Κώστας Μακεδόνας: Του έρωτα το φως (2000)

Ολόκληρη η δεκαετία του '90 στάθηκε πολύ ευνοϊκή για τον Κώστα Μακεδόνα, αφού ήταν το διάστημα της απόλυτης καταξίωσής του στο ελληνικό πεντάγραμμο με συνεχείς δισκογραφικές καταθέσεις που τον έφεραν στις πρώτες θέσεις της δημοτικότητας μέσα από μια σειρά πολύ δημοφιλών προσωπικών δίσκων (Μόνο μια φορά, Τι είν' η πατρίδα μας, Γουστάρω, Πάμε για ορθοπεταλιές), αλλά και πάμπολλων συμμετοχών σε δίσκους πολύ διαφορετικού αισθητικού περιεχομένου, όπως διάφορες δουλειές του Σταμάτη Κραουνάκη (Όταν έρχονται οι φίλοι μου, Service, Σπεράντζα), του Χρήστου Νικολόπουλου (Άνθη ευλαβείας), του Πέτρου Βαγιόπουλου (Σελοτέιπ). του Παντελή Αμπαζή (Παντελώς χειροποίητα), του Διονύση Τσακνή (Χωρικά ύδατα, Παίζοντας με δυο ορχήστρες), του Θάνου Μικρούτσικου (Ψάξε στ' όνειρό μας) και του Γιάννη Μαρκόπουλου (Δεκαοκτώ Tribute).

Η γόνιμη λοιπόν αυτή δεκαετία επισφραγίστηκε με την κυκλοφορία του πέμπτου προσωπικού δίσκου του ερμηνευτή που εκδόθηκε το 2000 από την ΑΚΤΗ με τίτλο Του έρωτα το φως. Πρόκειται για ένα πολύ ενδιαφέρον πολυσυμμετοχικό άλμπουμ με δεκατρία καλογραμμένα τραγούδια που υπογράφουν μουσικά οι: Δήμητρα Γαλάνη, Βάσος Αργυρίδης, Θύμιος Παπαδόπουλος, Χρήστος Νικολόπουλος, Πέτρος Αθανασίου, Ζωή Τηγανούρια, Δημήτρης Χριστοδούλου και Μανώλης Λιδάκης, ενώ τους στίχους υπογράφουν οι: Νίκος Μωραΐτης, Αντώνης Ανδρικάκης, Θοδωρής Γκόνης, Μπάμπης Αναγιωτός και Χριστίνα Κόκοτα. Ο ίδιος ο Κώστας Μακεδόνας έγραψε τους στίχους στο ομώνυμο τραγούδι που μελοποίησε η εξαιρετική ακορντεονίστρια Ζωή Τηγανούρια.

Η πολυσυμμετοχή δομή του δίσκου εύλογα μας δίνει κι ένα ετερόκλητο περιεχόμενο που πάντως ισορροπεί επιδέξια μεταξύ λαϊκού ύφους και μπαλάντας, χωρίς κραυγές και κορυφώσεις σε ένα καλοζυγισμένο μέσο επίπεδο που υπερασπίζεται με τιμιότητα και αξιοσύνη η ώριμη ερμηνεία του τραγουδιστή. Την καλοζυγισμένη ενορχήστρωση επιμελήθηκε ο Θύμιος Παπαδόπουλος. Σίγουρα μια πολύ αξιοπρεπής δουλειά.

(c) CD | AKTH | 2000 | Πηγή: d58