Τρίτη 20 Δεκεμβρίου 2022

Χρήστος Νικολόπουλος: Άνθη ευλαβείας (1996)

Τρία χρόνια μετά το σπουδαίο λαϊκό κύκλο "Ξημέρωμα 1ης Ιανουαρίου 2000 μ.Χ." ο Χρήστος Νικολόπουλος μας χάρισε το δεύτερο μεγάλο δίσκο του μέσα στη δεκαετία του '90 με τον ποιητικό τίτλο "Άνθη ευλαβείας(προφανής αναφορά στην περιώνυμη δημώδη συλλογή ποιημάτων του 18ου αιώνα) και πάλι με τραγούδια ανάλογου ύφους και αισθητικής: Όμορφες μελωδίες, στρωτοί και καλοφτιαγμένοι ρυθμοί, επιλεγμένοι στίχοι και φροντισμένη ενορχήστρωση με την επιμέλεια του βιολοντσελίστα Πλούταρχου Ρεμπούτσικα. Ένας εξαιρετικός κύκλος τραγουδιών, από τους καλύτερους που μας έχει δώσει ο παραγωγικότατος, αλλά τόσο άνισος συνθέτης. 
Βασικό προσόν του δίσκου η πολύ προσεγμένη επιλογή των στίχων που ανασύρουν ανέκδοτους θησαυρούς μιας Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου, ενός Άκου Δασκαλόπουλου, ενός Μάνου Ελευθερίου, ενός Κώστα Κινδύνη ή ακόμη κι ενός Πυθαγόρα και μιας Κωστούλας Μητροπούλου, καθώς και νεότερων όπως η Λίνα Νικολακοπούλου, ο Γιάννης (Μπαχ) Σπυρόπουλος και ο Αλέξανδρος Αλεξάνδρου (Θεόδωρος Ποάλας). Ένας ολάνθιστος κήπος με ευωδιαστά λουλούδια που έδωσαν στον συνθέτη την ευκαιρία να δείξει και τις πιο απόκρυφες πλευρές του αναμφισβήτητου ταλέντου του που σκορπά το εκτυφλωτικό του φως με το ακροτελεύτιο τραγούδι του δίσκου, μια απροσδόκητη έκπληξη πρώτου βαθμού: Μιλώ για το ποίημα "Γκρίζα" του Κωνσταντίνου Καβάφη που με προτροπή του Μάνου Ελευθερίου τόλμησε να προσεγγίσει μουσικά ο Νικολόπουλος και να μας δώσει την ωραιότερη ίσως μελοποίηση καβαφικού στίχου με δεδομένο άλλωστε πόσο δύσκολα μελοποιήσιμη είναι η δύστροπή ποιητική του γραφή! Το ερμηνεύει με λεπτεπίλεπτη και κατανυκτική εκφραστικότητα η Ελευθερία Αρβανιτάκη. Ένα αληθινό διαμάντι της λαϊκής μας μουσικής! 
Βασικός ερμηνευτής των τραγουδιών είναι ο ίδιος ο συνθέτης που φαίνεται πως μέσα από τη μεγάλη στρατιά των τραγουδιστών, με τους οποίους συνεργάστηκε στη μακρόχρονη συνθετική του διαδρομή από την εποχή ακόμη του Στέλιου Καζαντζίδη, κράτησε για τον εαυτό του τους δύο καλύτερους δίσκους του, αυτόν και τον προηγούμενο! Χωρίς να διαθέτει σπουδαία φωνή ανταποκρίνεται ωστόσο στις εκφραστικές απαιτήσεις του συγκεκριμένου υλικού, έστω κι αυτό δε βοήθησε στην εμπορική αποδοχή του δίσκου. Τραγουδούν μαζί του ο Τάκης Μπίνης, η Γλυκερία, ο Κώστας Μακεδόνας, η Ελένη Δήμου και η Στέλλα Καρύδα

(c) CD | Minos-EMI | 1996 | Πηγή: d58

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Πιστεύω ότι αν ο Νικολόπουλος είχε δώσει σε τραγουδιστές τα εν λόγω τραγούδια, όπως και τα τραγούδια από το Ξημέρωμα, θα είχαν άλλη τύχη. Η μόνη μου ένσταση με όλο τον σεβασμό είναι ότι η Αρβανιτάκη λέει με λεπτεπίλεπτη εκφραστικότητα Τα γκρίζα. Στο ρεφρέν οι νότες είναι αδικαιολόγητα ψηλές, κοινώς τσιριδες... Αποδεικνύεται για ακόμη μια φορά η εμμονή της τραγουδίστριας με τις ακραία ψηλές νότες, σαν να αποτελούν στάμπα και παράσημο. Η μελοποίηση βέβαια αξιολογότατη. Καλές γιορτές με υγεία.