Πέτρος Βαγιόπουλος: Πότε Βούδας, πότε Κούδας (1986)

Με αφορμή τα σημερινά του γενέθλια περνάμε τώρα σε έναν άλλο τραγουδοποιό που ανέδειξε η δεκαετία του '80, ο οποίος κινήθηκε στο χώρο του λαϊκού ήχου ή αυτού που ο ίδιος κάποιες φορές το ονόμαζε "έντεχνο νεολαϊκό" τραγούδι. Αναφέρομαι στον Πέτρο Βαγιόπουλο, ο οποίος γεννήθηκε στους Σοφάδες Καρδίτσας στις 7 Σεπτεμβρίου 1949 και σπούδασε Μαθηματικός στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο και μάλιστα για κάμποσα χρόνια άσκησε το συγκεκριμένο επάγγελμα διατηρώντας ιδιωτικό φροντιστήριο στο Βόλο. Γύρω στο 1983 γνωρίστηκε με τον Μανώλη Ρασούλη κι αυτή η γνωριμία οδήγησε στην πρώτη κοινή δισκογραφική τους δουλειά με το άλμπουμ Εσύ κι αν γίνεις υπουργός, εγώ θα σ' αγαπάω (1985). 

Ο εμβληματικός στιχουργός Μανώλης Ρασούλης (1945-2011) έχει καταγραφεί πλέον στην ιστορία του ελληνικού τραγουδιού ως ο άνθρωπος που τάραξε τα λιμνάζοντα ύδατα του λαϊκού τραγουδιού σε μια εποχή που η κυριαρχία του μεταπολιτευτικού πολιτικού τραγουδιού φάνηκε να επισκιάζει τα πάντα. Η πρώτη "ανατρεπτική" κίνηση ήρθε το 1978 με τον ιστορικό δίσκο Η εκδίκηση της γυφτιάς που συνεχίστηκε αμέσως μετά με τα Δήθεν, αμφότερα σε μουσική του Νίκου Ξυδάκη. Λίγο αργότερα τη σκυτάλη πήρε ο Μάνος Λοΐζος με τα Τραγούδια της Χαρούλας (1979) κι αμέσως μετά ο Χρήστος Νικολόπουλος με τους κύκλους Οι κυβερνήσεις πέφτουνε, μα η αγάπη μένει (1981) και Παίξε Χρήστο επειγόντως (1982). Κι έτσι φτάνουμε στη συνάντηση του στιχουργού με τον Πέτρο Βαγιόπουλο, μια συνάντηση που θα αποβεί εξαιρετικά γόνιμη και θα διαρκέσει ως το τέλος της ζωής του αποφέροντας συνολικά γύρω στα 100 τραγούδια.

Η σημαντικότερη λοιπόν στιγμή αυτής της μακροχρόνιας συνεργασίας ήρθε το 1986 με το άλμπουμ Πότε Βούδας, πότε Κούδας που εκδόθηκε από τη CBS, αφού καμιά άλλη εταιρεία δε φάνηκε πρόθυμη να το εκδώσει, καθώς μάλιστα η αιρετική στιχουργία του Ρασούλη είχε ήδη ξεσηκώσει πολλές αντιδράσεις από συστηρητικούς κύκλους. Το ομότιτλο πάντως τραγούδι με τον εμβληματικό του τίτλο γνώρισε τεράστια επιτυχία συμβάλλοντας αποφασιστικά στην εδραίωση του νέου συνθέτη στο χώρο. Κι όπως ο ίδιος εξομολογήθηκε, το ιστορικό αυτό τραγούδι διαμορφώθηκε από συρραφή σκόρπιων στίχων του Ρασούλη που σταχυολόγησε ο συνθέτης μέσα από τη σατιρική-κριτική εφημεριδούλα "Αυγό" που εξέδιδε κατά καιρούς ο στιχουργός.

Ο δίσκος κινείται στο πλαίσιο του νέου αυτού λαϊκού ήχου που ήδη είχαν διαμορφώσει ο προκάτοχοι του Βαγιόπουλου που προαναφέραμε. Ρυθμοί άλλοτε εξωστρεφείς κι άλλοτε πιο χαμηλόφωνοι διαμορφώνουν ένα ετερόκλητο ακρόαμα που δεν είναι βέβαιο ότι μπορεί να αποσπάσει την αποδοχή όλων των μουσικόφιλων. Πάντως λυρικές στιγμές απέραντης τρυφερότητας κι ευαισθησίας, όπως το τραγούδι "Νιώσε με", δύσκολα μπορούν να συναντήσουν επιφυλάξεις. Ο Νίκος Παπάζογλου ερμηνεύει με αξεπέραστο τρόπο το ομότιτλο τραγούδι, ενώ σημαντική συμμετοχή στην ερμηνεία των τραγουδιών έχουν οι δυο δημιουργοί τους, ο Πέτρος Βαγιόπουλος και ο Μανώλης Ρασούλης, ο οποίος άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ξεκίνησε ως τραγουδιστής. Τραγουδούν επίσης η Γλυκερία, ο Λεωνίδας Βελής, ο Αντώνης Βαρδής και η Χριστίνα Μαραγκόζη.

(c) CD | CBS | 1986 | Πηγή: d58