Οι γυναίκες του Μάνου Χατζιδάκι / Φλέρυ Νταντωνάκη: Οι γειτονιές του φεγγαριού (1977)

Στο μεγαλύτερο διάστημα της χουντικής επταετίας ο Μάνος Χατζιδάκις ήταν εγκατεστημένος στη Νέα Υόρκη, όπου είχε μεγάλες διεθνείς συνεργασίες, αν και η δισκογραφική του παραγωγή ήταν περιορισμένη ("Blue", "Reflections"). Ωστόσο εκεί γνώρισε και τη δεύτερη μεγάλη του ερμηνευτική Μούσα μετά τη Νάνα Μούσχουρη: Τη Φλέρυ Νταντωνάκη. Μαζί της στο σπίτι του έκανε πολλές πρόβες έργων του και κάμποσες πρόχειρες ηχογραφήσεις, μεταξύ των οποίων τον "Κύκλο του CNS" και τα "Λειτουργικά" που εκδόθηκαν αργότερα σε δίσκο.

Το 1972 ο συνθέτης επιστρέφει οριστικά στην Ελλάδα και ηχογραφεί αμέσως το εμβληματικό του έργο "Ο Μεγάλος Ερωτικός" με βασική ερμηνεύτρια τη Φλέρυ. Παράλληλα με τον σπουδαίο αυτό ποιητικό κύκλο γίνεται κι άλλη μια ηχογράφηση με την ίδια ερμηνεύτρια πάνω σε γνωστά τραγούδια του συνθέτη ενορχηστρωμένα εκ νέου. Το υλικό αυτό αποτέλεσε αργότερα τη βάση του δίσκου "Οι γειτονιές του φεγγαριού" που κυκλοφόρησε το 1977 με οκτώ συνολικά τραγούδια σε δεύτερη εκτέλεση, ενορχηστρωμένα από τον συνθέτη και κιθαριστή Βασίλη Τενίδη, στα οποία προστέθηκε ως επίλογος ο εξαίσιος "Χορός του μεσημεριού", ένα οργανικό θέμα σε ρυθμό χασάπικου με διακριτικό βοκαλισμό, το οποίο είχε γραφτεί το 1973 για την ταινία The Pedestrian (Ο Οδοιπόρος) του Maximilian Schell. 

Λόγω της περιορισμένης διάρκειας του συγκεκριμένου υλικού ο δίσκος είχε και μια ενδιαφέρουσα προσθήκη, έναν σύντομο κύκλο πέντε τραγουδιών με τίτλο "Χωρίον ο Πόθος" σε πρώτη εκτέλεση με την εκφραστικότατη φωνή του Ευτύχιου Χατζηττοφή πάνω σε στίχους με σουρρεαλιστική διάθεση της Αγαθής Δημητρούκα (σε πρώτη εμφάνιση), του Μίνου Αργυράκη και του Μάνου Χατζιδάκι. Το τελευταίο τραγούδι του κύκλου ("Επιστροφή") αρχικά είχε γραφτεί για το θεατρικό έργο "Επιστροφή στις Μυκήνες" (1973) του Ευάγγελου Αβέρωφ-Τοσίτσα. Επισημαίνω πάντως ότι αργότερα, στην ψηφιακή εποχή, ο κύκλος αυτός αποσπάστηκε από το δίσκο κι ενσωματώθηκε στον "Μεγάλο Ερωτικό".

(c) LP | Νότος/Lyra | 1977 | Πηγή: d58

ΥΓ. Το πολύ όμορφο εξώφυλλο του δίσκου σχεδίασε ο ζωγράφος Γιώργος Σταθόπουλος. Μια γιαγαντιαία σκάλα οδηγεί στο φεγγάρι που κρύβεται πίσω από τα πυκνά σύννεφα. Θα ταίριαζε και ως εικόνα για το παλιό τραγούδι "Πάμε μια βόλτα στο φεγγάρι" που επίσης τραγούδησε υπέροχα η Φλέρυ Νταντωνάκη (σε δεύτερη φυσικά εκτέλεση).