Το μπουζούκι είναι το όργανο που ταυτίζεται με το λαϊκό μας τραγούδι, έτσι που - λανθασμένα πάντως - να θεωρούμε ότι οποιοδήποτε μουσικό κομμάτι έχει μέσα μπουζούκι, είναι αυτομάτως και λαϊκό! Ή και το ανάποδο: Αν λείπει το μπουζούκι από ένα μουσικό θέμα, αυτό δεν είναι λαϊκό!
Τέλος πάντων. Οι παρεξηγήσεις και οι παρανοήσεις είναι αμέτρητες σ' αυτά τα θέματα. Πάντως είναι γεγονός ότι το άλλοτε απαξιωμένο και κατά καιρούς απαγορευμένο αυτό μουσικό όργανο, κατάφερε να συνδεθεί αδιάσπαστα με το λεγόμενο "έντεχνο" λαϊκό μας τραγούδι και να μεγαλουργήσει σε αριστουργηματικές συνθέσεις των κορυφαίων μας δημιουργών, όπως ο Μάνος Χατζιδάκις, ο Μίκης Θεοδωράκης και η μεγάλη επιγονική γενιά που ακολούθησε.
Και βέβαια το μπουζούκι ανέδειξε και τους μεγάλους του δεξιοτέχνες. Κι αν στον αυτοκρατορικό θρόνο έχουν στρογγυλοκαθήσει οι δυο μεγάλοι παλιοί δεξιοτέχνες, ο Μανώλης Χιώτης και ο Γιώργος Ζαμπέτας, ήρθε η δεύτερη μεγάλη γενιά των δεξιοτεχνών που συμπορεύτηκαν με την άνδρωση του έντεχνου τραγουδιού στα χρόνια του '60. Τρεις είναι οι κορυφαίοι εκφραστές αυτής της γενιάς: Ο Λάκης Καρνέζης, ο Στέλιος Ζαφειρίου και ο Κώστας Παπαδόπουλος. Όλοι τους έχουν καταθέσει χιλιάδες εργατοώρες μέσα στα στούντιο των ηχογραφήσεων αναδεικνύοντας με την απαράμιλλη δεξιοτεχνία τους τις μελωδίες όλης εκείνης της χρυσής γενιάς συνθετών της δεκαετίας του '60, ενώ συχνά ηχογραφούσαν και προσωπικά τους άλμπουμ με ορχηστρικές μελωδίες, ιδιαίτερα μετά την τεράστια ώθηση που έδωσε στο είδος η παγκόσμια επιτυχία του "Ζορμπά" που γέννησε το περίφημο Συρτάκι.
Ο Κώστας Παπαδόπουλος (γενν. 1937) λοιπόν ηχογράφησε κατά καιρούς διάφορα ορχηστρικά άλμπουμ, όπως αυτό που σας παρουσιάζω σήμερα. Τίτλος του: "The Sound of Greece: Syrtaki". Αγγλόφωνος ο τίτλος, μιας και αυτού του είδους οι εκδόσεις είχαν εμφανώς τουριστικό προσανατολισμό, αλλά αυτό επ' ουδενί δεν ακυρώνει την αξία του περιεχομένου, γιατί ο Παπαδόπουλος, όπως και όλοι οι άλλοι κορυφαίοι σολίστες, αγαπούσαν την τέχνη τους και την αντιμετώπιζαν πάντα με απόλυτη σοβαρότητα.
Εδώ λοιπόν ο σολίστας διάλεξε έναν κύκλο δεκατριών μελωδιών σε ρυθμό χασάπικο ή χασαποσέρβικο, δηλαδή συρτάκι. Δεν λείπει φυσικά ο "Ζορμπάς" του Μίκη Θεοδωράκη, ούτε τα "Παιδιά του Πειραιά" του Μάνου Χατζιδάκι. Και μαζί μ'αυτά ο "Ταρζάν" του Γιάννη Μαρκόπουλου, αλλά και πασίγνωστες μελωδίες των μεγάλων του ρεμπέτικου, όπως ο Βαμβακάρης, ο Τσιτσάνης, ο Παπαϊωάννου, ο Μπαγιαντέρας και ο Ζαμπέτας. Η δεξιοτεχνία του Κώστα Παπαδόπουλου είναι εκτός κριτικής φυσικά!
(c) LP | Embassy/CBS | 1976 | mp3 | Εξώφυλλα
πηγή: tzil/d58
1 σχόλιο:
Εύγε για μια φορά ακόμη! Στην σειρά αυτήν των τουριστικών δίσκων της Embassy - CBS είχαν βγει και μερικοί με τον Στέλιο Ζαφειρίου. Αν υπάρχουν θα είχε ενδιαφέρον να ακουστούν μετά από τόσα χρόνια!
Όσο για την ανάλυση για τους Σολίστες. Ξεκινώντας από τον Σπύρο Περιστέρη και τον Βασίλη Τσιτσανη που ήταν μοναδικός στο παίξιμο εκτός από συνθέτης κορυφαίοι υπήρξαν ο Κώστας Καπλάνης ο "θεός" Μανώλης Χιώτης ακολούθως οι βιρτόυόζοι του 50 Τατασόπουλος Σπόρος Τσιμπιδης Ανέστος και ακολούθως ο Ζαμπέτας ο Μακρυδακης και οι νεότεροι Καρνεζης Παπαδόπουλος Ζαφειρίου Ψαρρός κλπ
Δημοσίευση σχολίου