Λιγοστές δυστυχώς είναι οι ξένες δισκογραφικές εκδόσεις με έργα λόγιων Ελλήνων συνθετών. Πέρα από τη συστηματική τα τελευταία χρόνια έκδοση των απάντων του Σκαλκώτα από τη σουηδική ΒIS, κάποιες σποραδικές κυκλοφορίες από τη Philips, την ΕΜΙ και τη DECCA, καθώς και τη γερμανική INTUITION (που ειδικεύεται στο λόγιο έργο του Θεοδωράκη) και πρόσφατα τη NAXOS, δεν έχουμε τίποτε άλλο που να δείχνει σοβαρό ενδιαφέρον για την εγχώρια μουσική δημιουργία.
Έτσι λοιπόν η παρούσα έκδοση της γερμανικής KOCH με έργα των Μανόλη Καλομοίρη (1883-1962) και Νίκου Σκαλκώτα (1904-1949) είναι μια πολύ ευχάριστη έκπληξη.
Η έκδοση αυτή περιλαμβάνει τη μνημειώδη 1η Συμφωνία του Καλομοίρη, την περίφημη "Συμφωνία της Λεβεντιάς", έργο 21, που γράφτηκε στα 1918-1920, αντλώντας την έμπνευσή της από τα βουνά και τους κάμπους της Μακεδονίας σε μια προσπάθεια του συνθέτη να αποδώσει τη συγκίνηση που πηγάζει από την ελληνική λεβεντιά σε όλες τις εκδηλώσεις της ζωής, χαρά, πόλεμο, χορό, αγάπη, θάνατο. Χαρακτηριστικό είναι το χορωδιακό φινάλε (κατά το πρότυπο της 9ης Συμφωνίας του Μπετόβεν), όπου διαπλέκεται έντεχνα το μουσικό υλικό του πρώτου μέρους με τον βυζαντινό ύμνο "Τη Υπερμάχω".
Το έργο του Σκαλκώτα ονομάζεται "Η επιστροφή του Οδυσσέα" * και είναι ένα μεγάλο συμφωνικό ποίημα προγραμματικής μουσικής, γραμμένο στα 1942. Το έργο αναδεικνύει με απόλυτα πειστικό τρόπο την ικανότητα του συνθέτη στη συμφωνική γραφή.
Και τα δύο έργα ευτύχησαν μιας πολύ σημαντικής εκτέλεσης υπό τη διεύθυνση του διάσημου Έλληνα αρχιμουσικού Μιλτιάδη Καρύδη (1923-1998), ο οποίος διευθύνει τη Συμφωνική Ορχήστρα της Ραδιοφωνίας της Βιέννης (Καλομοίρης) και τη Συμφωνική Ορχήστρα της Δανικής Ραδιοφωνίας (Σκαλκώτας). Οι ηχογραφήσεις των δύο έργων έγιναν ζωντανά. Στο Ηρώδειο το 1979 για το έργο του Σκαλκώτα και στην αίθουσα Musikverein της Βιέννης το 1986 για το έργο του Καλομοίρη.
* Τον ίδιο τίτλο έχει και σχετικό ντοκιμαντέρ του Γιάννη Λάμπρου, παραγωγής 1998, με θέμα τη ζωή του Νίκου Σκαλκώτα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου