Μίνως Μάτσας: Χίλιες και μια νύχτες ...πάλι (1994)

Ο Μίνως Μάτσας (γενν. 1968) αποτελεί μια πολύ ενδιαφέρουσα περίπτωση συνθέτη της νεότερης γενιάς που ανέδειξε η γόνιμη δεκαετία του '90, η λεγόμενη δεκαετία των τραγουδοποιών. Βγήκε μέσα από μια οικογένεια που είχε στενούς δεσμούς με το χώρο της μουσικής, αφού ο συνονόματος παππούς του ήταν γνωστός στιχουργός του ρεμπέτικου ("Το μινόρε της αυγής", "Ο Αντώνης ο βαρκάρης ο σερέτης") και πρωτοπόρος της δισκογραφικής επιχειρηματικότητας (Odeon), ενώ ο πατέρας του Μάκης Μάτσας είναι αυτός που έστησε το δισκογραφικό κολοσσό της Minos. Ο ίδιος πάντως προτίμησε να μείνει μακριά από το επιχειρηματικό κομμάτι της μουσικής και να ασχοληθεί μαζί της ως δημιουργός. Η δεκαπεντάχρονη μάλιστα παραμονή του στην Αμερική τού έδωσε την απαραίτητη γνώση στον τομέα της κινηματογραφικής μουσικής, η οποία μετουσιώθηκε σε σημαντικές ως τώρα κινηματογραφικές επενδύσεις, όπως οι ταινίες: "Diary of a Lost Girl" (1997), "Η αγάπη είναι ελέφαντας" (2000), "Eduart" (2007), "Ο Θεός αγαπάει το χαβιάρι" (2012), "Καζαντζάκης" (2017) και "Ευτυχία" (2019), ενώ παράλληλα έχει καταπιαστεί και με το θέατρο ("Πήτερ Παν", "Όρνιθες") και την τηλεόραση ("Το νησί").

Η πρώτη πάντως δισκογραφική δουλειά του Μίνωα Μάτσα ήταν ένας κύκλος τραγουδιών με τίτλο Χίλιες και μια νύχτες ...πάλι που εκδόθηκε το 1994 από την ετικέτα Μεσόγειος της Minos. Πρόκειται για μια σειρά δώδεκα τραγουδιών σε στίχους του παλαίμαχου και άξιου στιχουργού Άκου Δασκαλόπουλου σε μια από τις τελευταίες εν ζωή δουλειές του, πάντα μ' εκείνο το χαρακτηριστικό ποιητικό τρόπο απεικόνισης των συναισθηματικών φορτίσεων που μας έδωσαν κατά καιρούς υπέροχα τραγούδια. Ο στιχουργός μάλιστα σημειώνει: "Πίσω από τους στίχους αυτών των τραγουδιών ανασαίνουν ήρεμα οι άνεμοι των ονείρων, τα βουνά, τα γαλανά νερά, τα φιλιά και το μέλι του φεγγαριού, οι τρικυμίες, το νάμα δύο χειλιών που σε χαϊδεύουν και μια ακρογιαλιά για τους ναυαγούς του έρωτα, αόρατες ψυχές που γίνονται μελωδία, για να μας λυτρώσουν από το θόρυβο της καθημερινότητας...".

Μαζί με το δισκογραφικό βάπτισμα του πυρός για τον συνθέτη τα τραγούδια αυτά δίνουν την ευκαιρία να κάνει την πρώτη της εμφάνιση και μια καινούργια ερμηνεύτρια, η γεννημένη στην Αυστραλία Αθηνά Μόραλη, η οποία κατάφερε μ' αυτή τη δουλειά να δώσει ένα στίγμα και να πορευτεί ευδόκιμα για μερικά χρόνια στο ελληνικό πεντάγραμμο με κάμποσες σκόρπιες συμμετοχές και μια δεύτερη προσωπική δουλειά (Ρώτα τον έρωτα) που εκδόθηκε το 1999, χωρίς πάντως όλα αυτά να σταθούν ικανά να συντηρήσουν για πολύ την παρουσία της στο χώρο.

Η μουσική του Μάτσα είναι όμορφη και χαρακτηρίζεται από μελωδική φόρτιση με μιαν υποβόσκουσα ράθυμη διάθεση και χρωματισμούς ανατολίτικους που προφανώς εναρμονίζονται με τον τίτλο του έργου και το ύφος του στιχουργικού λόγου. Μάλιστα τα τραγούδια εναλλάσσονται και με μικρές αφηγηματικές γέφυρες που δίνουν πιο ξεκάθαρα τη νοητή γραμμή του μύθου που τα διατρέχει. Αφηγητής είναι ο Γιάννης Μπαχ Σπυρόπουλος, ενώ στο τραγούδι του φινάλε ("Τραγουδάκι του τέλους") συμμετέχει και ο ηθοποιός Κωνσταντίνος Μάνος. Την ενορχήστρωση έκανε ο συνθέτης.

(c) LP | Minos/Μεσόγειος | 1994 | Πηγή: tzil/d58