Κυριακή 23 Ιουνίου 2019

Κώστας Χατζής, Σπύρος Εξάρας: Για κλασική κιθάρα (1992)

Δεν είναι σπάνιες οι εκδόσεις οργανικών δίσκων που βασίζονται σε διασκευασμένες μελωδίες τραγουδιών που έγραψαν γνωστοί συνθέτες. Και μάλιστα στην κατηγορία αυτή δεν είναι σπάνιες οι διασκευές για κλασική κιθάρα, ένα όργανο που ίσως δεν είναι και τόσο δημοφιλές στο ελληνικό κοινό στην κλασική του εκδοχή, αλλά είναι γεγονός ότι το έχουν υπηρετήσει και συνεχίζουν να το υπηρετούν σπουδαίοι Έλληνες σολίστες, από τους παλιούς Δημήτρη Φάμπα, Γεράσιμο Μηλιαρέση, Βασίλη Τενίδη, Νότη Μαυρουδή ή το ζεύγος Ασημακόπουλου μέχρι τον Κώστα Γρηγορέα, τον Γεράσιμο Πυλαρινό, την Έλενα Παπανδρέου, την Εύα Φάμπα, τον Βαγγέλη Μπουντούνη, τον Γιώργο Μουλουδάκη, τον Κώστα Κοτσιώλη, τον Σπύρο Εξάρα και τον Παναγιώτη Μάργαρη. Όλοι τους καταγράφουν στο ενεργητικό τους ηχογραφήσεις έργων διασκευασμένων για σόλο κιθάρα του Μίκη Θεοδωράκη, του Μάνου Χατζιδάκι, του Σταύρου Ξαρχάκου, του Νίκου Μαμαγκάκη, του Ηλία Ανδριόπουλου και άλλων.
Σε μια τέτοια έκδοση λοιπόν γίνεται η σημερινή μας αναφορά. Πρόκειται για το δίσκο "Για κλασική κιθάρα" που περιλαμβάνει δεκαπέντε μελωδίες από γνωστά και άγνωστα τραγούδια του Κώστα Χατζή προσαρμοσμένα για κλασική κιθάρα και παιγμένα από την Σπύρο Εξάρα, έναν ιδιαίτερα προικισμένο Έλληνα κλασικό κιθαριστή με διεθνείς διακρίσεις, αφού κατά καιρούς βρέθηκε δίπλα σε διάσημους αστέρες της μουσικής σκηνής, όπως η Shirley Bassey και η Mariah Carey! Ο Σπύρος Εξάρας χτίζει εδώ και χρόνια μια σημαντική καριέρα εντοπίζοντας το ενδιαφέρον του κυρίως στο πεδίο της τζαζ, ενώ έχει ηχογραφήσει αρκετούς δίσκους, μεταξύ των οποίων και μια ενδιαφέρουσα δουλειά με μελοποιημένα ποιήματα του Ιάκωβου Καμπανέλλη ("Στις παραλίες του φεγγαριού").
Ο παρών δίσκος αποτελεί μια ξεχωριστή στιγμή τόσο για τον σολίστα στο ξεκίνημα της καριέρας του, όσο και για τον Κώστα Χατζή, αφού δείχνει να δικαιώνει με πολύ συναρπαστικό τρόπο τη μελωδική φλέβα του συνθέτη. Είναι αλήθεια πάντως ότι ο Χατζής από το ξεκίνημά του φλέρταρε έμμεσα με το πεδίο της λόγιας μουσικής συνθέτοντας και παίζοντας ο ίδιος στην κιθάρα του οργανικά μουσικά μοτίβα που παρέπεμπαν σ' αυτό το χώρο, οπότε η δουλειά του Σπύρου Εξάρα βρήκε εύφορο έδαφος, για να καρπίσει δημιουργικά και άκρως μελωδικά...

ΥΓ. Για να προλάβω σχετικά σχόλια, διευκρινίζω ότι ο δίσκος έχει εκδοθεί και ψηφιακά, αλλά εδώ έχουμε την αναλογική του εκδοχή με εξαιρετική πάντως ποιότητα ήχου.

(c) LP | ΜΒΙ | 1992 | πηγή: d58

Δεν υπάρχουν σχόλια: