Φλέρυ Νταντωνάκη: The Isles of Greece (1965)

Πέρασαν κιόλας 26 ολόκληρα χρόνια από τον πρόωρο θάνατο της σπουδαίας ερμηνεύτριας Φλέρυς Νταντωνάκη που έφυγε από κοντά μας σαν σήμερα, στις 18 Ιουλίου 1998 στα 61 της χρόνια μετά από πολύχρονη ταλαιπωρία με την υγεία της (ψυχική και σωματική). 

Η Φλέρυ Νταντωνάκη (1937-1998), κατά κόσμον Ελευθερία Παπαδαντωνάκη, κόρη σκηνοθέτη και ηθοποιού του βωβού κινηματογράφου, βρέθηκε στα τέλη της δεκαετίας του '50 για σπουδές Ιστορίας και Φιλολογίας στις ΗΠΑ, όπου και παρέμεινε για μια δεκαπενταετία περίπου κι έκανε τα πρώτα της καλλιτεχνικά βήματα παίζοντας στο θέατρο και ερμηνεύοντας τραγούδια από το παγκόσμιο ρεπερτόριο εντάσσοντας εξαρχής στο πρόγραμμά της και ελληνικά τραγούδια των κορυφαίων Ελλήνων συνθετών (Θεοδωράκη, Χατζιδάκι, Ξαρχάκου κ.ά.), αλλά και λαϊκά και παραδοσιακά τραγούδια επώνυμων ή ανώνυμων δημιουργών. Στην Αμερική μάλιστα είχε γνωριστεί με τη Μελίνα Μερκούρη στα χρόνια του χουντικού καθεστώτος και συμμετείχε μαζί της σε διάφορες εκδηλώσεις κατά των Συνταγματαρχών, ενώ κάποια στιγμή χρειάστηκε να αντικαταστήσει τη Μελίνα στην παράσταση "Illya Darling" που τότε παιζόταν στη Νέα Υόρκη. Το 1970 γνωρίστηκε με τον Μάνο Χατζιδάκι, μια γνωριμία που θα σημαδέψει την καριέρα της με εμβληματικές ηχογραφήσεις μεγάλων έργων αρχικά στο σπίτι του συνθέτη στη Νέα Υόρκη ("Λειτουργικά", "Επιτάφιος", "Κύκλος του CNS") και στη συνέχεια στην Ελλάδα μετά την επιστροφή και των δύο το 1972 ("Ο Μεγάλος Ερωτικός", "Καπετάν Μιχάλης", "Οι γειτονιές του φεγγαριού").

Πριν από τις μνημειώδεις αυτές ηχογραφήσεις με τον Μάνο Χατζιδάκι η Φλέρυ είχε προλάβει να παρουσιάσει στην Αμερική ένα πρωτόλειο άλμπουμ με τίτλο "The Isles of Greece" (Τα νησιά της Ελλάδας), το οποίο κυκλοφόρησε το 1965 από τη Vanguard, την εταιρεία όπου ηχογραφούσε τότε και η Joan Baez. Με φωνή ώριμη ήδη και περίτεχνη, αποδίδει ένα ετερόκλητο υλικό με έντονα ανατολίτικα χρώματα, βασισμένο κυρίως σε ελληνικά ακούσματα ευρείας γκάμας με παλιά λαϊκά (των Παπαϊωάννου, Γαβαλά, Ατταλίδη και Καζαντζίδη) και παραδοσιακά τραγούδια (Ραμπί, Μαντουβάλα, Έχετε γεια βρυσούλες, Δε με πονάς,, Φύγε φύγε), ελαφρά (Το κοκοράκι, Τι είν' αυτό που το λένε αγάπη, Σουσουράδα, Ο Γιάννος κι η Παγώνα), αλλά και έντεχνα λαϊκά του Μίκη Θεοδωράκη (Μυρτιά, Μάνα μου και Παναγιά, Νανούρισμα), καθώς και μερικά ξένα θέματα (Manha de carnaval, Que Bonita). Τη συνοδεύει ορχήστρα υπό τη διεύθυνση του Gershon Kingsley, ενώ κλαρινέτο παίζει ο ελληνικής καταγωγής Gus Vali.

(c) LP | Vanguard | 1965 | Πηγή: d58