Κώστας Τουρνάς: Απέραντα χωράφια (1973)

Γενέθλια ημέρα η σημερινή για μια ξεχωριστή μορφή της ελληνικής ποπ σκηνής, τον Κώστα Τουρνά, ο οποίος αισίως πλέον συμπληρώνει τα 76 του χρόνια παραμένοντας πάντα ενεργός και δημιουργικός με μια ζηλευτή καριέρα που ξεπερνά ήδη το μισό αιώνα.  Πρωτοεμφανίστηκε στη δισκογραφία το 1970 με το χιλιοτραγουδισμένο "Άνθρωπε αγάπα", το οποίο στάθηκε το εφαλτήριο για τη μεγάλη αποδοχή από το κοινό της εποχής του βραχύβιου νεανικού συγκροτήματος των Poll (1971-1972) που δημιούργησε μαζί με τους Robert Williams, Σταύρο Λογαρίδη και Κώστα Παπαϊωάννου. Μετά τη διάλυση των Poll ο Κώστας Τουρνάς ξεκίνησε την προσωπική του καριέρα, η οποία μέχρι σήμερα έχει αποφέρει δεκάδες προσωπικούς δίσκους και πάμπολλες επιτυχίες τραγουδισμένες από τον ίδιο ή από άλλες φωνές.

Η αρχή λοιπόν αυτής της λαμπρής προσωπικής πορείας του στο ελληνικό τραγούδι έγινε με το εμβληματικό άλμπουμ Απέραντα χωράφια που γράφτηκε το 1972 κι εκδόθηκε από την Polygram το 1973. Πρόκειται για ένα δίσκο αναφοράς με ιστορική πλέον αξία που πιστοποιείται και από το πρωτοποριακό του περιεχόμενο, αλλά και από τη δύσκολη χρονική συγκυρία της έκδοσής του σε συνθήκες ασφυκτικού ελέγχου των καλλιτεχνικών δημιουργημάτων από το χουντικό καθεστώς. Ο Κώστας Τουρνάς πιστώνεται με ένα απροσδόκητα ώριμο για τη νεαρή του ηλικία έργο που ασφαλώς προηγούνταν της εποχής του και κινούνταν σε ένα πεδίο προοδευτικού-ψυχεδελικού ροκ μπολιασμένου με φολκ στοιχεία και έναν άρτιο και ιδιαίτερα φορτισμένο ελληνικό λόγο πλημμυρισμένο από βιωματικές αναφορές, σαν ένα είδος προσωπικού χρονικού από τα παιδικά του χρόνια στους κάμπους της Αρκαδίας, όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε, μέχρι τη μόνιμη εγκατάστασή του στην Αθήνα από τις αρχές της δεκαετίας του '60. 

Το έργο στηρίζεται σε δεκατρία ποιητικά σκαριφήματα που έντυσε μουσικά ο ίδιος δημιουργώντας μια μορφή σουίτας συνεχούς ροής με εναλλασσόμενα μουσικά μοτίβα, ενίοτε επαναλαμβανόμενα με μικρές παραλλαγές. Η μουσική του αποτελεί ένα εντυπωσιακό μίγμα ροκ και συμφωνικών χρωμάτων που ενορχήστρωσε επιδέξια ο Κώστας Κλάβας με τη συμμετοχή της Ορχήστρας της Λυρικής Σκηνής και του οργανικού σχήματος Ρουθ (Γιώργος Στεφανάκης, Γιώργος Φιλιππίδης, Χρήστος Στασινόπουλος). Μάλιστα το έργο ξεκινά με μια οργανική εισαγωγή εν είδει οπερατικής ουβερτούρας, όπου παρελαύνουν βιαστικά όλες οι μελωδίες των τραγουδιών, ενώ στο σώμα του έργου παρεμβάλλονται άλλες δυο οργανικές γέφυρες σαν μικρά ιντερμέδια.

Αξίζει να προσθέσουμε ότι, αν και το έργο δεν εκτιμήθηκε όσο του άξιζε στην εποχή του, στα κατοπινά χρόνια ήρθε η αναγνώριση μέσα από επανειλημμένες δισκογραφικές επανεκδόσεις, αλλά και ζωντανές σκηνικές του αναβιώσεις, όπως αυτή του 2012 από το Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού και η νεότερη του 2019 στο Κηποθέατρο Παπάγου.

(c) CD | Polydor | 1973 | Πηγή: d58