Κώστας Γανωτής: Γαλάζιο (1990)

Ο Κώστας Γανωτής εμφανίστηκε στο δισκογραφικό προσκήνιο στις αρχές της δεκαετίας του '80, αρχικά ως ερμηνευτής και στη συνέχεια ως ολοκληρωμένος τραγουδοποιός. Η πρώτη ολοκληρωμένη του δουλειά με δικό του αποκλειστικά υλικό εκδόθηκε το 1985 με το άλμπουμ Έθνος εξαιρετικά που έκανε καλή εντύπωση και τον εδραίωσε πλέον στο χώρο του τραγουδιού, χωρίς πάντως να αξιωθεί ποτέ της προβολής και καταξίωσης που του αναλογούσε. Πάντως η συμμετοχή του στις δυο Λεωφόρους (1987, 1990) του εξασφάλισε μια καλή εμπορική αποδοχή, έστω κι αν την παρουσία του επισκίαζε η μεγάλη δημοφιλία των ερμηνευτριών που τον πλαισίωναν (Άλκηστις Πρωτοψάλτη, Ελευθερία Αρβανιτάκη). 

Το 1990 λοιπόν, παράλληλα με τη συμμετοχή του στη Λεωφόρο Β', ο Κώστας Γανωτής παρουσίασε τη δεύτερη προσωπική του δουλειά με την ιδιότητα του τραγουδοποιού. Πρόκειται για το άλμπουμ Γαλάζιο που εκδόθηκε από την ΑΚΤΗ και περιλαμβάνει ένδεκα τραγούδια σε ύφος ροκ μπαλάντας. Οι στίχοι του διακρίνονται από μια διάθεση κοινωνικής κριτικής με μιαν απαισιόδοξη οπτική σαν μικρές εξομολογήσεις ενός ανήσυχου ανθρώπου που παλεύει να μην αποδεχθεί την ήττα του. 

Το ιδιαίτερο πάντως ενδιαφέρον του δίσκου εντοπίζεται σε τρία μελοποιημένα ποιήματα που περιέχει, τα οποία αποκαλύπτουν και την έφεση του τραγουδοποιού για τον ποιητικό λόγο, πράγμα που αργότερα θα τον απασχολήσει πολύ πιο συστηματικά. Ξεχωρίζει το πρώτο ("Ακατόρθωτη υποκρισία") που ανήκει στον Γιάννη Ρίτσο από την ποιητική συλλογή "Χειρονομίες" (1972) και είναι αυτό που έδωσε και τον τίτλο στο δίσκο από τον εναρκτήριο στίχο του. Έχουμε επίσης το ποίημα "Μονοτονία" του Κωνσταντίνου Καβάφη και το "Σχόλιο για το σχηματισμό των μαζών" του Γερμανο-Αμερικανού ποιητή Τσαρλς Μπουκόφσκι σε ελληνική απόδοση του Γιώργου Μπλάνα. 

(c) LP | CBS/AKTH | 1990 | Πηγή: d58