Ο Σόλων Μιχαηλίδης (1905-1979) υπήρξε πατριαρχική μορφή της εθνικής κυπριακής μουσικής σχολής με κυρίαρχη παρουσία κατά τη μεταπολεμική περίοδο τόσο στη Μεγαλόνησο, όσο και στην Ελλάδα, όπου εγκαταστάθηκε οριστικά μετά το 1957 με την ανάληψη της διεύθυνσης του Κρατικού Ωδείου Θεσσαλονίκης και το διορισμό του δυο χρόνια αργότερα ως αρχιμουσικού της νεοσύστατης Συμφωνικής Ορχήστρας Βορείου Ελλάδος. Το έργο του υπήρξε πολυδιάστατο και καλύπτει όλες τις μουσικές φόρμες (έργα φωνητικά, συμφωνικά, δωματίου, χορωδιακά, πιανιστικά κλπ.), ενώ υπήρξε και πολυγραφότατος μουσικολόγος.
Το 1975 ο Σόλων Μιχαηλίδης ήταν ο πρώτος που μελοποίησε το ελεγειακό ποίημα του Γιάννη Ρίτσου "Ύμνος και Θρήνος για την Κύπρο", γραμμένο το 1974, αμέσως μετά την τραγωδία της τουρκικής εισβολής. Και λέω ήταν ο πρώτος, γιατί το έργο μελοποιήθηκε αμέσως μετά (1976) και από αρκετούς άλλους συνθέτες (Μιχάλης Τερζής, Γιώργος Κοτσώνης, Ανδρέας Ανδρέου).
Η σύνθεση του Μιχαηλίδη έχει τη μορφή καντάτας για βαρύτονο, μικτή χορωδία και ορχήστρα (ή εναλλακτικά πιάνο) και πρωτοεκτελέστηκε τον Νοέμβριο του 1975 στις κυριότερες κυπριακές πόλεις (Λευκωσία, Λεμεσός, Λάρνακα, Πάφος) υπό τη διεύθυνση του συνθέτη με τη συμμετοχή της Χορωδίας Άρης Λεμεσού, του βαρύτονου Τζων Μοδινού και της πιανίστριας Έλενας Λαμάρη-Παπαδοπούλου.
Η έκδοση του δίσκου από τη CBS το 1975 περιλαμβάνει το έργο στην πρώτη του πλευρά, ενώ η δεύτερη πλευρά περιλαμβάνει δύο σύντομα φωνητικά έργα ("Χαίρε Μαρία", "Η προσευχή του ταπεινού" σε ποίηση Ζαχαρία Παπαντωνίου) κι ένα συμφωνικό ποίημα με τίτλο "Κυπριακή Ελευθερία", γραμμένο το 1959.
(c) LP | CBS | 1975 | πηγή: π.Αρτ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου