Μετά το κλείσιμο της παραγωγικής δεκαετίας του '70 η παρουσία του Δώρου Γεωργιάδη στα δισκογραφικά μας πράγματα έγινε πιο αραιή, αν και ποτέ δε διακόπηκε οριστικά, ακόμη κι όταν ο δημιουργός επέστρεψε για μόνιμη εγκατάσταση στην Κύπρο.
Το 1983 λοιπόν μας έδωσε ακόμη ένα προσωπικό άλμπουμ με τίτλο "Εγώ ζωγράφισα τη γη" που εκδόθηκε από τη Philips και περιλαμβάνει ένδεκα καινούργια τραγούδια σε δική του μουσική πάνω σε στίχους της Σώτιας Τσώτου, της ξεχωριστής αυτής στιχουργού που συμπορεύτηκε μαζί του σχεδόν σε όλη του τη μουσική διαδρομή.
Ο δίσκος αποπνέει μια διάθεση εξομολόγησης για τους αμαρτωλούς εαυτούς μας είτε σε επίπεδο καθημερινότητας (π.χ. άμβλωση), είτε σε επίπεδο παγκόσμιας τάξης πραγμάτων με επίμονες αναφορές στον πυρηνικό όλεθρο και τον επαπειλούμενο τρίτο παγκόσμιο πόλεμο. Συχνά οι στίχοι εκτρέπονται σε μια μεγαλοστομία που τους κάνει σήμερα να ακούγονται κάπως αφελείς, αλλά το όλο πνεύμα του δίσκου εκπέμπει μια ειλικρίνεια αφοπλιστικής εξομολόγησης. Ίσως γιατί στο κέντρο του προβληματισμού βρίσκονται τα παιδιά, στα οποία άλλωστε είναι αφιερωμένο το πιο δυνατό τραγούδι του δίσκου ("Απ' όλα τα παιδιά ζητώ συγγνώμη"). Ξεχωρίζουν επίσης οι τρυφερές μπαλάντες "Χρυσαλλίδα" και "Χαμογέλασε στον ήλιο".
Η μουσική του Δώρου Γεωργιάδη κινείται στο μεταίχμιο μεταξύ ποπ και ροκ μπαλάντας, ενώ αποκλειστικός ερμηνευτής είναι ο Πασχάλης, πολύ πιο ώριμος πια από την εποχή που έχτισε τον προσωπικό του μύθο μέσα από τα κοσμαγάπητα ποπ σουξεδάκια της δεκαετίας του '60. Τον συνοδεύει παιδική χορωδία. Την ενορχήστρωση έχει επιμεληθεί ο συνθέτης.
(c) LP | Philips | 1983 | mp3 | Εξώφυλλα
ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟ
πηγή: Ιδομ./d58
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου