Μαρία Κάλλας: Η φωνή του αιώνα (1987)

Σήμερα συμπληρώνονται 101 χρόνια από τη γέννηση της κορυφαίας λυρικής ερμηνεύτριας του 20ου αιώνα, της Ελληνίδας υψίφωνου (σοπράνο) Μαρίας Κάλλας (1923-1977), κατά κόσμον Μαρίας Σοφίας Άννας Καικιλίας Καλογεροπούλου, της αποκαλούμενης και divina (θεϊκής), η οποία γεννήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 1923 στη Νέα Υόρκη από Έλληνες μετανάστες, αν και τις βασικές της μουσικές σπουδές τις πραγματοποίησε στην Αθήνα. Τα πρώτα επαγγελματικά της βήματα τα έκανε στα δύσκολα χρόνια της Κατοχής, για να ακολουθήσει αμέσως μετά τον πόλεμο μια λαμπρή διεθνή καριέρα που την έφερε στην κορυφή του οπερατικού στερεώματος με απόλυτη κυριαρχία τόσο επί σκηνής, όσο και στη δισκογραφία για τουλάχιστον μια δεκαπενταετία με βασικούς της μέντορες τον επί μία δεκαετία (1949-1959) σύζυγό της Τζιοβάνι Μπατίστα Μενεγκίνι και τον διάσημο οπερατικό μαέστρο Τούλιο Σεραφίν. Στη λαμπρή αυτή πορεία αξιώθηκε να ερμηνεύσει όλους τους μεγάλους λυρικούς ρόλους, όπως η Νόρμα, η Τόσκα, η Κάρμεν και άλλες εμβληματικές μορφές που κοσμούν το λυρικό θέατρο. Από τις αρχές της δεκαετίας του '60 είχαν αρχίσει να εμφανίζονται τα πρώτα φωνητικά της προβλήματα που την οδήγησαν στη σταδιακή απόσυρση από την ενεργό δράση και στην απομόνωσή της στο διαμέρισμά της στο Παρίσι, όπου τη βρήκε ο θάνατος σε ηλικία μόλις 54 ετών.

Από την πλούσια διακογραφική παρακαταθήκη της μεγάλης αοιδού έχω επιλέξει ένα μικρό πορτρέτο της που εκδόθηκε το 1987 από την EMI με τον χαρακτηριστικό τίτλο La Voix du Siècle (Η φωνή του αιώνα). Έχουν ανθολογηθεί μερικές κλασικές στιγμές της μυθικής της καριέρας με τρόπο αντιπροσωπευτικό των μεγάλων οπερατικών της ρόλων. Μεταξύ αυτών ξεχωρίζουν οι θεσπέσιες άριες: "Casta diva" από τη Norma του Μπελλίνι, "Vissi d' arte" από την Tosca του Πουτσίνι, "Un bel di, vedremo" από τη Madame Butterfly επίσης του Πουτσίνι, "L' amour est un oiseau rebelle" από την Carmen του Μπιζέ. Έχουμε επίσης κι άλλες υπέροχες στιγμές από τις όπερες La sonnabula (Η υπνοβάτις) του Μπελλίνι, Il barbiere di Siviglia του Ροσσίνι, La Traviata και Rigoletto του Βέρντι, La wally του Καταλάνι, Turandot του Πουτσίνι και Werther του Μασνέ.

Τα επιλεγμένα μέρη προέρχονται από ηχογραφήσεις μονοφωνικές ή στερεοφωνικές, που πραγματοποιήθηκαν κυρίως κατά τη δεκαετία του '50 με διάφορες ορχήστρες, όπως η Ορχήστρα της Σκάλας του Μιλάνου, η Ορχήστρα Φιλαρμόνια και η Ορχήστρα του Εθνικού Θεάτρου της Γαλλίας με τους μαέστρους Tullio Serafin, Antonino Votto, Herbert von Karajan, Alceo Galliera, Georges Pretre και Franco Ghione.

(c) CD | EMI | 1987 | Πηγή: d58