Γιώργος Σισιλιάνος: Έργα για ορχήστρα (1999)

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΙΣΙΛΙΑΝΟΣ
ΕΡΓΑ ΓΙΑ ΟΡΧΗΣΤΡΑ:
Κοντσέρτο για ορχήστρα, op.12
Μπαλάντα για μεγάλη ορχήστρα, op.56
Μελλιχόμειδη για σοπράνο & 11 όργανα σε ποίηση Σαπφώς, op.44

(c) AGORA, 1999 | TT. 61'14''
______________________________________

Ο Γιώργος Σισιλιάνος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1920 και πέθανε το 2005. Σπούδασε μουσική στο Ωδείο Αθηνών και τη Μουσική Ακαδημία Santa Cecilia της Ρώμης. Το 1991 τιμήθηκε με το βραβείο Gottfried von Herder, το 1994 με το βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών και το 2001 με το βραβείο Μαρία Κάλλας από το Γ' Πρόγραμμα της Ραδιοφωνίας. Το 1999 ανακηρύχθηκε επίτιμος διδάκτωρ του Μουσικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει ανακηρυχθεί επίσης Ιππότης Γραμμάτων και Τεχνών της Γαλλικής και της Ιταλικής Δημοκρατίας. Έχει δώσει αρκετές διαλέξεις και συνεντεύξεις για τη σύγχρονη μουσική, ενώ αναλύσεις έργων του, άρθρα, δοκίμια και σχόλια πάνω σε ποικίλα μουσικά θέματα έχουν μεταδοθεί από το ραδιόφωνο και την τηλεόραση ή έχουν δημοσιευθεί στον ημερήσιο ή περιοδικό Τύπο. Διετέλεσε Διευθυντής Μουσικών Εκπομπών στην Ελληνική Ραδιοφωνία και Τηλεόραση (1961-1962 και 1974-1975), ιδρυτικό μέλος του ΔΣ του ελληνικού τμήματος της Διεθνούς Εταιρείας Σύγχρονης Μουσικής (1964-1967), μέλος του ΔΣ της Καλλιτεχνικής Επιτροπής της Εθνικής Λυρικής Σκηνής (1976-1980), μέλος και αργότερα αντιπρόεδρος του ΔΣ του ελληνικού τμήματος του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου (1978-1985), μέλος του ΔΣ της Ελληνικής Ραδιοφωνίας Τηλεόρασης (1988-89), μέλος του ΔΣ του ελληνικού τμήματος της Διεθνούς Εταιρείας Αισθητικής και πρόεδρος του ΔΣ της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών (1981-1989).
Ο Γιώργος Σισιλιάνος έχει αναγνωριστεί ως ένας από τους σημαντικότερους δημιουργούς στον χώρο της έντεχνης ελληνικής μουσικής. Η ζωή του συνδέεται άρρηκτα με το έργο του, αφού ήταν πρώτα απ’ όλα συνθέτης. Από την ηλικία των 20 περίπου ετών μέχρι το τέλος αφοσιώθηκε σχεδόν αποκλειστικά στη σύνθεση. Ήταν από τους πρώτους που στα μέσα της δεκαετίας του ’50 εισήγαγαν τα σύγχρονα μουσικά ρεύματα στην Ελλάδα. Παράλληλα με τη συνθετική του εργασία, μέσα από τις θέσεις που κατέλαβε σε θεσμoύς της χώρας, συνέβαλε αποφασιστικά στην ανανέωση και ανάπτυξη της μουσικής ζωής και στην προβολή

της σύγχρονης μουσικής δημιουργίας. Το συνθετικό έργο του Σισιλιάνου δεν είναι δυνατό να διαχωριστεί από την πορεία του ως ανθρώπου, ούτε από τη σχέση αλληλεπίδρασης που τον συνέδεε με το κοινωνικό και πολιτισμικό περιβάλλον του.
Το έργο του Γιώργου Σισιλιάνου διακρίνεται σε τρεις περιόδους:
Η πρώτη περιλαμβάνει τα έργα που ακολουθούν τονικά και τροπικά ιδιώματα και γράφτηκαν μέχρι το 1953, χρονιά κατά την οποία ο Σισιλιάνος ολοκλήρωσε τις σπουδές σύνθεσης στην Ακαδημία Santa Cecilia της Ρώμης.
Η δεύτερη περίοδος ορίζεται από το 1954 και σ' αυτήν ανήκει το Κοντσέρτο για Ορχήστρα, έργο 12, σε 4 μέρη. Η σύνθεσή του ξεκίνησε στα 1954 και ολοκληρώθηκε το 1961. Είναι το πρώτο έργο, στο οποίο ο Σισιλιάνος χρησιμοποιεί τη δωδεκάφθογγη μέθοδο και χαρακτηρίζεται από τον πειραματισμό και την αναζήτηση γύρω από τα σύγχρονα μουσικά ρεύματα.
Στην τρίτη περίοδο του έργου του ο Σισιλιάνος κάνει μια συνειδητή στροφή προς ένα ιδίωμα μελωδικότερο και πιο εύληπτο και διαμορφώνει την προσωπική μουσική του γλώσσα χρησιμοποιώντας επιλεκτικά τις τεχνικές κατακτήσεις των χρόνων που προηγήθηκαν. Η Μελλιχόμειδη, έργο 44 (1980) σηματοδοτεί το πέρασμα στην περίοδο αυτή, η οποία προαναγγέλλεται από στοιχεία που μπορεί κανείς να διακρίνει και σε προγενέστερα έργα. Το έργο αναγράφεται ως σύνθεση για σοπράνο και 11 όργανα και στηρίζεται σε ποιητικά σπαράγματα της αρχαίας ποιήτριας Σαπφώς (7ος/6ος αι. π.Χ.), καθώς και σ' ένα στίχο του συντοπίτη της λυρικού ποιητή Αλκαίου, που είναι αφιερωμένος σ' εκείνη. Ερμηνεύει η σοπράνο Anna Ivanova.
Ο δίσκος συμπληρώνεται με τη νεότερη ορχηστρική σύνθεση Μπαλάντα για μεγάλη ορχήστρα, έργο 56, που γράφτηκε το 1994.
Τη Συμφωνική Ορχήστρα της Βουλγαρίας διευθύνει ο Άλκης Παναγιωτόπουλος.
Ο δίσκος εκδόθηκε από την ιταλική AGORA, εταιρία που έχει ήδη εκδόσει αρκετούς δίσκους με έργα Ελλήνων συνθετών (Σκαλκώτας, Χατζιδάκις, Μικρούτσικος).