Αμάραντος Αμαραντίδης: Παραλλαγές και Σπουδές ύφους για Κιθάρα (1991)

Ποιος θυμάται άραγε τον πρόωρα χαμένο συνθέτη Αμάραντο Αμαραντίδη (1947-1995), ο οποίος το 1974 είχε ένα σύντομο πέρασμα από το χώρο του λαϊκού τραγουδιού με το δίσκο Του έρωτα τ' αντάρτη σε στίχους Άκου Δασκαλόπουλου, όπου μοιραζόταν τη σύνθεση των τραγουδιών με τον άσημο τότε νεαρό συνθέτη Μιχάλη Τερζή, ενώ στη συνέχεια τον χάσαμε από το προσκήνιο;

Κι όμως, ο Αμάραντος Αμαραντίδης υπήρξε εκλεκτός συνθέτης, μουσικός παιδαγωγός, σολίστ του κλαρινέτου και συγγραφέας μουσικών βιβλίων. Γεννήθηκε στη Δράμα με μικρασιατικές ρίζες από μουσική οικογένεια, η οποία τον έστρεψε από νωρίς στη μουσική. Μελέτησε κλαρινέτο στο Ωδείο Αθηνών, αλλά σύντομα στράφηκε στη συστηματική μελέτη της μουσικής θεωρίας φοιτώντας στο Εθνικό Ωδείο, ενώ στο διάστημα 1977-1980 βρέθηκε στην Εκόλ Νορμάλ του Παρισιού, για να επιστρέψει το 1980 και να εγκατασταθεί οριστικά στην Αθήνα εργαζόμενος ως δάσκαλος μουσικής σε διάφορα ωδεία, όπως το Εθνικό, το Ελληνικό και το Κεντρικό Ωδείο, ενώ παράλληλα εξέδιδε πολύ ενδιαφέρουσες μελέτες μουσικής θεωρίας, όπως: Το τονικό μουσικό σύστημα Ι (Η αρμονία, 1985), ΙΙ (Η αντίστιξη, 1986), ΙΙΙ (Η θεωρία, 1987), Μορφολογία της μουσικής (1991), Ο Μπετόβεν μέσα από την αλληλογραφία του (1988) κ.ά.

Παράλληλα με όλες αυτές τις δραστηριότητες ο Αμαραντίδης καταπιάστηκε και με τη σύνθεση δικών μουσικών έργων, όπως: Κοντσέρτο για κλαρινέτο (1988), Δωδεκάφθογγα πρελούντια και φούγκες (για πιάνο, 1989), 12 Σπουδές (για κιθάρα, 1990), Δοκίμια (για φλάουτο βιόλα και κιθάρα, 1990), Tre scherzi (για κλαρινέτο και πιάνο, 1991), Ποντιακοί χοροί (για έγχορδα, φλάουτο, άρπα και κρουστά, 1992), Παραλλαγές σε ένα θέμα του Σκαλκώτα (για σόλο βιολί, 1992, αλλά και σε μεταγραφή για πιάνο, 1993), Παραλλαγές σε θέμα του Θ. Αντωνίου (για πιάνο, 1993), Κοντσέρτο για κοντραμπάσο (1994), διάφορα μικρά κομμάτια για σόλο όργανα κ.ά. Κύκνειο άσμα του στάθηκε το έργο Παραμύθια του Πόντου σε παραγγελία του ΜΜA, που εκτελέστηκε λίγο μετά τον πρόωρο θάνατό του. 

Από το μεγάλο αυτό λόγιο έργο ατυχώς στη δισκογραφία πέρασαν μόλις δύο κιθαριστικές του συνθέσεις, οι οποίες εκδόθηκαν σε ένα ψηφιακά ηχογραφημένο (DDD) άλμπουμ από τη δισκογραφική εταιρεία Musica Viva το 1991. Η πρώτη σύνθεση επιγράφεται Παραλλαγές "Lully-Lulla" και βασίζεται στο αναγεννησιακό χριστουγεννιάτικο τραγούδι "Coventry Carol", η υπέροχη μελωδία του οποίου αναπτύσσεται σε μια σειρά οκτώ συνολικά παραλλαγών για σόλο κλασική κιθάρα με εμφανή τη διάθεση του συνθέτη να ξεφύγει από το αναγεννησιακό πρότυπο δημιουργώντας μια λυρική και ρομαντική ατμόσφαιρα. Η δεύτερη σύνθεση έχει τίτλο 12 Σπουδές ύφους για Κιθάρα, έργο κατά βάσιν εκπαιδευτικού χαρακτήρα ως ένα είδος εγχειριδίου για τους σπουδαστές κλασικής κιθάρας μέσω της μεθοδικής υφολογικής ανάπτυξης που ακολουθεί επιλεγμένα πρότυπα από την ιστορία της μουσικής ξεκινώντας από τον Πέρσελ και τον Μπαχ, διατρέχοντας την κλασική περίοδο (Μότσαρτ, Μπετόβεν) και το ρομαντισμό (Σούμπερτ, Σούμαν, Μπραμς) και καταλήγοντας στα πρωτοποριακά ρεύματα του 20ου αιώνα (Σένμπεργκ, Στραβίνσκι, Ρότα).

Τα δύο έργα ερμηνεύει με άψογη τεχνική δεξιοσύνη ο σημαντικός σολίστ της κλασικής κιθάρας Απόλλων Κουσκουμβεκάκης, επί σειρά ετών μέλος του Ελληνικού Τρίο και από το 2008 αρχιμουσικός του μουσικού συνόλου Athens Chamber Orchestra, με το οποίο έχει συμπράξει σε δημόσιες εμφανίσεις με πολλούς λαϊκούς καλλιτέχνες, όπως ο Μιχάλης Κουμπιός και ο Μπάμπης Τσέρτος.

(c) LP | Musica Viva | 1991 | Πηγή: d58