Η Μαρία Φαραντούρη στη Legend / Μίκη Θεοδωράκη: Οδύσσεια (2007)

Με την έκδοση του κύκλου τραγουδιών "Οδύσσεια" το 2007 από τη Legend ο Μίκης Θεοδωράκης ολοκληρώνει μια μυθική πορεία εβδομήντα χρόνων στο ελληνικό τραγούδια από το 1937, όταν μόλις δώδεκα χρονών έγραψε το πρώτο του τραγούδι εμπνευσμένος τότε από τους παλιούς μας ποιητές που γνώριζε μέσα από τα σχολικά αναγνωστικά. Και είναι σημαδιακό ότι το κλείσιμο αυτού του δημιουργικού κύκλου συνδέθηκε με την πιο εμβληματική ερμηνεύτρια του έργου του, τη Μαρία Φαραντούρη, η οποία στάθηκε πιστή συνοδοιπόρος του για μισό σχεδόν αιώνα ερμηνεύοντας εκατοντάδες μεγάλα τραγούδια του είτε στο στούντιο, είτε και στις αμέτρητες συναυλίες που έδωσαν από κοινού σε κάθε γωνιά του πλανήτη στις αρχές της δεκαετίας του '70.

Η "Οδύσσεια" είναι ένας πολύ ενδιαφέρων κύκλος μελοποιημένων ποιημάτων του Κώστα Καρτελιά που, παρά την ευθεία αναφορά του στο ομώνυμο ομηρικό έπος, περιλαμβάνει στίχους βαθιά λυρικής και ανθρώπινης ευαισθησίας σαν ένα εσωτερικό ταξίδι αναζήτησης της ανθρώπινης επαφής και επικοινωνίας μέσα από τα σύγχρονα αδιέξοδα, τις διαψεύσεις, τις ερωτικές ανησυχίες, τη μοναξιά. Ο ποιητής σημειώνει χαρακτηριστικά στο εσώφυλλου του δίσκου: "Πιστεύω πως ο Οδυσσέας είναι κάπου εδώ κοντά, ότι αυτή τη στιγμή ξαπλώνει στο διπλανό διαμέρισμα πάνω στα μεταξωτά με μια θεά, ίδια η Καλυψώ, ή τα πίνει σ' ένα μπαρ στην Ομόνοια με κάποια Κίρκη. Ίσως και μόλις να τον ξέβρασε η θάλασσα σε κάποια ακτή, παρέα με άλλους λαθρομετανάστες. Ή και να είναι αυτό ο ίδιος ο ραψωδός, ο Μίκης Θεοδωράκης, που διηγείται τις περιπέτειές μας μ' αυτά τα τραγούδια. Μπορεί να 'μαι εγώ, μπορεί εσύ. Έτσι κι αλλιώς η Οδύσσεια συνεχίζεται...".

Ο Μίκης αντιμετώπισε το υλικό αυτό με ιδιαίτερη ευαισθησία και μας δίνει όμορφες λυρικές μελωδίες που μοιάζουν να πηγάζουν από τις παιδικές του μνήμες, από το μελωδικό κόσμο του "ελαφρού" τραγουδιού του Μεσοπολέμου ή ακόμη και της δημοτικής μας παράδοσης. Η ερμηνεία της Μαρίας Φαραντούρη, απόλυτα εκφραστική και λυρική, δίνει στο έργο την ιδεώδη του απόδοση, έστω κι αν δεν πέρασε στο κοινό και παραμένει αδικαιολόγητα στην αφάνεια. Ο ίδιος ο συνθέτης αποδίδει με τον πολύ ιδιαίτερο δικό του τρόπο το αργό ζεϊμπέκικο "Στον Κάτω Κόσμο" στην τελευταία πιθανότατα δισκογραφική καταγραφή της φωνής του.

Την ενορχήστρωση των τραγουδιών υπογράφει η ρωσικής καταγωγής πιανίστρια Ιρίνα Βαλεντίνοβα, ενώ συμμετέχουν εκλεκτοί μουσικοί, όπως η Βιβή Γκίκα στο μαντολίνο, ο Γιάννης Σπάθας στην ηλεκτρική κιθάρα, ο Δημήτρης Τσάκας στο σαξόφωνο, ο Αντώνης Ανδρέου στο τρομπόνι, ο Σωκράτης Άνθης στην τρομπέτα, ο Γιώργος Καλούδης στο βιολοντσέλο και άλλοι.

(c) CD | Legend | 2007 | Πηγή: d58