Η Κωνσταντίνα Κωνσταντοπούλου, η αγαπημένη Νάντια Κωνσταντοπούλου (1933/36-2016), υπήρξε μια κορυφαία ερμηνεύτρια του "ελαφρού" τραγουδιού. Ανήκει στη δεύτερη μεταπολεμική γενιά του συγκεκριμένου είδους, καθώς η ακμή της σημειώθηκε στις δεκαετίες του '60 και '70. Το πρώτο της δισκογραφικό φανέρωμα καταγράφεται το 1958, ενώ από το 1961 και μετά η πορεία της ήταν απόλυτα συνυφασμένη με την πορεία του σπουδαίου ελαφρού συνθέτη Τάκη Μωράκη, μόνιμου συντρόφου της στη ζωή και στο τραγούδι.
Ο Τάκης Μωράκης (1916-1991) δε χρειάζεται βέβαια ιδιαίτερες συστάσεις για τους ενημερωμένους φιλόμουσους. Θυμίζω πάντως τις τρεις πιο χαρακτηριστικές "στιγμές" της πολύχρονης μουσικής του διαδρομής: Η πρώτη είναι η πασίγνωστη διασκευή του θρυλικού "Τσοπανάκου" που για δεκαετίες αποτελούσε το εμβληματικό σήμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας. Η δεύτερη - και κορυφαία - στιγμή του είναι το αριστουργηματικό τραγούδι "Τι είναι αυτό που το λένε αγάπη" που έγραψε για την ξένη ταινία "Το παιδί και το δελφίνι" (1957) κι ευτύχησε να γίνει διεθνής επιτυχία ερμηνευμένο από τη Σοφία Λόρεν και τον Τώνη Μαρούδα! Η τρίτη του στιγμή είναι αυτή που τον συνδέει για πρώτη φορά τόσο πετυχημένα με τη Νάντια Κωνσταντοπούλου, όταν κέρδισαν μαζί το πρώτο βραβείο στο Φεστιβάλ Τραγουδιού της Θεσσαλονίκης το 1964 με το τραγούδι "Ποιος".
Από τα μέσα της δεκαετίας του '60, όταν άρχισε σιγά σιγά να κυριαρχεί ο δίσκος 33 στροφών, η Νάντια Κωνσταντοπούλου είχε μια συνεχή δισκογραφική παρουσία μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του '80 ερμηνεύοντας σχεδόν αποκλειστικά συνθέσεις του Τάκη Μωράκη γράφοντας μάλιστα η ίδια τους στίχους. Όπως ακριβώς συμβαίνει και με τα δώδεκα τραγούδια του δίσκου "Νάντια '72" που κυκλοφόρησε το 1971 από την Columbia. Η μουσική του Μωράκη ήταν φυσικό πια αυτή την εποχή να έχει προσαρμοστεί στις νέες τάσεις του τραγουδιού κι έτσι αυτά τα τραγούδια βρίσκονται κοντά στη φόρμα του ελαφρολαϊκού. Η ερμηνεία της Νάντιας είναι ό,τι ξεχωρίζει από το δίσκο που ανέδειξε το μεγάλο σουξέ "Μια κάντιλακ γκρενά", ένα χαριτωμένο ταγκό που μεταλλάσσεται έξυπνα σε ζεϊμπέκικο και ακούστηκε πολύ εκείνο τον καιρό.
(c) LP | EMI | 1971 | πηγή: Ιδομ./d58
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου