής που μου δίδαξαν, η καθαρή κι απροκατάληπτη επιστημονική οπτική και η απόλυτη αποστροφή τους σε κάθε μορφής μισαλλοδοξία.
Ο Νίκος Χουρμουζιάδης ήταν κλασικός φιλόλογος με έδρα στη Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Εκεί τον συνάντησα στα φοιτητικά μου χρόνια, την περίοδο 1976-1980. Είχε εξειδικευμένο ενδιαφέρον για το αρχαίο δράμα και η μελέτη και συστηματική ανασύνθεση των λιγοστών αποσπασμάτων του σατυρικού δράματος αποτέλεσαν τη σημαντικότερη επιστημονική του συμβολή στον τομέα αυτόν. Διετέλεσε και διευθυντής του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, όπου μάλιστα σκηνοθέτησε αρκετά έργα αρχαίου δράματος, ενώ υπήρξε καθοριστικός «στυλοβάτης» του σπουδαίου θιάσου της
Θεσσαλονίκης Πειραματική Σκηνή «Τέχνης» σκηνοθετώντας έργα
ξένων μεγάλων δραματουργών, όπως ο Σέξπιρ, ο Τσέχοφ, ο Μπρεχτ,
ο Μπέκετ κ.ά. Επιλεκτικά αναφέρω μερικούς τίτλους σημαντικών μελετημάτων του: "Παραγωγή και φαντασία στον Ευριπίδη", "Ευριπίδης σατυρικός", "Όροι και μετασχηματισμοί στην αρχαία ελληνική τραγωδία".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου