Μικρό ταξίδι στο γιαλό...

Καλησπέρα σας από τη Σάμο, δίπλα στις ακτές της αρχαίας Ιωνίας.

Είπα να κάνω ένα μικρό διάλειμμα για λίγες ημέρες.

Θα τα ξαναπούμε σύντομα...

Μελίνα Κανά: Σκόρπιες συμμετοχές (1991-2000)

Από τη διάσημη λυρική ερμηνεύτρια Έλενα Σουλιώτη που είδαμε χθες, περνάμε σε μια μεγάλη κυρία της νεότερης γενιάς του ελληνικού τραγουδιού, τη Μελίνα Κανά (Κανατά), η οποία γεννήθηκε σαν σήμερα στις 29 Μαΐου 1966 και από τις αρχές της δεκαετίας του '90 βρίσκεται σταθερά στην κορυφή του ελληνικού πενταγράμμου με πλούσια ήδη προσωπική δισκογραφία μέσα από σημαντικές και πολύ ετερόκλητες συχνά συνεργασίες. 

Η πρώτη ουσιαστικά αξιόλογη δισκογραφική της κατάθεση ήρθε το 1991 ως βασική ερμηνεύτρια του κύκλου τραγουδιών Μυστικά τραγούδια του Νίκου Μαμαγκάκη και του Μιχάλη Γκανά, ενώ ακολούθησαν ως το τέλος της ίδιας δεκαετίας πολύ σημαντικές στιγμές από τη συνεργασία της με τρεις κυρίως συνθέτες, τον Νίκο Ξυδάκη, τον Σωκράτη Μάλαμα και τον Θανάση Παπακωνσταντίνου. Με εντατικούς ρυθμούς συνέχισε και τα επόμενα χρόνια να δίνει αδιαλείπτως το δισκογραφικό της παρών δίπλα σε εκλεκτούς δημιουργούς, όπως ο Ορφέας Περίδης, ο Κώστας Καλδάρας, ο Λουδοβίκος των Ανωγείων, ο Στάμος Σέμσης, ο Παντελής Θαλασσινός, ο Χρήστος Νικολόπουλος και άλλοι.

Συνθέτοντας ένα μικρό πορτρέτο της Μελίνας Κανά προτίμησα να περιοριστώ στην πρώτη και σημαντικότερη δεκαετία της καριέρας της (1991-2000) και μάλιστα αποκλειστικά και μόνο με υλικό από τις σκόρπιες συμμετοχές της σε διάφορους δίσκους εκείνης της περιόδου αποφεύγοντας όλες τις προσωπικές δουλειές της ή και εκείνες όπου συμμετείχε ως βασική ερμηνεύτρια μαζί με άλλους τραγουδιστές, όπως ο δίσκος του Νίκου Μαμαγκάκη που προαναφέραμε. Έχω επιλέξει συνολικά 24 τραγούδια που καλύπτουν σχεδόν ολοκληρωμένα το σκόρπιο αυτό υλικό, το οποίο υπογράφουν οι συνθέτες και τραγουδοποιοί: Σωκράτης Μάλαμας, Νίκος Ξυδάκης, Πέτρος Δουρδουμπάκης, Μιχάλης Χριστοδουλίδης, Σπύρος Χατηνικολάου, Θανάσης Παπακωνσταντίνου, Κώστας Καλδάρας, Ορφέας Περίδης και Λουδοβίκος των Ανωγείων. Ανάμεσά τους και δυο παραδοσιακά τραγούδια της Χαλκιδικής, ιδιαίτερης πατρίδας της ερμηνεύτριας, από το άλμπουμ Ημερολόγιο (1995) του Νίκου Ξυδάκη.

Η Έλενα Σουλιώτη ερμηνεύει Donizetti και Verdi (1967)

Σήμερα είναι η επέτειος της γέννησης μιας κορυφαίας Ελληνίδας λυρικής ερμηνεύτριας που πέρασε από το διεθνές μουσικό στερέωμα ως διάττων αστέρας για λιγότερο από μια δεκαετία (δεκαετία του '60) και στη συνέχεια χάθηκε απότομα, αφού ο υπερβάλλων ζήλος για την τέχνη της είχε οδυνηρές συνέπειες για τη φωνή της. Ο λόγος για την υπέροχη Έλενα Σουλιώτη (1943-2004), διάσημη σοπράνο που στην εποχή της ακμής της συγκρινόταν με τη Μαρία Κάλλας και που μας έχει αφήσει λιγοστές, αλλά εξαιρετικές ηχογραφήσεις με επίκεντρο σχεδόν αποκλειστικά το έργο του Giuseppe Verdi. Τη σημαντικότερη δισκογραφική της κατάθεση αποτελεί η ενσάρκωση της Αμπιγκαΐλε από την όπερα "Ναμπούκο" του Βέρντι δίπλα στον μυθικό βαρύτονο Tito Gobbi που κυκλοφόρησε από τη Decca το 1965 με αρχιμουσικό τον Lamberto Gardelli σε μια ηχογράφηση που παραμένει αξεπέραστη μέχρι και σήμερα.

Από την ίδια πάνω κάτω εποχή η Decca μας έδωσε άλλο ένα σημαντικό ντοκουμέντο των φωνητικών δυνατοτήτων της Έλενας Σουλιώτη που κυκλοφόρησε το 1967 και περιλαμβάνει ένα μικρό ρεσιτάλ της ερμηνεύτριας με συνθέσεις του Gaetano Donizetti (1797-1848) και του Giuseppe Verdi (1813-1901). Ο Ντονιτσέτι, σύγχρονος του Μπελίνι, υπήρξε πολυγραφότατος συνθέτης όπερας του πρώιμου ρομαντισμού. Υπολογίζεται ότι έγραψε πάνω από 80 λυρικά έργα, μεταξύ των οποίων ξεχωρίζουν οι δημοφιλείς όπερες: Άννα Μπολένα (1830), Το ελιξίριο του έρωτα (1832), Λουτσία ντι Λαμερμούρ (1835), Λουκρητία Βοργία (1840) και Ντον Πασκουάλε (1843). Ο μέγας Τζιουζέπε Βέρντι βέβαια δε χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις, καθώς δεδομένα κατέχει  την πρωτοκαθεδρία στον κόσμο της όπερας ως ο κορυφαίος δημιουργός της με αθάνατες συνθέσεις που παίζονται ασταμάτητα και ηχογραφούνται συστηματικά απ' όλους τους λυρικούς καλλιτέχνες του πλανήτη. Από τις 28 συνολικά όπερες που μας κληροδότησε ξεχωρίζουν κυρίως οι εξής: Ναμπούκο (1842), Μάκβεθ (1847), Ριγκολέτο (1851), Τροβατόρε (1853), Τραβιάτα (1853), Χορός μεταμφιεσμένων (1859), Η δύναμη του πεπρωμένου (1862), Ντον Κάρλος (1867), Αΐντα (1871), Οθέλος (1887) και Φάλσταφ (1893). 

Στο παρόντα δίσκο η Έλενα Σουλιώτη ερμηνεύει την τελική σκηνή από την όπερα Άννα Μπολένα του Ντονιτσέτι και άριες από τις όπερες Μάκβεθ, Λουίζα Μίλλερ και Χορός μεταμφιεσμένων του Βέρντι. Την Ορχήστρα της Όπερας της Ρώμης διευθύνει ο Ιταλός αρχιμουσικός Oliviero De Fabritiis. Η ηχογράφηση πραγματοποιήθηκε στα Στούντιο της RCA στη Ρώμη τον Σεπτέμβριο του 1966.

Ρίτα Αντωνοπούλου: Μια πόλη για δύο (2011)

Στο χθεσινό μας θέμα είδαμε την πρώτη δισκογραφική εμφάνιση του τραγουδιού "Ρόζα Λούξεμπουργκ" που έγραψε ο Θάνος Μικρούτσικος σε στίχους του Μάνου Ελευθερίου για τη φωνή της Μαρίας Δημητριάδη σε δίσκο 45 στροφών που κυκλοφόρησε από τη Lyra το 1976 και στη συνέχεια εντάχθηκε στον ολοκληρωμένο κύκλο Τροπάρια για φονιάδες (1977). 35 χρόνια αργότερα το σπουδαίο αυτό τραγούδι γνώρισε μια καινούργια εκτέλεση, αυτή τη φορά με τη φωνή της Ρίτας Αντωνοπούλου, μια σύγχρονη ερμηνεύτρια υψηλών προδιαγραφών που τη γνωρίσαμε μέσα από δύο σημαντικές συνεργασίες της με τον Θάνο Μικρούτσικο, πρώτα με το άλμπουμ Για φωνή και ορχήστρα (2007) κι αμέσως μετά με τον κύκλο τραγουδιών Πάμε ξανά απ' την αρχή (2008). 

Με τις δυο αυτές βαρυσήμαντες δισκογραφικές καταθέσεις στη φαρέτρα της η ερμηνεύτρια μπόρεσε ν' ανοίξει τα φτερά της και σε καινούργιες συνεργασίες που της έδωσαν την ευκαιρία να διευρύνει την ερμηνευτική της ταυτότητα και να μας χαρίσει κάμποσες προσωπικές δουλειές, αλλά και  σκόρπιες συμμετοχές. Η πρώτη χρονικά δουλειά της προς αυτή την κατεύθυνση ήρθε το 2011 με το άλμπουμ Μια πόλη για δύο που εκδόθηκε και πάλι από τη Legend. 

Πρόκειται για μια πολυσυλλεκτική δουλειά με τη σύμπραξη πολλών δημιουργών της νέας γενιάς που έγραψαν τραγούδια για τη φωνή της Ρίτας Αντωνοπούλου, η οποία τα απέδωσε με ξεχωριστό ζήλο δηλώνοντας μάλιστα τον ενθουσιασμό της: «Πάντα πίστευα πως όταν θα ερχόταν η στιγμή που θα έπρεπε να διαλέξω τραγούδια για να πω, θα ήταν πολύ δύσκολο να βρω υλικό να με κερδίσει πραγματικά. Μάλλον είμαι πολύ τυχερή, γιατί βρέθηκα με δεκατέσσερα τραγούδια, τα οποία αγάπησα σχεδόν στο πρώτο άκουσμα». Ο Θέμης Καραμουρατίδης συνεισέφερε τέσσερα τραγούδια, τρία ο Νίκος Ζούδιαρης, δύο ο Χρήστος Θηβαίος και από ένα ο Διονύσης Τσακνής, η Μαρία Παπαγεωργίου και η Αργυρώ Χριστοδουλίδου. Και φυσικά το παρών έδωσε και ο Θάνος Μικρούτσικος με τη "Ρόζα Λούξεμπουργκ" που προαναφέραμε, αλλά και με το καινούργιο τραγούδι "Τέλεια ομορφιά" σε στίχους της Βίλλυς Σανιάνου. Στίχους έγραψαν επίσης η Φωτεινή Λαμπρίδη, ο Σταύρος Σταύρου, ο Οδυσσέας Ιωάννου, ο Νίκος Ζούδιαρης, η Δανάη Αντωνοπούλου και ο Γεράσιμος Ευαγγελάτος. Οι ίδιοι οι δημιουργοί των τραγουδιών επιμελήθηκαν τις ενορχηστρώσεις με τη σύμπραξη του Άκη Γαβαλά. 

Θάνος Μικρούτσικος, Μαρία Δημητριάδη: Ρόζα Λούξεμπουργκ - Ο εχθρός (1976)

Ολοκληρώνουμε το ευρύ αυτό αφιέρωμα στον μεγάλο συνθέτη Θάνο Μικρούτσικο επιστρέφοντας στο ξεκίνημα της δισκογραφικής του πορείας στα χρόνια του '70 και θυμίζοντας ότι το 1969 και το 1972 με δύο διαδοχικά δισκάκια 45 στροφών έκανε την πρώτη διακριτική δισκογραφική του εμφάνιση. Και τα δυο ήταν βασισμένα σε ποίηση του Κώστα Καρυωτάκη. Στο δισκάκι του 1969 περιέχονταν τα ποιήματα "Μυγδαλιά" και "Ένα σπιτάκι" και τα ερμήνευε η Βάσω Μεσηνέζη, ενώ το 45άρι του 1972 είχε τα ποιήματα "Δον Κιχώτες" και "Είμαστε κάτι ξεχαρβαλωμένες κιθάρες" με ερμηνεύτρια τη Μαρίζα Κωχ. Πρόσφατα είδαμε κι ένα 45άρι του συνθέτη που κυκλοφόρησε το 1986 με ένα ποίημα του Νίκου Καββαδία ("Καραντί") κι ένα τραγούδι σε στίχους του Ανδρέα Μικρούτσικου με ερμηνευτή τον Κώστα Θωμαΐδη.

Δέκα χρόνια νωρίτερα ωστόσο, το 1976, είχε κυκλοφορήσει ένα ακόμη 45άρι του Θάνου Μικρούτσικου, ο οποίος μόλις την προηγούμενη χρονιά είχε κάνει το επίσημο δισκογραφικό του ντεμπούτο με τον εμβληματικό κύκλο Πολιτικά τραγούδια που είχε για αποκλειστική ερμηνεύτρια την υπέροχη Μαρία Δημητριάδη. Το 1976 ήταν η ίδια χρονιά που ο συνθέτης αξιοποίησε τη σπουδαία ερμηνεύτρια στο διπλό κύκλο τραγουδιών Καντάτα για τη Μακρόνησο και Σπουδή στον Μαγιακόφσκι. Παράλληλα λοιπόν μ' αυτό το άλμπουμ κυκλοφόρησε από τη Lyra και ένα δισκάκι 45 στροφών με τα τραγούδια «Ρόζα Λούξεμπουργκ» σε στίχους του Μάνου Ελευθερίου και «Ο εχθρός» σε ποίηση Ναζίμ Χικμέτ και ελληνική απόδοση του Γιώργου Παπαλεονάρδου. Το πρώτο τραγούδι εντάχθηκε λίγο αργότερα στον κύκλο Τροπάρια για φονιάδες (1977), αλλά το ποίημα του Χικμέτ περιορίστηκε σ' αυτή μόνο την έκδοση. Ερμηνεύτρια και των δύο η συγκλονιστική Μαρία Δημητριάδη.

Με την ευκαιρία, αξίζει να θυμίσουμε ότι ο συνθέτης είχε αφιερώσει το μισό μέρος του δίσκου Πολιτικά Τραγούδια στην ποίηση του μεγάλου Τούρκου ποιητή, με τον οποίο είχε αρχίσει πολύ νωρίτερα να καταπιάνεται και μάλιστα δικά του μελοποιημένα ποιήματα αποτελούσαν τη βασική του σκευή στις πρώτες ζωντανές του εμφανίσεις στις πλακιώτικες μπουάτ των αρχών του '70, χωρίς ωστόσο - λόγω του καθεστώτος - να είχε αποτολμήσει να τα δισκογραφήσει, πράγμα που φυσικά έκανε με την πρώτη ευκαιρία που του δόθηκε αμέσως μετά τη Μεταπολίτευση.

Θάνος Μικρούτσικος: Στην ομίχλη των καιρών (2017)

Το 2017 αποδείχθηκε η τελευταία δημιουργική χρονιά του Θάνου Μικρούτσικου, δύο μόλις χρόνια πριν φύγει από τη ζωή. Εκείνη τη χρονιά ο συνθέτης μας έδωσε δύο πρωτότυπες δουλειές, τον παιδικό δίσκο Λέγε ο ένας, λέγε ο άλλος σε κείμενα της συζύγου του και συγγραφέως παιδικών βιβλίων Μαρίας Παπαγιάννη, και τον κύκλο τραγουδιών Στην ομίχλη των καιρών που εκδόθηκε από τη Spider Music.

Πρόκειται για μια μάλλον άγνωστη, αλλά ιδιαίτερα αξιόλογη δουλειά που μας συστήνει μάλιστα και μια ερμηνεύτρια υψηλών δυνατοτήτων, τη Μαριάννα Πολυχρονίδη (γενν. 1980), απόφοιτο της δραματικής σχολής του Εθνικού Θεάτρου με σπουδές στο κλασικό τραγούδι και συνεργάτιδα κατά καιρούς του Λουδοβίκου των Ανωγείων, του Σωκράτη Μάλαμα και του Νίκου Κυπουργού. 

Ο δίσκος περιλαμβάνει ένδεκα πρωτότυπα τραγούδια κι ένα ακόμη σε δεύτερη εκτέλεση. Επτά από αυτά έχουν στίχους της Λίνας Νικολακοπούλου, ένα του Άλκη Αλκαίου και δύο του Γιάννη Δούκα. Το τραγούδι "Αυτός ο τόπος" έχει στίχους του Μάνου Ελευθερίου και ερμηνεύεται σε δεύτερη εκτέλεση, ενώ η πρώτη ανήκει στη Μαρία Δημητριάδη από το δίσκο Δελτίο καιρού (1980). Στο ωραιότερο τραγούδι του δίσκου ("Ρώτα να σου πουν τα χιόνια") συμμετέχει και ο Γιώργος Νταλάρας. Δύο τραγούδια του δίσκου ("Στην ίδια πόλη υπό βροχήν", "Στην ομίχλη των καιρών") ερμηνεύει ο ίδιος ο συνθέτης.

Στο εσώκλειστο σημείωμά του ο συνθέτης, υπογράφοντας με το προσωνύμιο "Ο Παλιός των Ημερών", μας προσφέρει μια καίρια σκέψη που εκ των πραγμάτων μοιάζει σαν μια παρακαταθήκη της αντίληψής του για την τέχνη: "Με τα τραγούδια μας που εκφράζουν τη δραματική συγκυρία εμψυχώνουμε τον κόσμο και την ίδια στιγμή μας εμψυχώνει κι αυτός. Μέσα στη βαρβαρότητα, στην Ομίχλη των Καιρών, τα νέα παιδιά είναι ό,τι πιο πολύτιμο υπάρχει. Εμείς πορευόμαστε μαζί τους...".

Θάνος Μικρούτσικος, Γιάννης Κότσιρας: Ό,τι θυμάσαι δεν πεθαίνει (2014)

Έξι χρόνια μεσολάβησαν από την προηγούμενη πρωτότυπη δουλειά του Θάνου Μικρούτσικου με απλά τραγούδια, δηλαδή από τον κύκλο τραγουδιών Πάμε ξανά απ' την αρχή (2008) με τη φωνή της Ρίτας Αντωνοπούλου, μέχρι τον καινούργιο που ήρθε το 2014 με το άλμπουμ Ό,τι θυμάσαι δεν πεθαίνει, το οποίο κυκλοφόρησε από τη Minos-EMI και τη Universal το 2014. Κοινό στοιχείο των δύο αυτών κύκλων ο στιχουργός Οδυσσέας Ιωάννου που υπογράφει εξολοκλήρου την τρίτη ολοκληρωμένη του συνεργασία με τον συνθέτη, αν και ένα από τα ένδεκα τραγούδια του δίσκου ("Δος μου μια μέρα αληθινή") έχει κατά το ήμισυ και τη συμμετοχή του Άλκη Αλκαίου.

Άλλη μια συγγένεια με τον προηγούμενο κύκλο τραγουδιών είναι επίσης η παρουσία ενός ερμηνευτή που αποδίδει όλα τα τραγούδια σε μια λογική που παραπέμπει στις παλιότερες εποχές της δισκογραφίας μας. Εδώ ο ερμηνευτής είναι ο Γιάννης Κότσιρας, μια από τις δημοφιλέστερες φωνές της νεότερης γενιάς, δοκιμασμένη με μεγάλη επιτυχία σε ένα ρεπερτόριο ερωτικής μπαλάντας, αν και εδώ βρίσκεται αντιμέτωπος με ένα υλικό κατά βάση λαϊκό που πάντως καταφέρνει να διεκπεραιώσει με επάρκεια. Ο συνθέτης άλλωστε φαίνεται να ικανοποιήθηκε ιδιαίτερα από το αποτέλεσμα, αφού ο ίδιος μας εξομολογείται: "Αν κάποιοι θελήσουν ν' ακούσουν τη δουλειά 'αλά παλαιά' (δηλαδή πολλές φορές και κατά μόνας), θ' ακούσουν μια μεγάλη φωνή απολύτως εκφραστική, αλλά με πλήρη την αίσθηση του μέτρου που παραπέμπει αυτομάτως στις πηγές των μεγάλων τραγουδιστών του έντεχνου νεοελληνικού τραγουδιού. Ο Οδυσσέας στον οποίο απευθύνθηκα, γιατί τον πιστεύω σαν τον σημαντικότερο εν ενεργεία Έλληνα στιχουργό, μου έδωσε κείμενα που εκφράζουν τη συγκυρία και το κοινό αίσθημα χωρίς ουδεμία παραχώρηση στην εύκολη οργή και στο θυμό που δικαιολογημένα διακατέχει το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου...".

Σημειώνω ότι από τα ένδεκα τραγούδια του δίσκου το ένα ("Θες ένα κόσμο πιο μεγάλο") αποδίδεται σε δεύτερη εκτέλεση, μιας και πρώτος το είχε ερμηνεύσει ο Δημήτρης Μητροπάνος στο δίσκο Στη διαπασών (2008). Την ενορχήστρωση επιμελήθηκε ο Θάνος Μικρούτσικος, ενώ τη γενικότερη μουσική επιμέλεια είχε ο σταθερός συνεργάτης του Θύμιος Παπαδόπουλος.

Θάνος Μικρούτσικος, Ρίτα Αντωνοπούλου: Πάμε ξανά απ' την αρχή (2008)

Μετά την πρώτη και εξαιρετική συνεργασία του Θάνου Μικρούτσικου και της Ρίτας Αντωνοπούλου το 2007 με το άλμπουμ Για φωνή και ορχήστρα, ήρθε φυσιολογικά και η συνέχεια, και μάλιστα αυτή τη φορά με πρωτότυπο υλικό. Το 2008 λοιπόν από τη Legend κυκλοφόρησε ο πολύ ενδιαφέρων κύκλος τραγουδιών Πάμε ξανά απ' την αρχή με δεκατέσσερα καινούργια τραγούδια του Θάνου Μικρούτσικου ερμηνευμένα αποκλειστικά από τη Ρίτα Αντωνοπούλου. 

Όλα τα τραγούδια του δίσκου έχουν στίχους του Οδυσσέα Ιωάννου, ο οποίος είχε ξεκινήσει τη μουσική του περιπέτεια αρχικά ως ραδιοφωνικός παραγωγός του Μελωδία FM, αλλά ήδη από το 1992 μπήκε δυναμικά και στο χώρο της στιχουργικής με το "Ζεϊμπέκικο της Πατησίων" που μελοποίησε ο Διονύσης Τσακνής και ερμήνευσε η Βούλα Σαββίδη. Ήταν ωστόσο ο Θάνος Μικρούτσικος που του έδωσε την ευκαιρία για την πρώτη ολοκληρωμένη του δουλειά το 1999 με τον κύκλο τραγουδιών Θάλασσα στη σκάλα που ερμήνευσε ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου. Ρωμαλαία στιχουργική γραφή στα χνάρια του Άλκη Αλκαίου με μια πιο καθημερινή θεματολογία γύρω από τα ερωτικά και υπαρξιακά αδιέξοδα των ανθρώπινων σχέσων.

Ο κύκλος Πάμε ξανά απ' την αρχή είναι γραμμένος πάνω στα φωνητικά χαρακτηριστικά της νεαρής ερμηνεύτριας, όπως άλλωστε μας επισημαίνουν με σχετικό σημείωμα που συνυπογράφουν οι δυο δημιουργοί στο εσώκλειστο φυλλάδιο της επιμελημένης έκδοσης: "Καταλύτης εδώ ήταν η φρεσκάδα και η ''μαγκιά'' ενός νέου κοριτσιού, της Ρίτας, που μας γοήτευσε με την πειθαρχία, τις φωνητικές και ερμηνευτικές της ικανότητες, δηλαδή τη συνολική ''χειρονομία'' της. Γράψαμε τραγούδια για εμάς έχοντας στο μυαλό μας εκείνη...". Και παρόλο που η ίδια δείχνει σε κάποιες στιγμές να δυσκολεύεται να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του υλικού, σε γενικές πάντως γραμμές το διεκπεραιώνει αποτελεσματικά - ιδιαίτερα στο ομότιτλο τραγούδι - και το τελικό αποτέλεσμα είναι ένας σφριγηλός κύκλος ζουμερών τραγουδιών με εξαιρετικά φροντισμένη ενορχήστρωση που επιμελήθηκε ο συνθέτης με τη σύμπραξη του Θύμιου Παπαδόπουλου. Στα φωνητικά, όπως το συνηθίζει, συμμετέχει κι ο ίδιος ο Μικρούτσικος, καθώς και ο Δημήτρης Υφαντής.

Θάνος Μικρούτσικος, Ρίτα Αντωνοπούλου: Για φωνή και ορχήστρα (2007)

Συνθέτης ανοιχτών οριζόντων ο Θάνος Μικρούτσικος δεν είχε καμία αναστολή να εμπιστεύεται τη δουλειά του σε νέους και άσημους ανθρώπους, οι οποίοι συνήθως κατάφερναν στη συνέχεια να ακολουθήσουν τη δική τους ανεξάρτητη και αξιόλογη καριέρα. Στην κατηγορία αυτή ανήκει ασφαλώς και η Ρίτα Αντωνοπούλου (Αθήνα, 1976), η οποία είχε βέβαια μια προϊστορία στο χώρο του τραγουδιού δίπλα στον Μίμη Πλέσσα και τον Σταμάτη Κραουνάκη, αλλά στη δισκογραφία εμφανίστηκε αρκετά αργά και την ευκαιρία αυτή της την πρόσφερε το 2007 ο Θάνος Μικρούτσικος με τον άλμπουμ Για φωνή και ορχήστρα που στάθηκε το εφαλτήριο για μια αξιόλογη καριέρα στο ελληνικό τραγούδι που μας έδωσε ως τώρα μια σειρά προσωπικών δίσκων (Για φωνή και ορχήστρα, Πάμε ξανά απ' την αρχή, Μία πόλη για δύο, Ζωή μην αργείς, Ρίτα Αντωνοπούλου / Θοδωρής Οικονόμου) μαζί με κάμποσες σκόρπιες συμμετοχές.

Η πρώτη λοιπόν συνάντηση της Ρίτας Αντωνοπούλου και του Θάνου Μικρούτσικου ήρθε με τον κύκλο τραγουδιών Για φωνή και ορχήστρα που κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 2007 από τη Legend και περιλαμβάνει δεκατέσσερα γνωστά τραγούδια του συνθέτη σε δεύτερη εκτέλεση. Το σημαντικό με τη συγκεκριμένη εκδοχή των τραγουδιών έγκειται στην ορχηστρική τους συνοδεία, καθώς - όπως το υποδηλώνει και ο τίτλος της έκδοσης - η ενορχήστρωση βασίζεται αποκλειστικά σε συμφωνική ορχήστρα εγχόρδων που αποδίδει η σπουδαία Καμεράτα υπό τη διεύθυνση του αρχιμουσικού Αλέξανδρου Μυράτ. Άλλωστε, όπως μας διευκρινίζει κι ο συνθέτης, ο Μυράτ και η Χαρούλα Αλεξίου ήταν οι άνθρωποι που έδωσαν αυτή την ιδέα της λόγιας μεταμόρφωσης των τραγουδιών και γιαυτό όλη η δουλειά είναι αφιερωμένη σ' αυτούς τους δύο.

Με βάση τη λογική που διατρέχει τη μορφή αυτή των τραγουδιών φυσικό ήταν ο συνθέτης να επιλέξει τραγούδια πιο "έντεχνης" γραμμής και με ποιητικό υπόβαθρο. Γιαυτό και τα περισσότερα αποτελούν μελοποιήσεις ποιητικών κειμένων, όπως του Νίκου Καββαδία, του Bertοlt Brecht, της Τζένης Μαστοράκη και του Άλκη Ακαίου μαζί βέβαια και με τραγούδια που υπογράφονται από απλούς στιχουργούς, όπως ο Μπάμπης Τσικληρόπουλος, ο Κώστας Τριπολίτης, η Λίνα Νικολακοπούλου, ο Ανδρέας Μικρούτσικος και η Χαρούλα Αλεξίου. Η ερμηνεία της Ρίτας Αντωνοπούλου είναι απόλυτα εναρμονισμένη με το ύφος των τραγουδιών και μοιάζει ήδη ώριμη, παρόλο που είναι μόλις η πρώτη δισκογραφική της παρουσία. Η έκδοση είναι ιδιαίτερα φροντισμένη και καλαίσθητη και περιλαμβάνει μεταξύ άλλων κι ένα πολύ κατατοπιστικό σημείωμα του έγκυρου μουσικού ερευνητή Γιώργου Μονεμβασίτη.