Μάνος Λοΐζος: Πρόκληση (ανέκδοτο OST, 1971)

Με τη φωτεινή εξαίρεση της "Ευδοκίας" (1971) ο Μάνος Λοΐζος δεν ευτύχησε στις, λιγοστές έτσι κι αλλιώς, κινηματογραφικές του συνεργασίες. Μουσική και τραγούδια του βρίσκουμε σε εμπορικές ταινίες δεύτερης ποιότητας, όπως "Μπετόβεν και μπουζούκι" (1965), "Αγάπη που δε σβήνει ο χρόνος" (1966), "Επιχείρηση Δούρειος Ίππος" (1966), "Τρούμπα '67" (1967), "Το λεβεντόπαιδο" (1969), "Η νεράιδα και το παλικάρι" (1969), "Διακοπές στην Κύπρο" (1971), "Η Αλίκη δικτάτωρ" (1972) και μερικές ακόμη. 

Εκεί στα πρώτα χρόνια του '70 βρέθηκε στην ανάγκη για βιοποριστικούς λόγους να γράφει μουσική ακόμη και για ταινίες ερωτικού (soft πορνό) περιεχομένου, χωρίς να διστάζει να τους χαρίσει μερικά από τα πανέμορφα τραγούδια του. 

Ανάμεσα σ' αυτές και η ταινία "Πρόκληση" του Όμηρου Ευστρατιάδη που γυρίστηκε το 1971, τη χρονιά της "Ευδοκίας", με πρωταγωνιστές τους Άννα Φόνσου, Έλενα Ναθαναήλ, Ελένη Ανουσάκη, Ανδρέα Μπάρκουλη, Καίτη Πάνου και τον Γερμανό ζεν πρεμιέ εραστή Udo Kier. 

Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου σε 4 λαϊκά τραγούδια του Βασίλη Αρχιτεκτονίδη

Όταν πρωτάκουσα αυτά τα τραγούδια, ούτε που πήγε το μυαλό μου στον Βασίλη Παπακωνσταντίνου! Λογικό. Η φωνή του δεν έχει πάρει ακόμη τον γνωστό και τόσο οικείο χρωματισμό της. Είμαστε άλλωστε ακόμη στα 1972. Δυο χρόνια πριν τραγουδήσει τον "Στρατιώτη" και τον "Τρίτο Παγκόσμιο" του Μάνου Λοΐζου που τον έκαναν γνωστό στο πανελλήνιο. 

Αλλά δεν είναι μόνο η άγουρη φωνή του Βασίλη. Είναι και τα ίδια τα τραγούδια. Μιλάμε για τέσσερα καθαρόαιμα λαϊκά τραγούδια του συνθέτη Βασίλη Αρχιτεκτονίδη, τα δυο σε στίχους του Γιάννη Λογοθέτη και τα άλλα δυο σε στίχους του Κώστα Ασημακόπουλου. Κυκλοφόρησαν σε δυο δισκάκια 45 στροφών από την εταιρία Lindos. Με την ίδια ετικέτα άλλωστε ο Παπακωνσταντίνου πρωτοσυστήθηκε ως τραγουδιστής το 1972 με τον ξεχασμένο δίσκο "Ελληνική χώρα" του Βασίλη Αρχιτεκτονίδη. Δυο χρόνια μετά ο τραγουδιστής βρέθηκε στη Minos, όπου ευτύχησε αμέσως να τραγουδήσει Μίκη Θεοδωράκη και Μάνο Λοΐζο κάνοντας έτσι την πραγματική και άκρως δυναμική εκκίνηση στη μεγάλη καριέρα που ακολούθησε τις επόμενες δεκαετίες.

Χρήστος Λεοντής: Καταχνιά (ζωντανή εκτέλεση)

Το 1965 από την Odeon κυκλοφόρησε ο πρώτος ολοκληρωμένος δίσκος του Χρήστου Λεοντή με τίτλο "Καταχνιά" (Κατοχή, Αντίσταση, Απελευθέρωση) σε στίχους Κώστα Βίρβου που ερμήνευσε το κορυφαίο δίδυμο του λαϊκού μας τραγουδιού Στέλιος Καζαντζίδης και Μαρινέλλα. Κάθε τραγούδι του έργου είχε κι έναν μικρό αφηγηματικό πρόλογο με κείμενα που επιμελήθηκε ο ποιητής Νικηφόρος Βρεττάκος και απήγγειλε με τη στιβαρή φωνή του ο ηθοποιός Δημήτρης Μυράτ.

Ο δίσκος αυτός είναι και ο σημαντικότερος θεματικός κύκλος τραγουδιών που αναφέρεται αποκλειστικά στα μαύρα χρόνια της γερμανικής κατοχής (1941-1944), παρόλο που η δύσκολη εκείνη εποχή έχει αποτυπωθεί άμεσα ή έμμεσα σε πολυάριθμους ελληνικούς δίσκους. Θυμίζω τους πιο χαρακτηριστικούς: Μίκη Θεοδωράκη "Το Άξιον Εστί" (1964), Μίκη Θεοδωράκη "Η μπαλάντα του Μαουτχάουζεν" (1965), Νότη Μαυρουδή "Άσμα ηρωικό και πένθιμο για τον χαμένο ανθυπολοχαγό της Αλβανίας" (1968), Γιάννη Μαρκόπουλου "Ήλιος ο Πρώτος" (1969), Μίμη Πλέσσα "Μίλα μου για τη λευτεριά" (1970), Γιώργου Κατσαρού "Αλβανία" (1973), Βασίλη Αρχιτεκτονίδη "Το μπλόκο" (1980), Γιώργος Νταλάρας "Τα ρεμπέτικα της Κατοχής" (1980), Νίκου Μαμαγκάκη "Άσμα ηρωικό και πένθιμο για τον χαμένο ανθυπολοχαγό της Αλβανίας" (2011).

Τον Ιανουάριο του 2000 ο Χρήστος Λεοντής παρουσίασε την "Καταχνιά" ζωντανά στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών με την υποστήριξη της Βουλής των Ελλήνων. Το έργο προσαρμόστηκε για συμφωνική ορχήστρα, χορωδίες και λαϊκές φωνές με ερμηνευτές τον Λάκη Χαλκιά, τη Νένα Βενετσάνου και τον Δώρο Δημοσθένους. Αφηγητής ο Χρήστος Τσάγκας. Έλαβαν μέρος η Μεγάλη Ορχήστρα Ελληνικής Μουσικής του Δήμου Αθηναίων, η Μικτή Χορωδία "Φίλοι Μοντέρνας Μουσικής" (με διευθυντή τον Δημήτρη Παπαδημητρίου) και η Μικτή Χορωδία Νέων του Δήμου Κηφισιάς (με διευθυντή τον Γιώργο Αρβανίτη). Τη γενική διεύθυνση του συνόλου είχε ο Χρήστος Λεοντής.

Μάνος Λοΐζος: Μπετόβεν και μπουζούκι (1965)

Η χαριτωμένη κωμωδιούλα "Μπετόβεν και μπουζούκι", παραγωγής 1965 σε σκηνοθεσία Ορέστη Λάσκου με πρωταγωνιστές τους Μίμη Φωτόπουλο, Νίκο Σταυρίδη, Γιάννη Γκιωνάκη, Σταύρο Παράβα, Μπεάτα Ασημακοπούλου και Σωτήρη Μουστάκα, έχει το μεγάλο προσόν ότι είναι πλημμυρισμένη από πανέμορφα λαϊκά τραγούδια.

Τη μουσική και τα τραγούδια της ταινίας υπογράφει ένας καινούργιος ακόμη τότε συνθέτης που έμελλε να γράψει λαμπρή πορεία τα επόμενα χρόνια στο ελληνικό τραγούδι και αυτός δεν ήταν άλλος από τον Μάνο Λοΐζο. 

Εδώ λοιπόν ακούμε μερικά από τα πρώτα τραγούδια του σπουδαίου τραγουδοποιού, τα οποία στη δισκογραφία πέρασαν με τη φωνή του Γιάννη Πουλόπουλου, αλλά στην ταινία ερμηνεύονται από την Κλειώ Δενάρδου και τον Χάρη Παναγιώτου. Ακούγονται τα κλασικά "Μικρός ο κόσμος γύρω μου", "Το φεγγάρι έρημο", "Ένας πλάι στον άλλο", "Καράβια αλήτες", όλα πασίγνωστα με τη φωνή του Πουλόπουλου μέσα από δισκάκια 45 στροφών που κυκλοφόρησαν την ίδια χρονιά από τη Lyra.

Ακούγεται επίσης ένα όμορφο τραγούδι με τίτλο "Μας γέλασες παλιοζωή" στη μοναδική και άγνωστη συνεργασία του συνθέτη με τη στιχουργό Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου. Το τραγούδι αυτό παραμένει ανέκδοτο.

Τέλος, στην ταινία ακούγεται και το εύθυμο τραγουδάκι "Η γαρουφαλιά" που στηρίζεται σε γνωστό οργανικό θέμα του συνθέτη, το οποίο κυκλοφόρησε την ίδια χρονιά σε 45άρι της Odeon με τίτλο "Χορός σε 9/8". Ακούγονται επίσης και κάποια χορωδιακά κομμάτια που φέρουν την υπογραφή του γνωστού χορωδιακού μαέστρου Αλέκου Αινιάν. 

Μάνος Χατζιδάκις: Αδούλωτοι σκλάβοι (1946)

Χθες ήταν τα γενέθλια του ενός Μάνου του τραγουδιού μας, του Μάνου Λοΐζου, και σήμερα του άλλου, του μεγάλου, του κορυφαίου συνθέτη Μάνου Χατζιδάκι (1925-1994) που γεννήθηκε σαν σήμερα πριν από 92 χρόνια και που, παρόλο που πέρασαν ήδη 23 χρόνια από τη φυγή του για την "οδό των ονείρων" του, εξακολουθεί πάντα να τραγουδιέται, αλλά και να ανακαλύπτεται και να αποκαλύπτεται διαρκώς μέσα από το θησαυροφυλάκιο των αμέτρητων ανέκδοτων συνθέσεων που μας άφησε.

Η ενασχόληση του Μάνου Χατζιδάκι με τον κινηματογράφο είναι γνωστό βέβαια πόσο σημαντικούς καρπούς απέδωσε, έστω κι αν ο ίδιος ελάχιστα πράγματα από αυτό το κομμάτι του έργου του έδειχνε να εκτιμά και να υπολογίζει στην επίσημη εργογραφία του.

Από τις δεκάδες ελληνικές ταινίες που ευτύχησαν να έχουν στη μουσική τους συνοδεία την υπογραφή του Μάνου Χατζιδάκι η πρώτη ιστορικά ήταν η ταινία "Αδούλωτοι σκλάβοι", ένα πολεμικό δράμα του 1946 που σκηνοθέτησε ο Βίων Παπαμιχάλης με κεντρική πρωταγωνίστρια την Έλλη Λαμπέτη. 

Ο συνθέτης ήταν τότε μόλις 21 ετών, αλλά φαίνεται πως είχε ήδη διαμορφώσει το μουσικό του ύφος, όπως μπορούμε εύκολα να διακρίνουμε από τα μουσικά θέματα που κοσμούν την ταινία. Ανάμεσά τους κι ένα ανέκδοτο τραγούδι (μάλλον σε δικούς του στίχους) με τίτλο "Αργεί" (ή "Αυγή") που ερμηνεύει η ελαφρά τραγουδίστρια Ιωάννα Άλβα. Ακούγονται επίσης και κάποια χορωδιακά κομμάτια, ενώ ο τόσο χαρακτηριστικός και αναγνωρίσιμος ήχος του πιάνου είναι διάχυτος μέσα στην ταινία. 

Μάνος Λοΐζος: Τα τραγούδια στη Lyra (1965-1972)

Σαν σήμερα, 22 Οκτωβρίου, πριν από 80 ακριβώς χρόνια γεννήθηκε ένας από τους πιο χαρισματικούς κι αγαπημένους συνθέτες τραγουδιών που, παρά τα 35 χρόνια που πέρασαν από τη μέρα του πρόωρου θανάτου του, παραμένει πάντα επίκαιρος, πάντα αγαπημένος και πάντα χιλιοτραγουδισμένος. 

Φυσικά μιλώ για τον Μάνο Λοΐζο (1937-1982), τον συνθέτη με τα μόλις 100 περίπου τραγούδια, από τα οποία δεν μπορείς να πετάξεις ούτε ένα! Τον σεμνό τραγουδοποιό που αντιμετώπιζε με δέος τους συναδέλφους του, τόσο ώστε να φωνάζει με ενθουσιασμό μικρού παιδιού μόλις συνέθεσε το "Αχ, χελιδόνι μου" ότι επιτέλους είχε καταφέρει να γράψει ένα καλό τραγούδι σαν τα τραγούδια του Κουγιουμτζή!  Τον ανήσυχο δημιουργό που ποτέ δεν επαναπαύθηκε στις δάφνες του και πάντα γύρευε τον καινούργιο ήχο παλεύοντας με το υλικό του μέχρις εξαντλητικής λεπτομέρειας ώσπου να του δώσει την τελική του μορφή, η οποία δεν επιδέχονταν πλέον την παραμικρή παρέμβαση.

Ο Μάνος Λοΐζος, νεαρότατος ακόμη, μαζί με τον φίλο του τον Χρήστο Λεοντή βρέθηκε στο περιβάλλον του Μίκη Θεοδωράκη και κάτω από τη βαριά σκιά του δοκίμασε τα πρώτα του τραγούδια. Άρχισε να ηχογραφεί συστηματικά για τις 45 στροφές το 1965 ενταγμένος στο περιβάλλον της Lyra. Εκεί είχε την τύχη να ερμηνεύσει τα τέσσερα πρώτα του τραγούδια με μεγάλη επιτυχία ο Γιάννης Πουλόπουλος. Τα δυο απ' αυτά, όπως και μερικά κατοπινά, είχαν στίχους της πρώτης γυναίκας του, της συγγραφέως Μάρως Λήμνου. 

Την ίδια χρονιά η υπέροχη Σούλα Μπιρμπίλη τραγούδησε τρία τραγούδια του. Το ένα είχε στίχους του Λόρκα ("Η κιθάρα") και ήταν η δεύτερη φορά που ο Λοΐζος μελοποιούσε τον μεγάλο Ισπανό ποιητή, αφού είχε προηγηθεί το 1962 το πρώτο πρώτο του τραγούδι ("Τραγούδι του δρόμου") σε ελληνική απόδοση του Νίκου Γκάτσου. Η Μπιρμπίλη όμως συνδέεται και με το πιο εμβληματικό ίσως τραγούδι του συνθέτη, αφού υπήρξε η πρώτη ερμηνεύτρια του διαχρονικού "Δρόμου" σε στίχους της Κωστούλας Μητροπούλου, αν και το τραγούδι μας είναι πιο οικείο με τη φωνή του ίδιου του συνθέτη από το δίσκο "Τραγούδια του δρόμου" (1974)

Βασίλης Δημητρίου: Οι τρεις χήρες (2001)

Η ιστορία τριών γυναικών που έχουν μείνει χήρες και συγκατοικούν σε μια μονοκατοικία στο κέντρο της Αθήνας ήταν το θέμα της τηλεοπτικής σειράς "Οι τρεις χήρες" βασισμένης στο ομώνυμο βιβλίο της Ντόρας Γιαννακοπούλου που σκηνοθέτησε ο Κώστας Κουτσομύτης και προβλήθηκε από την τηλεόραση του APLHA το 2001. Τις τρεις χήρες ενσάρκωσαν οι ηθοποιοί Νόρα Βαλσάμη, Ταμίλα Κουλίεβα και Άννα-Μαρία Παπαχαραλάμπους.

Τη μουσική έγραψε ο Βασίλης Δημητρίου, στενός συνεργάτης του σκηνοθέτη επί πολλά χρόνια με πολύ αξιόλογες τηλεοπτικές δημιουργίες. Το soundtrack αποτελείται από τέσσερα ωραιότατα οργανικά θέματα, απλά και ρυθμικά με λιτή ενορχήστρωση που περιλαμβάνει πιάνο, κιθάρα, ακορντεόν και σαξόφωνο. Δυστυχώς παραμένει ανέκδοτο, αν και είναι ηχογραφημένο κανονικά στο στούντιο.

(c) Ανέκδοτο OST | 2001 | mp3 | πηγή: Ν.Γ./d58

Μάνος Χατζιδάκις: Αγάπη και θύελλα (1961)

Το 1961 ήταν η χρονιά που απονεμήθηκε στον Μάνο Χατζιδάκι το oscar τραγουδιού για τα "Παιδιά του Πειραιά", σε μια εποχή που ο συνθέτης έγραφε με ιλιγγιώδεις ρυθμούς μουσικές και χαριτωμένα τραγουδάκια για τον ελληνικό κινηματογράφο με πρωταγωνίστρια κυρίως την Αλίκη Βουγιουκλάκη. 

Υπήρχαν όμως και περιπτώσεις ασήμαντων ταινιών που ευτύχησαν να έχουν μερικά πολύ αξιόλογα τραγούδια του μεγάλου συνθέτη. Όπως το μελόδραμα του Σωκράτη Καψάσκη "Αγάπη και θύελλα", παραγωγής 1961 σε σενάριο Νίκου Φώσκολου με πρωταγωνιστές τους Ξένια Καλογεροπούλου, Γιάννη Φέρτη, Μάρθα Βούρτση και Στέφανο Ληναίο. 

Ο Μάνος Χατζιδάκις έγραψε για την ταινία τρία όμορφα τραγούδια, ένα από τα οποία είναι το κορυφαίο ζεϊμπέκικο "Είμαι αητός χωρίς φτερά" σε στίχους της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου. Το τραγούδι βέβαια κατέκτησε τη διαχρονικότητα μέσω της στιβαρής ερμηνείας του Γρηγόρη Μπιθικώτση, που ωστόσο ήταν η δεύτερη εκτέλεση! Η πρώτη, όπως ακούγεται στην ταινία και στη συνέχεια πέρασε και στις 45 στροφές, ανήκει στον λαϊκό τραγουδιστή της εποχής Αδαμάντιο (Διαμαντή) Πανάρετο. Συμπαθητική, αλλά εμφανώς κατώτερη, σχεδόν ντροπαλή ερμηνεία που δε στάθηκε ικανή να αναδείξει τη μεγάλη δύναμη του τραγουδιού. 

Άλλο ένα τραγούδι με τίτλο "Αχ λεμονιά" ερμηνεύει πάλι ο Πανάρετος (δείτε το στο βίντεο), ενώ υπάρχει και το ωραιότατο "Πίσω απ' τις τριανταφυλλιές" με πειστικότατη ερμηνεία από τη Νάνα Μούσχουρη. 

Η ταινία διαθέτει κι άλλες όμορφες μουσικές στιγμές, όπως το διονυσιακό "Σάλσα". Στο μπουζούκι ακούγεται ο Τόλης Χάρμας, γνωστός κι από τη συμμετοχή του (ίσως και κάτι παραπάνω;) στα πρώτα λαϊκά τραγούδια του Χατζιδάκι στις δυο "Λατέρνες".

Το rip που σας δίνω το φτιάξαμε πολύ παλιά με το φίλο μου τον Πάνο από το τεράστιο αρχείο βιντεοταινιών μας, μιας και το soundtrack είναι ανέκδοτο. Έκτοτε έχει ξεφύγει προ πολλού από τα χέρια μας και ταξιδεύει αμέριμνο σε ανεξέλεγκτα διαδικτυακά μονοπάτια, οπότε δεν αποκλείεται κάπου να το έχετε συναπαντήσει!

Κάιτη Χωματά: Τα πρώτα της τραγούδια (1964)

Η Καίτη Χωματά (1946-2010) υπήρξε η πιο χαρακτηριστική φωνή της εποχής του "Νέου Κύματος" και μεσουράνησε στο δισκογραφικό στερέωμα κατά το δεύτερο μισό της δεκαετίας του '60 ερμηνεύοντας δεκάδες πανέμορφα τραγούδια σε πρώτη κυρίως, αλλά όχι σπάνια και σε δεύτερη εκτέλεση. Στάθηκε η μούσα του Γιάννη Σπανού, του οποίου ερμήνευσε τα ωραιότερα τραγούδια της νεοκυματικής του περιόδου και ήταν η βασική του ερμηνεύτρια στις δυο πρώτες "Ανθολογίες" του (1967/1968).

