Χθες ήταν η επέτειος της γέννησης ενός πολύ ιδιαίτερου καλλιτέχνη που πέρασε βιαστικά από τη ζωή αφήνοντας αδρό αποτύπωμα στο πεδίο της εγχώριας ροκ σκηνής. Ο λόγος για τον Παύλο Σιδηρόπουλο, τον "πρίγκιπα" του ελληνικού ροκ, ο οποίος γεννήθηκε στις 27 Ιουλίου 1948 και πέθανε στις 6 Δεκεμβρίου 1990 από υπερβολική δόση ηρωίνης. Στη σύντομη ζωή του πέρασε από χίλια κύματα προσπαθώντας να βρει τον προσανατολισμό του. Το 1969 εντάχθηκε στο νεανικό σχήμα Δάμων και Φιντίας κι έκανε την πρώτη του ηχογράφηση με τα τραγούδια "Το ξέσπασμα" και "Ο κόσμος τους" σε δισκάκι 45 στροφών της Zodiac. Το 1971 ενσωματώθηκε στο σχήμα Μπουρμπούλια που τότε συνεργαζόταν με τον Διονύση Σαββόπουλο, ενώ αμέσως μετά τη Μεταπολίτευση βρέθηκε στην ομάδα του Γιάννη Μαρκόπουλου συμμετέχοντας σε πολλά έργα του (Θεσσαλικός Κύκλος, Ανεξάρτητα, Οροπέδιο). Μάλιστα πολλά χρόνια αργότερα ξαναβρέθηκε πλάι στον Μαρκόπουλο συμμετέχοντας στα έργα "Τολμηρή επικοινωνία" και "Ηλεκτρικός Θησέας". Το 1979 πρωταγωνίστησε στην ταινία του Ανδρέα Θωμόπουλου "Ο ασυμβίβαστος" ερμηνεύοντας κιόλας τα τραγούδια του soundtrack γραμμένα από τον σκηνοθέτη ("Να μ' αγαπάς"), αλλά και από τον Μίκη ("Κάποτε θα 'ρθουν") και τον Γιάννη Θεοδωράκη. Ερμήνευσε επίσης τραγούδια του Γιώργου Χατζηνάσιου από το soundtrack της ταινίας "Νοκ άουτ" (1986).
Το 1977 υπήρξε μια σημαντική στιγμή της μουσικής του πορείας, όταν εντάχθηκε στο ροκ σχήμα Σπυριδούλα, με το οποίο κατάφερε να ηχογραφήσει το πρώτο και σημαντικότερο προσωπικό του άλμπουμ με τίτλο "Φλου", το οποίο μετά από πολλές περιπέτειες κυκλοφόρησε το 1979 από τη Harvest (EMI). Αν και εμπορικά δεν πήγε και τόσο καλά, τουλάχιστον στην αρχή, το συγκεκριμένο άλμπουμ θεωρείται από πολλούς ως η κορυφαία ολοκληρωμένη δουλειά στην ιστορία του ελληνικού ροκ. Εννιά ροκ μπαλάντες με μουσική και στίχους του Σιδηρόπουλου, όπου ξεδιπλώνει το συνθετικό και ερμηνευτικό του ταλέντο με ένα ποιητικό λόγο αντισυμβατικό και ακραία πεσιμιστικό. Μια πρώτη αναφορά στο θέμα των ναρκωτικών ανιχνεύεται στο τραγούδι "Η ώρα του Stuff", όπου μάλιστα συμμετέχει στα φωνητικά και η Δήμητρα Γαλάνη, χωρίς ωστόσο το όνομά της να αναφέρεται πουθενά!
Παρά την εντυπωσιακή αυτή αρχή της προσωπικής του δισκογραφικής παρουσίας η συνέχεια δεν ήταν εύκολη για τον Παύλο Σιδηρόπουλο. Μόλις το 1982 κατάφερε να παρουσιάσει ένα δεύτερο προσωπικό άλμπουμ με τίτλο "Εν λευκώ" έχοντας ήδη σχηματίσει το συγκρότημα Απροσάρμοστοι, με το οποίο θα πορευτεί ως το τέλος του βίου του. Το 1985 ηχογράφησε το άλμπουμ "Zorba the Freak" (μια υπόμνηση της καταγωγής του από τον εμβληματικό ήρωα του Καζαντζάκη), ενώ λίγο πριν φύγει από τη ζωή κυκλοφόρησε μια συλλογή ζωντανών του ηχογραφήσεων με τίτλο "Χωρίς μακιγιάζ" (1989). Μεταθανάτια πάντως εκδόθηκαν αρκετές συλλογές τραγουδιών του μαζί με ανέκδοτες ζωντανές ηχογραφήσεις που είχε κάνει κατά καιρούς σφυρηλατώντας σιγά σιγά ένα μύθο που ακόμη κρατάει γερά.
(c) LP | EMI Harvest | 1979 | Πηγή: d58
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου