Συμπληρώνονται σήμερα 35 ολόκληρα χρόνια από τον πρόωρο θάνατο του «πρίγκιπα» του ελληνικού ροκ Παύλου Σιδηρόπουλου (1948-1990), ο οποίος έφυγε άδοξα από τη ζωή στις 6 Δεκεμβρίου 1990 από υπερβολική δόση ηρωίνης, στα δίχτυα της οποίας είχε μπλεχτεί πολλά χρόνια νωρίτερα και πάλευε να απελευθερωθεί, χωρίς δυστυχώς να τα καταφέρει.
Γεννήθηκε και πέθανε στην Αθήνα. Από πολύ μικρός βρέθηκε δίπλα στα νενανικά συγκροτήματα των αρχών της δεκαετίας του '60, ενώ αργότερα ως φοιτητής στο μαθηματικό τμήμα του Αριστοτελείου πανεπιστημίου συγκατοικούσε με τον Βαγγέλη Γερμανό και οι δυο τους έπαιζαν ερασιτεχνικά με τοπικά ροκ σχήματα. Το πρώτο επαγγελματικό συγκρότημα που δημιούργησε στα τέλη του '60 ήταν το Δάμων και Φιντίας, με το οποίο ηχογράφησε και κάποια τραγούδια σε δίσκους 45 στροφών. Στις αρχές της επόμενης δεκαετίας βρέθηκε στο συγκρότημα Μπουρμπούλια, το οποίο εκείνη την εποχή είχε μια σύντομη συνεργασία με τον Διονύση Σαββόπουλο, ενώ στη συνέχεια αυτονομήθηκε και για ένα διάστημα δραστηριοποιήθηκε με επικεφαλής τον Σιδηρόπουλο ηχογραφώντας και κάποια σκόρπια 45άρια. Με τη Μεταπολίτευση ο Παύλος Σιδηρόπουλος βρέθηκε στην ομάδα ερμηνευτών του Γιάννη Μαρκόπουλου σε συναυλίες και ηχογραφήσεις σημαντικών έργων («Θεσσαλικός κύκλος», «Ανεξάρτητα», «Οροπέδιο»), μια συνεργασία που έληξε άδοξα, αν και πολλά χρόνια αργότερα θα ξανασυναντηθούν στα άλμπουμ «Τολμηρή επικοινωνία» και «Ηλεκτρικός Θησέας». Στο μεταξύ είχε δημιουργήσει το συγκρότημα Σπυριδούλα με το οποίο ηχογράφησε τον πρώτο προσωπικό του δίσκο το 1978 με τίτλο «Φλου», ενώ αμέσως μετά είχε μια πολύ ενδιαφέρουσα στιγμή της καριέρας του που του έδωσε την ευκαιρία να αναδείξει εκτός από το ερμηνευτικό του πρόσωπο και τις υποκριτικές του ικανότητας.
Το 1979 λοιπόν παίχτηκε στις κινηματογραφικές αίθουσες η ταινία «Ο ασυμβίβαστος» (εναλλακτικός τίτλος: «Ο εύκολος δρόμος») σε σενάριο και σκηνοθεσία του Ανδρέα Θωμόπουλου. Το σενάριο έμμεσα βασίζεται στη ζωή του Παύλου Σιδηρόπουλου. Το soundtrack της ταινίας είναι μοιρασμένο σε οργανικά μέρη και τραγούδια. Τα οργανικά αποτελούν συνθέσεις του Γιώργου Θεοδωράκη, γιου του μεγάλου συνθέτη, ενώ τα πέντε από τα έξι τραγούδια έχουν στίχους και μουσική του σκηνοθέτη Ανδρέα Θωμόπουλου. Ξεχωρίζει το αισθαντικό «Να μ' αγαπάς» που έγινε μία από τις πιο εμβληματικές στιγμές σε ολόκληρη την καριέρα του Παύλου Σιδηρόπουλου. Το έκτο τραγούδι είναι μια τρυφερή ελεγεία που συγκλονίζει για το ανθρώπινο μήνυμά της. Έχει τίτλο «Κάποτε θάρθουν» και φέρει τη σφραγίδα δύο μεγάλων δημιουργών, του Μίκη Θεοδωράκη και του Λευτέρη Παπαδόπουλου.
Το άλμπουμ με τη μουσική της ταινίας εκδόθηκε την ίδια χρονιά με ένδεκα συνολικά μέρη. Η ψηφιακή επανέκδοση του 1994 ωστόσο κυκλοφόρησε επαυξημένη με άλλα πέντε τραγούδια που προέρχονται από τα πρώιμα χρόνια του Παύλου Σιδηρόπουλου. Συγκεκριμένα, έχουμε τρία τραγούδια με το συγκρότημα Δάμων και Φιντίας («Το ξέσπασμα», «Ο κόσμος τους», «Ο γέρο Μαθιός») και άλλα δύο («Απογοήτευση», «Ο Ντάμης ο σκληρός») με τα Μπουρμπούλια.
(c) CD | Lyra | 1979 | Ψηφιακή επανέκδοση: 1994 | Πηγή: d58
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου