Κώστας Γανωτής, Νίκος Γκάτσος: Μέρες Επιταφίου (2024)

Ο μικρός ποιητικός κύκλος «Μέρες Επιταφίου» γράφτηκε κατά τη δεκαετία του '80 από τον Νίκο Γκάτσο με παρότρυνση του Μάνου Χατζιδάκι, ο οποίος σχεδίαζε να τον μελοποιήσει με ερμηνευτή τον Μανώλη Μητσιά. Το σχέδιο αυτό δυστυχώς δεν ευοδώθηκε ποτέ και το έργο παρέμεινε αναξιοποίητο όσο ζούσε ο ποιητής. 

Πολλά χρόνια αργότερα, το 2006, πρώτος ο Χρήστος Τσιαμούλης μελοποίησε ένα από τα ποιήματα της συλλογής ("Μεγάλη Πέμπτη") και το συμπεριέλαβε στο άλμπουμ Δωδεκάορτο με ερμηνευτή τον Αλκίνοο Ιωαννίδη. Πέρασαν άλλα δέκα χρόνια, ώσπου ο Δημήτρης Παπαδημητρίου, έχοντας ήδη στη φαρέτρα του μια σειρά τραγουδιών πάνω σε αμελοποίητους στίχους του Νίκου Γκάτσου (Λένη, 2003, Λουλούδι στη φωτιά, 2012), μελοποίησε ολόκληρο το έργο σε λόγιο ύφος με την Καμεράτα και τη φωνή του Μανώλη Μητσιά.

Και ιδού μια δεύτερη ολοκληρωμένη μουσική προσέγγιση στο έργο του Νίκου Γκάτσου, πολύ πρόσφατη, μόλις πριν από ένα χρόνο. Είναι ο Κώστας Γανωτής που μελοποίησε εκ νέου τα έξι αυτά ποιήματα με το δικό του ολότερα ξεχωριστό ύφος στη μουσική και την ερμηνεία, χωρίς το παραμικρό ίχνος επιρροής από τις προγενέστερες μελοποιήσεις, προτιμώντας έναν ήχο ατφοσφαιρικής μπαλάντας με εκκλησιαστικούς τόνους και λιτή οργανική συνοδεία από μια κιθάρα μέσα σ' ένα κατανυκτικό πλαίσιο που διαμορφώνουν τα ηλεκτρονικά χρώματα του συνθεσάιζερ που χειρίζεται ο Γιώργος Μπουσούνης. 

Το άλμπουμ αυτό διάρκειας μόλις 23 λεπτών εκδόθηκε το 2024 σε βινύλιο από την MLK (Χρωμοδιάσταση) με ένθετο ψηφιακό δίσκο, ενώ στο εξώφυλλό του υπάρχει ένας συγκλονιστικός πίνακας του Γιάννη Κονταράτου από το βιβλίο του "Επιτάφιος Θρήνος" (2023) που απεικονίζει δυο προσφυγοπούλες να κρατάνε το χέρι ενός νεκρού παιδιού. Πόσο επίκαιρο στις ζοφερές αυτές ημέρες που θρηνούμε καθημερινά εκατόμβες νεκρών προσφύγων, ενώ ταυτόχρονα στην ανατολική γωνιά της Μεσογείου συντελείται μια παρανοϊκή γενοκτονία!

(c) LP/CD | MLK | 2024 | Πηγή: Net/d58