Το 1964 η Καίτη Χωματά ήταν ακόμη μαθήτρια στην τελευταία τάξη του γυμνασίου, όταν ηχογράφησε τα πρώτα της τραγούδια που καταγράφονται στο παρόν δισκάκι βινυλίου 45 στροφών extended. 

Η πρώτη πλευρά περιλαμβάνει το διασκευασμένο από τα γαλλικά τραγούδι "Τ' ασημένιο καράβι" σε μουσική Jean Yatone και ελληνικούς στίχους του Γιώργου (Παπα)στεφάνου, παρμένο από την ταινία "Les Chiens dans la Nuit", καθώς και το υπέροχο "Ήρθε βοριάς, ήρθε νοτιάς" σε μουσική του Μάνου Χατζιδάκι και στίχους του Γιάγκου Αραβαντινού, ένα από τα πρώτα πρώτα τραγούδια του μεγάλου συνθέτη, γραμμένο στα χρόνια της Κατοχής.

Αλλά η δεύτερη πλευρά του δίσκου είναι η πιο σημαντική, γιατί εδώ βρίσκονται τα δυο πρώτα ελληνικά τραγούδια του γαλλοθρεμμένου Έλληνα συνθέτη Γιάννη Σπανού, τα οποία έχουν ιστορική σημασία, αφού σηματοδοτούν τη ληξιαρχική πράξη γέννησης του "Νέου Κύματος". Οι τίτλοι τους: "Μι' αγάπη για το καλοκαίρι" και "Μικρό ταξίδι στο γιαλό". Και τα δυο έχουν στίχους του Γιώργου Στεφάνου, του γνωστού μας Γιώργου Παπαστεφάνου. Δυο υπέροχες και τρυφερές μπαλάντες που αγαπήθηκαν πολύ και σήμερα πια θεωρούνται κλασικές. Ερμηνεύονται με λιτή οργανική συνοδεία υπό τη διεύθυνση του συνθέτη Γιώργου Κατσαρού. Η φωνή της Καίτης Χωματά είναι ήδη ώριμη και σφραγίζει ανεξίτηλα με την ερμηνεία της τα αγαπημένα αυτά τραγούδια.

Στο αρχείο θα βρείτε πλήρη τα εξώφυλλα και της ελληνικής, αλλά και της γαλλικής έκδοσης του δίσκου που αποτελεί σημαντική παρακαταθήκη της εταιρίας Lyra.

Κώστας Κλάββας: Αγάπη γραμμένη με αίμα (1962)

Ο Κώστας Κλάββας (1934-2012) υπήρξε από τους αφανείς ήρωες της ελληνικής μουσικής και ιδίως της κινηματογραφικής. Ολοκληρωμένος μουσικός με σημαντικές κλασικές σπουδές, αναδείχθηκε σε έναν από τους σπουδαιότερους ενορχηστρωτές κινούμενος σε ευρύτατο μουσικό φάσμα, από το ελαφρό και ποπ της δεκαετίας του '60 μέχρι τις μεγάλες συμφωνικές συνθέσεις που επιστράτευσε για την επένδυση πολλών ταινιών, ενώ υπήρξε και καλός τραγουδοποιός με κάμποσες επιτυχίες στο ενεργητικό του ("Πέταξε ένα πουλί", "Μορφονιά" κ.ά.).

Την περίοδο λοιπόν της ακμής του παλιού ελληνικού κινηματογράφου και ειδκότερα κατά το διάστημα 1962-1969 ο Κώστας Κλάββας έβαλε την υπογραφή του σε καμιά εικοσαριά μουσικές επενδύσεις ταινιών προσφέροντας συνήθως εντυπωσιακά soundtrack με συμφωνικά χρώματα και ήχους μεγάλων ορχηστρών, έστω κι αν οι τεχνικές και οικονομικές δυνατότητες  της εποχής ήταν πολύ περιορισμένες. 

Η μουσική που έγραψε για την ταινία "Αγάπη γραμμένη με αίμα" είναι από τις πρώτες που μας έδωσε, όπου δείχνει καθαρά όλα τα χαρακτηριστικά στοιχεία της τέχνης του. Περιλαμβάνονται μικροί συμφωνικοί πίνακες προγραμματικού χαρακτήρα με ιμπρεσιονιστικές πινελιές που υπογραμμίζουν πολύ εντυπωσιακά τις δυναμικές και λυρικές στιγμές του αγροτικού αυτού δράματος που σκηνοθέτησε το 1962 ο Ντίμης Δαδήρας και ερμήνευσαν γνωστοί ηθοποιοί, όπως ο Ανδρέας Ζησιμάτος, ο Ανδρέας Μπάρκουλης, η Σόνια Ζωίδου, η Ντίνα Τριάντη, ο Γιώργος Καμπανέλλης και ο Κώστας Ρηγόπουλος. Το soundtrack περιλαμβάνει και το ωραίο τραγούδι "Το φαράγγι" που ερμηνεύει σε ύφος άριας ο Γιάννης Βογιατζής.

Γιάννης Ρίτσος, Νότης Μαυρουδής: Εικαστικά (2002)

Το 2002 στο Μουσείο Μπενάκη παρουσιάστηκε μια σημαντική έκδοση υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού με περιεχόμενο το εικαστικό (ζωγραφικό κυρίως) έργο του μεγάλου μας ποιητή Γιάννη Ρίτσου (1909-1990), όπως το αποτύπωσε ο φωτογραφικός φακός του Πλάτωνα Μάξιμου, ειδικευμένου σε ανάλογες υψηλής ποιότητας καταγραφές. 

Η έκδοση περιλαμβάνει κι έναν ένθετο ψηφιακό δίσκο με υλικό από τη ζωντανή παρουσία του ποιητή σε τιμητική εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε το 1980, όπου ανάμεσα στο εκτιθέμενο εικαστικό έργο του ο ίδιος απήγγειλε διάφορα ποιήματά του ("Μονοβασιά", "Οι ρίζες", "Πέτρες", "Μετάγγιση", "Αρχαίο θέατρο", "Ρωμιοσύνη", "Ημερολόγιο μιας βδομάδας στο Πολυτεχνείο", "Ειρήνη"). Μαζί του ο συνθέτης Νότης Μαυρουδής που τον συνόδευσε με την κιθάρα του παίζοντας μικρές μουσικές γέφυρες (συνθέσεις για κιθάρα, κλαρινέτο και βιολί), ενώ ο Πέτρος Πανδής ερμήνευσε δύο τραγούδια. Την εκδήλωση μάλιστα προλόγισε ο Γιάννης Τσαρούχης. 

Στο φινάλε του δίσκου προστέθηκε ένα άλλο ηχητικό ντοκουμέντο από μια ζωντανή τιμητική εκδήλωση για τα 80χρονα του ποιητή στο Δήμο Αθηναίων. Ο Γιάννης Ρίτσος απαγγέλλει το ποίημα "Υποθήκη" φανερά συγκινημένος από τη θερμή υποδοχή του ακροατηρίου, ένα μόλις χρόνο πριν αναχωρήσει για το στερνό ταξίδι του. 

Μάνος Χατζιδάκις: The Martlet's Tale (ανέκδοτο OST, 1970)

Λίγο πριν επιστρέψει στην Ελλάδα από την Αμερική, όπου ήταν εγκατεστημένος από τα μέσα της δεκαετίας του '60, ο Μάνος Χατζιδάκις κάνει μια στάση στη Ρώμη, όπου γράφει τη μουσική για τη δραματική ιταλική ταινία The Martlet's Tale που σκηνοθέτησε ο John Crowther βασισμένος στην ομώνυμη νουβέλα του Nicholas Delbanco. Στην ταινία μάλιστα πρωταγωνιστούσαν δύο Έλληνες ηθοποιοί: Η μεγάλη Κατίνα Παξινού και ο Τάκης Εμμανουήλ. Μαζί τους φυσικά και πολλοί ξένοι ηθοποιοί, όπως η Pamela Bellwood και ο Leopoldo Trieste.

Ο Μάνος Χατζιδάκις έγραψε ένα υπέροχο soundtrack με όλα τα γνωστά χαρακτηριστικά της μουσικής του και κυρίως με ωραίες οργανικές μελωδίες. Όμως η μουσική του αυτή είναι σημαντική και για έναν άλλο ιδιαίτερο λόγο: Εδώ ακούγεται για πρώτη φορά το αριστουργηματικό τραγούδι "Μπαλάντα των αισθήσεων και των παραισθήσεων" που οι περισσότεροι έχουν την εντύπωση πως γράφτηκε πολύ αργότερα, όταν το τραγούδησε ο Βασίλης Λέκκας στην "Πορνογραφία" (1982). Κι όμως, αυτή η θεσπέσια μελωδία γράφτηκε για την ιταλική ταινία του 1970 πάνω σε αγγλόφωνους στίχους του Shawn Philips, ο οποίος το ερμηνεύει πολύ εκφραστικά και μάλιστα σε τρεις παραλλαγές. Στην ταινία ακούγεται επίσης κι ένα δεύτερο τραγούδι με τίτλο "Bossanova" πάλι με τη φωνή του Shawn Philips. 

Αξιοσημείωτο είναι ότι βοηθός του Μάνου Χατζιδάκι κατά την προετοιμασία της μουσικής αυτής της ταινίας ήταν ο σημαντικός Ιταλός συνθέτης Nicola Piovani, άσημος ακόμη τότε. 

Στο αρχείο περιλαμβάνονται και ηχητικά αποσπάσματα με τη φωνή του Μάνου Χατζιδάκι που προλογίζει τις ερμηνείες του Shawn Philips με πολύ θερμά λόγια. Συμπεριέλαβα επίσης και μια σύγχρονη, ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα ενορχηστρωτική παρέμβαση στη μελωδία της "Μπαλάντας" από τον Κ. Βήτα. 

Δυστυχώς κι αυτό το εξαιρετικό soundtrack παραμένει για ανεξήγητους λόγους ανέκδοτο!

Η Σούλα Μπιρμπίλη τραγουδά Γιάννη Σπανό & Νότη Μαυρουδή (1966)

Ο Σούλα Μπιρμπίλη υπήρξε η αγαπημένη μου φωνή από τη δεκαετία του '60, έστω κι αν η παρουσία της στο ελληνικό τραγούδι ήταν πολύ σύντομη, περιορισμένη σε τρεις μόλις μεγάλους δίσκους με τραγούδια κυρίως του Μίκη Θεοδωράκη, αφού προς το τέλος εκείνης της δεκαετίας εγκατέλειψε την Ελλάδα κι ακολούθησε μια αξιόλογη διεθνή καριέρα εγκατεστημένη πλέον στη Γαλλία ως Σούλα Μαρκίζη.

Το όνομά της ακούστηκε για πρώτη φορά με τη βράβευσή της το 1965 στο Φεστιβάλ Τραγουδιού της Θεσσαλονίκης με το υπέροχο τραγούδι του Νότη Μαυρουδή "Ήταν μεγάλη η νύχτα" προκαλώντας μάλιστα μεγάλη έκπληξη με τη διάκριση ενός τέτοιου τραγουδιού που κάθε άλλο παρά συμβάδιζε με την αισθητική του συγκεκριμένου φεστιβάλ.

Πάντως το τραγούδι αυτό αποτέλεσε το πρόκριμα για μια ευρύτερη συνεργασία της τραγουδίστριας με τον Νότη Μαυρουδή, η οποία αποτυπώθηκε στο δίσκο "Η Σούλα Μπιρμπίλη τραγουδά Γιάννη Σπανό και Νότη Μαυρουδή" που κυκλοφόρησε το 1966 από τη Lyra. Ο Γιάννης Σπανός έγραψε τα εφτά από τα δώδεκα τραγούδια, ενώ ο Νότης Μαυρουδής τα υπόλοιπα πέντε. Οι δυο συνθέτες συμμετέχουν και ως εκτελεστές, ο Σπανός στο πιάνο κι ο Μαυρουδής στην κιθάρα, κορυφαίοι άλλωστε στο είδος τους! Οι στίχοι υπογράφονται από τους Άκο Δασκαλόπουλο, Κώστα Γεωργουσόπουλο, Γιάννη Κακουλίδη, Γιώργο Παπαστεφάνου, Τιμολέοντα Μωραΐτη και Κώστα Μαίανδρο.

Ο δίσκος στο σύνολό του παρουσιάζει μια εντυπωσιακή ομοιογένεια παρά την παρουσία δύο διαφορετικών συνθετών. Υπέροχες μπαλάντες με συναρπαστικές

μελωδίες που δίνουν την ευκαιρία στη σπουδαία ερμηνεύτρια να ξεδιπλώσει αβίαστα τις μοναδικές φωνητικές της αρετές προσφέροντάς μας έναν από τους 3-4 καλύτερους νεοκυματικούς δίσκους!
Ωστόσο, παρόλο που όλα τα τραγούδια είναι υψηλής στάθμης, δεν μπορώ να μην ξεχωρίσω το αριστουργηματικό "Ήρθες αγάπη μου", γραμμένο από το δίδυμο Γιάννης Σπανός και Γιώργος Παπαστεφάνου, η αγέραστη γοητεία του οποίου με κρατά αιχμάλωτο από εκείνα ακόμη τα χρόνια! 

Μάνος Χατζιδάκις: Μαγική πόλις (1954)

Η ταινία "Μαγική Πόλις" είναι ένα κορυφαίο δείγμα του ελληνικού νεορεαλιστικού κινηματογράφου με άμεσες επιρροές από τον ακμαίο τότε ιταλικό νεορεαλισμό. 

Γυρίστηκε το 1954 σε αυθεντικούς χώρους προσφυγικών καταυλισμών από τον Νίκο Κούνδουρο σε σενάριο της Μαργαρίτας Λυμπεράκη και με τη συμμετοχή κορυφαίων ηθοποιών, μεταξύ των οποίων οι: Γιώργος Φούντας, Μάνος Κατράκης, Θανάσης Βέγγος, Μίμης Φωτόπουλος, Ανδρέας Ντούζος, Ανέστης Βλάχος, Στέφανος Στρατηγός και η γλυκύτατη Μαργαρίτα Παπαγεωργίου. Η ταινία έλαβε μέρος στο διαγωνιστικό τμήμα του κινηματογραφικού φεστιβάλ της Βενετίας. Η πρώτη της προβολή έγινε το καλοκαίρι του 1955 κι έκοψε 67.770 εισιτήρια, μια πολύ καλή επίδοση για τα δεδομένα της εποχής. 

Ο Μάνος Χατζιδάκις έγραψε τη μουσική, με μελωδίες και χρώματα έντονα μελαγχολικά και απόλυτα εναρμονισμένα με την ατμόσφαιρα της ταινίας. Στους τίτλους ακούγεται και το ομώνυμο τραγούδι σε στίχους του συνθέτη, ένα αυθεντικό αριστούργημα, κλασικό και αξεπέραστο. Στην ταινία ερμηνεύεται από τη Ζωή Μάγγου, αλλά στη δισκογραφία πέρασε αρκετά χρόνια αργότερα (1963) με τη φωνή της Έλσας Λάμπο (Μαργαρίτη).

Δυστυχώς κι αυτό το θαυμάσιο soundtrack του μεγάλου μας συνθέτη παραμένει ανέκδοτο και ξεχασμένο σε κάποια αραχνιασμένα κινηματογραφικά αρχεία.

Λίνος Κόκοτος: Βαβυλωνία (1970)

Το 1970 ο Λίνος Κόκοτος έγραψε μουσική και τραγούδια για την κλασική ηθογραφική σάτιρα "Βαβυλωνία", έγχρωμη ταινία που σκηνοθέτησε ο Γιώργος Διζικιρίκης σε ελεύθερη μεταφορά από το ομώνυμο και πολύ σημαντικό θεατρικό έργο του Δημητρίου Βυζάντιου, το οποίο σατιρίζει την ασυνεννοησία μεταξύ των Ελλήνων στα πρώτα μετεπαναστατικά χρόνια λόγω της πληθώρας των διαλέκτων που χρησιμοποιούσε η κάθε ελληνική ράτσα στον καθημερινό της λόγο. Στην ταινία πρωταγωνίστησαν οι: Ηλίας Λογοθέτης, Αθηνόδωρος Προύσαλης, Δημήτρης Ιωακειμίδης, Ευαγγελία Σαμιωτάκη, Αλέκος Ουδινότης και πολλοί άλλοι.

Η μουσική του Λίνου Κόκοτου παρακολουθεί την εξέλιξη της δράσης μέσα από μια σειρά μικρών παρεξηγήσεων που οδηγούν σ' έναν μεγάλο καυγά και στη φυλάκιση των δραστών λόγω ...ασυνεννοησίας με τον λατινοτραφή επτανήσιο αστυνόμο. Οργανικά μοτίβα άλλοτε χορευτικά, άλλοτε με χρωματισμούς παραδοσιακούς ή δυτικότροπους σε μια προσπάθεια να αποδοθούν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κάθε πρωταγωνιστή. Τραγουδούν φυσικά οι ίδιοι οι ηθοποιοί. Κάποια θέματα της ταινίας πέρασαν ως κανονικά τραγούδια λίγο αργότερα στον δεύτερο προσωπικό δίσκο του συνθέτη με τίτλο "Ο κήπος" (1971). Το soundtrack πάντως στη μορφή που σας το δίνω παραμένει ανέκδοτο.

Λίνος Κόκοτος: Σπίτι στους βράχους (1974/2004)

Ο αγαπημένος νεοκυματικός (και όχι μόνο) συνθέτης Λίνος Κόκοτος είχε και μια μικρή θητεία στο πεδίο της κινηματογραφικής μουσικής κατά την περίοδο 1967-1981 γράφοντας μουσική για καμιά δεκαριά ταινίες. Η αρχή έγινε με το κοινωνικό δράμα "Ο πουλημένος άνθρωπος" (1967), ενώ το 1970 έγραψε τη μουσική για την ξεκαρδιστική ηθογραφική σάτιρα "Βαβυλωνία", από την οποία μάλιστα κάποια θέματα ενσωματώθηκαν στον δεύτερο προσωπικό δίσκο του συνθέτη "Ο κήπος" (1971). 
Στη συνέχεια βρέθηκε να επενδύει μουσικά κάποιες από τις χαρακτηριστικές ερωτικές ταινίες της δεκαετίας του '70 που γύρισε ο παραγωγός Όμηρος Ευστρατιάδης. Ανάμεσά τους και το "Σπίτι στους βράχους", παραγωγής 1974 σε σενάριο και σκηνοθεσία Γιώργου Ζερβουλάκου με πρωταγωνιστές τον Ανδρέα Μπάρκουλη, την Άντα Βαρθολομαίου και την Bente Borsum. 
Η μουσική του Λίνου Κόκοτου περιλαμβάνει κυρίως οργανικά μέρη με ιδιαίτερα ατμοσφαιρική ενορχήστρωση, για να τονίζει τα μυθοπλαστικά στοιχεία της δράσης. Περιλαμβάνει επίσης και δυο τραγούδια που ερμηνεύει η ξεχασμένη και άδικα υποτιμημένη τραγουδίστρια Γεωργία Λόγγου.

Το συγκεκριμένο soundtrack παρέμεινε ανέκδοτο για 30 χρόνια, ώσπου ανέλαβε η εταιρία Potfleur, ειδικευμένη στην ανάσυρση ξεχασμένων κινηματογραφικών μουσικών, να το εκδώσει το 2004.

Δήμος Μούτσης: Ένας μάγκας στα σαλόνια (1969)

Το 1969 ο Δήμος Μούτσης έγραψε μουσική για δυο ελληνικές ταινίες. Οι τίτλοι τους: "Ένας μάγκας στα σαλόνια" και "Η αρχόντισσα του λιμανιού". Και οι δυο ήταν πλημμυρισμένες με υπέροχα τραγούδια, τα οποία συγχρόνως κυκλοφόρησαν και σε μικρούς ή μεγάλους δίσκους της εποχής σημειώνοντας μεγάλη επιτυχία.

Στην ταινία "Ένας μάγκας στα σαλόνια", που σκηνοθέτησε ο Κώστας Καραγιάννης σε σενάριο του Λάκη Μιχαηλίδη με πρωταγωνιστές τον Γιάννη Βόγλη και τη Μέμα Σταθοπούλου, ο Μούτσης έγραψε μερικά πασίγνωστα λαϊκά τραγούδια βασισμένα σε στίχους του Νίκου Γκάτσου. Μεταξύ αυτών τα υπέροχα: "Αύριο πάλι", "Είχαμε περηφάνια", "Μ' ένα παράπονο", "Βράδιασε", "Γεννήθηκα φτωχόπαιδο". Στην ταινία τα τραγούδησαν ο Μανώλης Μητσιάς, ο Αλέκος Αναστασιάδης και ο Τάκης Βαρύτιμος, ενώ στη δισκογραφία σχεδόν όλα ενσωματώθηκαν στο δεύτερο μεγάλο δίσκο του συνθέτη με τίτλο "Ένα χαμόγελο" που κυκλοφόρησε την ίδια χρονιά, αλλά με ερμηνευτές τον Γρηγόρη Μπιθικώτση, τον Σταμάτη Κόκοτα και την πρωτοεμφανιζόμενη Δήμητρα Γαλάνη.

Δήμος Μούτσης: Ένα αστείο κορίτσι (1970)

Ο Δήμος Μούτσης υπήρξε ένας χαρισματικός τραγουδοποιός που στο παρελθόν μας χάρισε καταπληκτικά τραγούδια, τα οποία εξακολουθούν να ακούγονται και να τραγουδιούνται. Τα πρώτα συνθετικά του βήματα σημειώθηκαν στα μέσα της δεκαετίας του '60, όταν άρχισε να ηχογραφεί αρκετά ανεξάρτητα λαϊκά τραγούδια σε δίσκους 45 στροφών με στίχους σχεδόν αποκλειστικά του Νίκου Γκάτσου, ενώ από το 1968 ξεκίνησε την έκδοση ολοκληρωμένων κύκλων τραγουδιών, μερικοί από τους οποίους ("Άγιος Φεβρουάριος", "Τετραλογία", "Φράγμα") έχουν αφήσει ανεξίτηλο το στίγμα τους στο ελληνικό τραγούδι.

Με τον κινηματογράφο και το θέατρο ο Μούτσης δεν ασχολήθηκε ιδιαίτερα. Γνωρίζω μόλις πέντε ταινίες όλες κι όλες με δική του μουσική και τραγούδια κατά το διάστημα 1969-1971. Η πρώτη ήταν το "Ένας μάγκας στα σαλόνια", παραγωγής 1969. Ακολούθησαν οι ταινίες: "Η αρχόντισσα του λιμανιού" (1969), "Ένα αστείο κορίτσι" (1970), "Η αριστοκράτισσα και ο αλήτης" (1970) και "Ο αρχιψεύταρος" (1971).

Η ταινία "Ένα αστείο κορίτσι" παίχτηκε στους κινηματογράφους το 1970 και ήρθε δεύτερη σε εισπράξεις εκείνη τη χρονιά με το εντυπωσιακό νούμερο των 549.614 εισιτηρίων στην πρώτη προβολή της, πίσω από το "Υπολοχαγός Νατάσσα" που υπήρξε η εμπορικότερη ταινία του παλιού ελληνικού κινηματογράφου. Και στις δύο πρωταγωνιστούσε η "εθνική" μας σταρ Αλίκη Βουγιουκλάκη στην εποχή που μεσουρανούσε στο κινηματογραφικό στερέωμα.

Το "Αστείο κορίτσι" σκηνοθέτησε ο αδελφός της Τάκης Βουγιουκλάκης, ενώ δίπλα της εμφανίζονταν ο Νίκος Γαλανός, ο Σπύρος Καλογήρου, ο Σωτήρης Μουστάκας και πολλοί άλλοι γνωστοί κι αγαπημένοι ηθοποιοί. 

Ο Δήμος Μούτσης έγραψε μια σειρά οργανικά θέματα που εξυπηρετούσαν την πλοκή της ταινίας, καθώς και μερικά όμορφα τραγούδια σε στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου. Δεσπόζει βέβαια το καταπληκτικό ζεϊμπέκικο "Αυτά τα χέρια", που ερμηνεύει έξοχα ο Μανώλης Μητσιάς στο ξεκίνημα ακόμα της λαμπρής του καριέρας. Άλλωστε ο Μούτσης ήταν ο συνθέτης που τον επέβαλε στο δισκογραφικό στερέωμα χάρις σ' αυτό το τραγούδι, αλλά κυρίως χάρις στο περίφημο "Στην Ελευσίνα μια φορά" που είχε κυκλοφορήσει ένα χρόνο νωρίτερα. 

Τα άλλα τραγούδια της ταινίας ("Το τσίρκο", "Τα επαγγέλματα", "Είπα κι εγώ") ερμηνεύει η Αλίκη Βουγιουκλάκη με πολύ ωριμότερο τρόπο απ' ό,τι την έχουμε συνηθίσει στα παλιότερα κινηματογραφικά τραγουδάκια του Μάνου Χατζιδάκι.

Γιάννης Μαρκόπουλος: Μάνα γιατί με γέννησες (1963)

"Μάνα γιατί με γέννησες". Κλασική μελό ταινία του 1963, απ' την οποία προέκυψε και η ομώνυμη φραστική ατάκα! Εναλλακτικός τίτλος: "Έτσι ήταν η ζωή μου". Σκηνοθεσία: Κώστας Στράντζαλης. Σενάριο: Νίκος Φώσκολος. Πρωταγωνιστές: Κώστας Κακαβάς, Κάκια Αναλυτή, Ανδρέας Μπάρκουλης, Γιώργος Βελέντζας. 

Βασικό ατού της ταινίας η μουσική του Γιάννη Μαρκόπουλου. Ήταν η εποχή του πρώτου ξεκινήματος του συνθέτη στο χώρο του ελληνικού κινηματογράφου, όπου τα επόμενα 4-5 χρόνια θα καταθέσει το μεγαλύτερο μέρος του συνθετικού του έργου γράφοντας πολύ όμορφα λαϊκά τραγούδια που ερμήνευσαν σπουδαίες φωνές της εποχής, όπως η Μαίρη Δαλάκου, ο Κώστας Χατζής, ο Πάνος Τζανετής, η Δούκισσα και άλλοι. 

Στη συγκεκριμένη πάντως ταινία έχει περιοριστεί σε μικρά οργανικά θέματα, ενώ το μοναδικό τραγούδι που ακούγεται δεν είναι δικό του! Είναι ο "Καημός" του Μίκη Θεοδωράκη ερμηνευμένος από τον Στέλιο Καζαντζίδη και τη Μαρινέλλα!

Ντίνος Πάντας: Αφιέρωμα στον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη (2003)

Ιδού ένα θαυμάσιο αφιέρωμα στον μεγάλο σκιαθίτη πεζογράφο Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη (1851-1911), όπου όμως αναδεικνύεται η άλλη πλευρά του, η λιγότερο γνωστή: Αυτή του ποιητή. 

Έγραψε λιγοστά σκόρπια ποιήματα ο Παπαδιαμάντης και σχεδόν όλα κατά καιρούς έχουν εμφανιστεί στη δισκογραφία σε διάφορες μελοποιήσεις. Η παλιότερη γνωστή (αν και όχι η πρώτη) μελοποίηση ανήκει στον στον Σταύρο Κουγιουμτζή με το δίσκο "Μικραίνει ο κόσμος" (1982). Το 1993 ο Μιχάλης Κουμπιός συμπεριέλαβε ένα ποίημα του Παπαδιαμάντη στα "Ζωγραφιστά τραγούδια", όπως και ο Ορφέας Περίδης στο δίσκο "Τι θα πει ζωή" (2003), καθώς και ο Λουδοβίκος των Ανωγείων στο "Γκρεμό δεν έχουν τα πουλιά" (2006). Επίσης κυκλοφόρησαν και τρεις ολοκληρωμένες δισκογραφικές δουλειές αποκλειστικά με ποιήματα του Παπαδιαμάντη: "Η Αλίκη Καγιαλόγλου διαβάζει και τραγουδά Παπαδιαμάντη" (2004) με μουσική Άλκη Μπαλτά, "Το σκοτεινό τρυγόνι" (2006) με μουσική Νίκου Μαστοράκη και άλλων, και σχετικά πρόσφατα το "Εγκώμιο στον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη" (2011) με μουσική του Νίκου Μαμαγκάκη.

Η παρούσα ηχογράφηση έγινε στο Δημοτικό Θέατρο Βόλου στις 17 Μαΐου 2003. Τη μουσική έγραψε ο  μαέστρος Ντίνος Πάντας, αδελφός του αείμνηστου ελαφρού τραγουδιστή Αλέκου Πάντα, εμβληματική φυσιογνωμία της βολιώτικης μουσικής παράδοσης, συνδεδεμένος με την ιστορική Χορωδία του ΕΛΑΣ. 

Τα τραγούδια ερμηνεύει η πολύ δραστήρια Χορωδία Εκπαιδευτικών Βόλου με τη συμμετοχή της Χορωδίας "Αρμονία" Πρέβεζας. Διευθύνει ο Γιάννης Γράμψας. Μεταξύ των τραγουδιών παρεμβάλλονται αφηγηματικές γέφυρες με απαγγελίες των αντίστοιχων ποιημάτων από τους ηθοποιούς Βασίλη Μητσάκη και Αμαλία Γκιζά. 

Ηλίας Ανδριόπουλος: 17 σφαίρες για έναν άγγελο (1981)

Εξ όσων γνωρίζω, ο σημαντικός συνθέτης και τραγουδοποιός Ηλίας Ανδριόπουλος έγραψε ένα και μοναδικό soundtrack για τον ελληνικό κινηματογράφο. Ήταν για την ταινία "17 Σφαίρες για έναν άγγελο", παραγωγής 1981, σε σενάριο και σκηνοθεσία Νίκου Φώσκολου με τη συνεργασία του Τάκη Βουγιουκλάκη. Πρωταγωνίστησαν οι: Μαίρη Βιδάλη, Γιώργος Φούντας, Νίκος Απέργης, Γκέλη Μαυροπούλου κ.ά. Η ταινία πραγματευόταν την ιστορία της νεαρής αγωνίστριας κατά των γερμανικών κατοχικών δυνάμεων Ηρώς Κωνσταντοπούλου που κατέληξε στον τραγικό της θάνατο.

Το συγκεκριμένο soundtrack είναι ανέκδοτο και το άντλησα από ένα παλιό VHS μετά την ψηφιοποίηση της ταινίας. Έχω ξεχωρίσει εννέα θέματα κι ανάμεσά τους δύο λαϊκά τραγούδια ερμηνευμένα από τη σπουδαία Ελένη Βιτάλη. Οι τίτλοι των κομματιών είναι αυθαίρετοι, βασισμένοι στην πλοκή της ταινίας.

(c) VHS-rip | Ανέκδοτο OST | 1981 | mp3 | Αυτοσχέδια εξώφυλλα & φωτό | πηγή: d58

Παναγιώτης Καλαντζόπουλος: Ηλέκτρα (1998)

Ο Παναγιώτης Καλαντζόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1957 και σπούδασε μουσική στο στο Guildhall School for Music and Drama του Λονδίνου και στην Ecole Normale de Musique στο Παρίσι. Με την επιστροφή του στην Ελλάδα συνεργάστηκε ως μουσικός με τον Μάνο Χατζιδάκι και ως ενορχηστρωτής στην δισκογραφία. Από το 1986 άρχισε να γράφει μουσική για τον κινηματογράφο, για τηλεοπτικές σειρές, για θεατρικές παραστάσεις και για ντοκιμαντέρ, ενώ το 1993 απέσπασε το πρώτο βραβείο Καλύτερης Μουσικής για την τηλεοπτική σειρά "Africa" και το πρώτο βραβείο Καλύτερης Μουσικής Τηλεοπτικής Διαφήμισης. Το 1999 κέρδισε το Βραβείο Μουσικής στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης για την ταινία του Κώστα Καπάκα "Peppermint". 

Παράλληλα με όλα αυτά έχει δώσει κι ένα ισχυρό δισκογραφικό παρών με κάποιους κύκλους τραγουδιών που ερμήνευσαν γνωστοί τραγουδιστές, όπως ο Γιάννης Κότσιρας, η Έλλη Πασπαλά, η Γιώτα Νέγκα και η Σοφία Παπάζογλου συνεργαζόμενος κάποιες φορές και με τη συνθέτρια σύζυγό του Ευανθία Ρεμπούτσικα

Tο καλοκαίρι του 1998 έγραψε μουσική για την "Ηλέκτρα" του Σοφοκλή, που ανέβηκε από το Εθνικό Θέατρο. Τη μετάφραση, δραματουργική επεξεργασία και σκηνοθεσία έκανε ο Δημήτρης Μαυρίκιος, τα σκηνικά και κοστούμια ο Γιώργος Πάτσας, τη χορογραφία η Ελευθερία Ντεκώ και τους φωτισμούς ο Λευτέρης Παυλόπουλος. Η πρώτη παράσταση δόθηκε στο Αρχαίο Θέατρο Δωδώνης κι αμέσως μετά παρουσιάστηκε στην Επίδαυρο με μεγάλη επιτυχία, αν και δίχασε τους κριτικούς για τις πρωτοποριακές καινοτομίες που επιστράτευσε ο σκηνοθέτης.

Έπαιξαν οι: Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Κώστας Τριανταφυλλόπουλος, Νίκος Καραθάνος, Λίνα Λαμπράκη, Λαέρτης Βασιλείου, Μαργκαρίτα Τζέπα, Μαρία Κεχαγιόγλου, Μαρία Κατσιαδάκη, Αριστοτέλης Αποσκίτης. Μάλιστα στο  ρόλο του παιδαγωγού εμφανίστηκε ο καθηγητής κλασικής φιλολογίας του ΑΠΘ Δημήτρης Μαρωνίτης. 

Στην εκτέλεση της μουσικής έλαβε μέρος 17μελής Χορός. Η ηχογράφηση έγινε σε studio με επαγγελματικές προδιαγραφές, αλλά παραδόξως παραμένει ακόμη ανέκδοτη.