Σταύρος Λογαρίδης: Ακρίτας (1973)

Φυσική συνέχεια του πρόσφατου αφιερώματος στον Κώστα Τουρνά αποτελεί η αναφορά μας στον στενό συνεργάτη του στα χρόνια των Poll Σταύρο Λογαρίδη, ο οποίος γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1953 κι έφυγε πρόωρα από τη ζωή το 2022. Ο Λογαρίδης θεωρείται πρωτοπόρος του ελληνικού ροκ και εξαίρετος τραγουδιστής, αλλά αρκετά μοναχικός και εκκεντρικός στη ζωή του, πράγμα που δεν του επέτρεψε να έχει την καριέρα που θα αναλογούσε στο ξεχωριστό του ταλέντο. Κατάφερε ωστόσο να μας αφήσει μια πολύ ενδιαφέρουσα δισκογραφική παρακαταθήκη τόσο ως τραγουδοποιός, όσο και ως απλός τραγουδιστής σε συνθέσεις άλλων δημιουργών, όπως το άλμπουμ Με τα φεγγάρια χάνομαι (1985) του Γιώργου Ζήκα.

Αμέσως μετά τη διάλυση των Poll (1972) τα τρία βασικά του μέλη (Κώστας Τουρνάς, Robert Williams, Σταύρος Λογαρίδης) ξεκίνησαν την προσωπική τους καριέρα. Την ίδια λοιπόν χρονιά ο Σταύρος Λογαρίδης δημιούργησε το σχήμα Ακρίτας (ονομασία δανεισμένη από την "Ασκητική" του Νίκου Καζαντζάκη) μαζί με τους Γιώργο Τσουπάκη, Άρη Τασούλη και Δήμη Παπαχρήστου. Το συγκρότημα ξεκίνησε με ένα 45άρι κι αμέσως μετά παρουσίασε το μοναδικό ολοκληρωμένο του δίσκο με τον ίδιο τίτλο που κυκλοφόρησε το 1973, παράλληλα με τα Απέραντα χωράφια του Κώστα Τουρνά. 

Το έργο χαρακτηρίζεται ως σουίτα χορού για κουαρτέτο (τα τέσσερα μέλη δηλαδή του συγκροτήματος) και playback. Η μουσική κινείται στο χώρο του ροκ και φολκ ρεύματος της εποχής και βασίζεται σε λιμπρέτο του σκηνοθέτη Κώστα Φέρρη, ένα αλληγορικό κείμενο με στοιχεία προφητικού λόγου. Τη μουσική μοιράστηκαν ο Σταύρος Λογαρίδης και ο Άρης Τασούλης. Φυσικά τραγουδιστής είναι ο Λογαρίδης που παίζει ταυτόχρονα μπάσο και ακουστική κιθάρα, ενώ ο Γιώργος Τσουπάκης παίζει ντραμς και ο Άρης Τασούλης πιάνο και πλήκτρα. Το εξώφυλλο σχεδίασε ο Κώστας Φέρρης. 

Ο δίσκος δε γνώρισε καμία απήχηση στο ελληνικό κοινό, ωστόσο κατάφερε να έχει διανομή σε πολλές χώρες του εξωτερικού (Γερμανία, Ιαπωνία) και με το χρόνο να περιβληθεί έναν ακαταμάχητη μύθο ως ένα από τα πιο πρωτοποριακά άλμπουμ στην ιστορία της ροκ μουσικής. 

(c) CD | Polydor | 1973 | Πηγή: d58