Δευτέρα 25 Ιουνίου 2018

Γιώργος Χατζηνάσιος: Ένας Έλληνας σήμερα (1975)

Η δεκαετία του '70 στάθηκε παραγωγικότατη για τον συνθέτη Γιώργο Χατζηνάσιο, ο οποίος μας χάρισε μια μεγάλη σειρά με δίσκους τραγουδιών που ακούστηκαν πολύ, αλλά και μουσική για τον κινηματογράφο και το θέατρο, ενώ πρόλαβε να πάρει μέρος και στο Διαγωνισμό της Eurovision με το τραγούδι "Μάθημα Σολφέζ", από τα ωραιότερα - νομίζω - που ακούστηκαν εκεί σύμφωνα με τις συγκεκριμένες προδιαγραφές του θεσμού, έστω κι αν δε βραβεύτηκε.
Το 1975, τη χρονιά που ηχογράφησε τον ωραίο κύκλο τραγουδιών "Αντιθέσεις" με τον Περικλή Περάκη, έγραψε τη μουσική για τη θεατρική παράσταση "Ένας Έλληνας σήμερα" που ανέβασε ο εκκεντρικός σκηνοθέτης Δημήτρης Κολλάτος στο θέατρο Λουζιτάνια προκαλώντας στην εποχή της ένα μικρό σκάνδαλο για το τολμηρό της περιεχόμενο. Ο Χατζηνάσιος έγραψε δέκα ενδιαφέροντα τραγούδια και μερικά οργανικά θέματα για τις σκηνικές ανάγκες του έργου. Οι στίχοι γράφτηκαν από τον Δημήτρη Κολλάτο και τον Γιώργο Κανελλόπουλο.
Παρόλο που δεν ακούστηκαν αυτά τα τραγούδια ευρύτερα και πλέον έχουν ξεχαστεί ολοκληρωτικά, αξίζουν μια δεύτερη ευκαιρία, γιατί είναι καλογραμμένα και διαθέτουν όλα τα χαρακτηριστικά της τραγουδοποιητικής ευκολίας του συνθέτη. Πότε λαϊκότροποι ρυθμοί και πότε αισθαντικές μελωδίες, ασφαλώς συνιστούν μια άκρως ενδιαφέρουσα δουλειά του καλού συνθέτη. Τραγουδούν: Βάσια Ζήλου, Σπύρος Δεναξάς, Μάρα Κανταρέλη και Χρήστος Λεττονός. Το προκλητικό εξώφυλλο είχε κάνει εντύπωση στην εποχή του, αλλά μάλλον λειτουργεί παραπλανητικά και αδικεί το περιεχόμενο του δίσκου.

(c) LP | EMI Columbia | 1975 | πηγή: Νίκος

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Σχόλιο από τον Κολλάτο...(ακριβές αντίγραφο).

(Ο χρήστης ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΛΛΑΤΟΣ πρόσθεσε 2 νέες φωτογραφίες.
31 Οκτωβρίου 2016 ·

Δυο πολύ ωαρίες κοπέλες που είχαν και πολύ ταλέντο, στο θεατρικό μου έργο ''Ενας Έλληνας Σήμερα'' στο θέατρο Λουζιτάνια 1975 (Αλέκα Μακρή και Μάρα Κανταρέλλη, από το εξώφυλλο του ομονυμου δίσκου του Γιώργου Χατζηνάση ,με τα τραγούδια και την μουσική της παράστασης.Η χορογραφία της ερωτικής σκηνής των 2 κοριτσιών ,ήταν της Ελένης Τσουκαλα, τα σκηνικα, του Νίκου Πετρόπουλου). Μια πολύ μεγάλη επιτυχία, αμέσως μετά την πρεμιέρα, απαγορεύτηκε η σκηνή με τον Χριστό και την Μαγδαληνή, ο γυμνός αντρας και ο ύμνος του αρχιεπισκόπου Ιερόνημου στη χούντα.Στη Θεσ/κη , καταδικάστηκα σε 7 μήνες φυλακιση εγώ και 5 μήνες οι κοπέλες.Είναι μια παράσταση που θα ήθελα να την ξαναανεβάσω.Η παραγωγή , ήταν του ηθοποιού , Νικου Ριζου.Πολλές φορές η Ευελπίδον , έκλεινε από τον πολύ κόσμο που περίμενε να μπεί στο θέατρο.Δύο πολυ όμορφες γυναικες, μια τολμηρή ερωτική σκηνή, ο δικαστής με ρώτησε , αν η σκηνή ερεθίζει; Του απάντησα, ασφαλώς , ναι. Το θέατρο , οφείλει να ερεθίζει και να ανυσηχει, η επιστημη καθυσυχάζει.Οι 7 μήνες που είχα καταδικαστεί μου είπαν, ότι δεν ήταν πολλοι......)
vafman

Unknown είπε...

Σπάνιος δίσκος... Το "Η αγάπη σου η αγάπη μου η αγάπη μας" το 'χα πρωτακούσει στο "12 και 5" του Χατζηνάσιου με τον Τόκα στη Θεσσαλονίκη. Χαίρομαι που τ' ακούω στην πρωτότυπη εκδοχή.
Το κομμάτι "Παρίσι" χρησιμοποιήθηκε και στην σειρά "Μυστικοί Αρραβώνες" του Ξενόπουλου με τον Αλεξανδράκη και τη Βαλσάμη ως "Βαλς των Ερωτευμένων". Υπάρχει και σε ψηφιακή remastered έκδοση στο CD "Μουσική για εικόνα" που έχει μέσα και το περίφημο "Αγκίστρι".