Χρήστος Νικολόπουλος, Μανώλης Ρασούλης: Όλοι δικοί μας είμαστε (1984)

Η τρίτη συνεργασία του λαϊκού συνθέτη Χρήστου Νικολόπουλου με τον ξεχωριστό στιχουργό Μανώλη Ρασούλη ήρθε το 1984 με το δίσκο "Όλοι δικοί μας είμαστε" που εκδόθηκε από τη Lyra. Ο δίσκος αυτός μου δίνει την ευκαιρία να κάνω μια προφανή επισήμανση: Μια πετυχημένη συνεργασία είναι λογικό και συνηθίζεται να έχει και μια συνέχεια. Το είδαμε με τη συνεργασία του Νίκου Ξυδάκη και του Μανώλη Ρασούλη που ξεκίνησε με την "Εκδίκηση της γυφτιάς" και ολοκληρώθηκε με τα "Δήθεν". Το είδαμε φυσικά και με το δίδυμο Νικολόπουλου-Ρασούλη που ξεκίνησε με τον πετυχημένο δίσκο "Οι κυβερνήσεις πέφτουνε, μα η αγάπη μένει" και συνεχίστηκε με την επανάληψη της συνταγής στο δίσκο "Παίξε Χρήστο επειγόντως". 

Ο κανόνας λοιπόν λέει ότι κάπου εκεί εξαντλείται το ενδιαφέρον και η συνταγή πλέον δεν μπορεί να λειτουργήσει. Κι ο άτυπος αυτός κανόνας επιβεβαιώνεται, νομίζω, με το δίσκο "Όλοι δικοί μας είμαστε", όπου οι δυο συνεργάτες επιστρατεύουν τα ίδια υλικά που ήδη είχαν προσφέρει απλόχερα στο κοινό τους, ώστε να μην κρύβεται πλέον καμία έκπληξη ή κάποιο στοιχείο ανανέωσης του ύφους τους. Έτσι ο συγκεκριμένος δίσκος πέρασε σχεδόν απαρατήρητος, παρόλο που δεν είναι αδιάφορος κι έχει μερικά καλογραμμένα τραγούδια πάνω βέβαια στη δοκιμασμένη συνταγή. Πολυσυμμετοχικός και πάλι ως προς τις ερμηνείες του, δίνει την ευκαιρία σε πολλές αξιόλογες φωνές θα δώσουν ένα παρών, όπως ο Δημήτρης Κοντογιάννης που και πάλι έχει τη μερίδα του λέοντος με έξι τραγούδια, καθώς και ο Πασχάλης Τερζής που ερμηνεύει το πιο ενδιαφέρον τραγούδι του δίσκου με τον πρωτότυπο τίτλο "Αναμνήσεις από το μέλλον του έρωτά μας", ένα τραγούδι που κατά κάποιο τρόπο, άθελά του πάντως, μοιάζει να προαναγγέλλει την πολύ σημαντική μελλοντική δουλειά του συνθέτη "Ξεμέρωμα 1ης Ιανουαρίου 2000 μ.Χ." (1993).

Στο δίσκο συμμετέχουν επίσης ο Νίκος Παπάζογλου ερμηνεύοντας το ομώνυμο τραγούδι, η Νάντια Καραγιάννη, ο Ηλίας Μακρής και ο Γιάννης Κούτρας που ήδη βρισκόταν σε μια φάση της καριέρας του μάλλον μετέωρη αναζητώντας ρεπερτόριο ταιριαστό με τα σπουδαία φωνητικά του προσόντα που ωστόσο τον είχαν εγκλωβίσει στο ερμηνευτικό ύφος της εμβληματικής του συνεργασίας με τον Θάνο Μικρούτσικο.

Ολοκληρώνοντας εδώ την αναφορά μας στη δισκογραφική σύμπραξη του Χρήστου Νικολόπουλου με τον Μανώλη Ρασούλη θα πρόσθετα ότι μοιραία μετά την αποτυχία της τρίτης τους συνεργασίας επήλθε ο χωρισμός κι ο καθένας τράβηξε το δρόμο του. Ειδκά βέβαια ο Ρασούλης βρήκε σύντομα τον συνθέτη που θα μπορούσε να αξιοποιήσει τους στίχους του στο πρόσωπο του Πέτρου Βαγιόπουλου σε μια μακροχρόνια και πολύ πετυχημένη εμπορικά συμπόρευση. Με τον Νικολόπουλο πάντως ξαναβρέθηκε πολλά χρόνια αργότερα, όταν το 2009 συνυπέγραψαν τον κύκλο τραγουδιών "Με τον Ομπάμα αντάμα".

(c) CD | Lyra | 1984 | Πηγή: d58