Ο "Επιτάφιος" του Μίκη Θεοδωράκη σε ποίηση Γιάννη Ρίτσου είναι αναμφισβήτητα το πιο εμβληματικό έργο της έντεχνης λαϊκής τραγουδοποιίας. Οι δύο πρώτες εκτελέσεις του με τη Νάνα Μούσχουρη και τον Γρηγόρη Μπιθικώτση
ηχογραφήθηκαν σχεδόν ταυτόχρονα το καλοκαίρι του 1960.
Το 1961 είχαμε μια τρίτη ηχογράφηση του
έργου με τη Μαίρη Λίντα, ενώ το 1966 ακολούθησε άλλη μια εκτέλεση με τη Χορωδία
Τρικάλων της Τερψιχόρης Παπαστεφάνου. Στα νεότερα χρόνια καταγράφηκαν
αρκετές ακόμη εκτελέσεις, αλλά σίγουρα καμία δεν μπόρεσε να ξεπεράσει
εκείνες τις πρώτες.
Προσωπικά πάντως, παρόλο που ο χρόνος επέβαλε
ως κλασικότερη και δημοφιλέστερη την εκτέλεση με τον Μπιθικώτση, έχω ξεχωριστή αδυναμία
και προτίμηση στην εκτέλεση με τη Μαίρη Λίντα.
Κι αυτό, γιατί βρίσκω καταλληλότερη τη γυναικεία φωνή για την απόδοση
του μητρικού σπαραγμού, αλλά και γιατί η συγκεκριμένη ενορχήστρωση, που συνδυάζει προσφυώς τη λαϊκή με τη συμφωνική ορχήστρα, δίνει πολύ γοητευτικά
ηχοχρώματα, έστω κι αν η κυριαρχία του μπουζουκιού του Μανώλη Χιώτη κι
εδώ είναι εμφανής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου