Η πορεία του συνθέτη Νίκου Ξυδάκη ασφαλώς αποτελεί ένα ξεχωριστό παράδειγμα συνεπούς και αδιάλειπτης παρουσίας στα μουσικά μας πράγματα εδώ και σχεδόν 45 χρόνια, από το 1978 που προκάλεσε μεγάλη αίσθηση η πρωτότυπη πρότασή του με τον εμβληματικό κύκλο τραγουδιών "Η εκδίκηση της γυφτιάς" μέχρι και σήμερα που συνεχίζει ακούραστος και πάντα εμπνευσμένος να παρουσιάζει καινούργια έργα, καθένα από τα οποία αποτελεί και μια καίρια αισθητική παρέμβαση στη στασιμότητα των καιρών.
Ο Νίκος Ξυδάκης, αφού για μια μακρά περίοδο (1983-2006) πλούτισε την ελληνική δισκογραφία με μια σειρά πανέμορφων κύκλων τραγουδιών συνεργαζόμενος με αξιόλογους στιχουργούς, όπως ο Μιχάλης Γκανάς και ο Θοδωρής Γκόνης, αλλά και αξιοποιώντας εκλεκτά κείμενα παλαιότερων ποιητών μας, όπως ο Διονύσιος Σολωμός, ο Γεώργιος Βιζυηνός, ο Ναπολέων Λαπαθιώτης, αλλά και η Σαπφώ, κι αφού παράλληλα μας έδωσε ενδιαφέρουσες μουσικές επενδύσεις κινηματογραφικών και θεατρικών παραγωγών, τα τελευταία χρόνια αραιώνοντας πλέον αρκετά τη δισκογραφική του δραστηριότητα έχει στρέψει το ενδιαφέρον του σε διαφορετικές κατευθύνσεις με πρωτότυπες καλλιτεχνικές προτάσεις βασισμένες συνήθως σε λογοτεχνικές αφορμές, όπως η ποίηση του Κ.Π. Καβάφη ("Rue Lepsius", 2009) και του Μιχάλη Γκανά ("Γυάλινα Γιάννενα, 2017), αλλά και εικαστικές, όπως το έργο του Κώστα Τσόκλη ("Τα ιερά χρόνια", 2012).
Ωστόσο φέτος ο συνθέτης επανήλθε στην απλή τραγουδοποιία μέσα από ένα σύντομο κύκλο τραγουδιών με τίτλο "Άσωτος καιρός" που εκδόθηκε από το Ogdoo Music Group και περιλαμβάνει οκτώ καινούργια τραγούδια σε στίχους της Μαρίτας Αλημίση, του Εμμανουήλ Ζάχου, του Κώστα Φασουλά και του Μάνου Ελευθερίου μαζί με δυο μελοποιημένα ποιήματα, το "Σκοπός χαμένος" του Τέλλου Άγρα (με μικρή αναπροσαρμογή των στίχων από τον συνθέτη) και το "Τζάμια κρύσταλλα" του Διονύση Καψάλη. Η μελωδική φλέβα του συνθέτη με την αργόσυρτη ανάπτυξη και την περίτεχνα λεπτοδουλεμένη ενορχήστρωση διαμορφώνει όμορφους ερωτικούς μονολόγους με νοσταλγική διάθεση που υπηρετούνται θαυμάσια από μια νέα φωνή, τη Βερόνικα Δαβάκη, η οποία μοιάζει εμποτισμένη από την εσωστρεφή μελωδικότητα του δημιουργού αποδίδοντας με λιτή και απέριττη φυσικότητα τα τραγούδια, ενώ διακριτικά παρεμβαίνει και ο συνθέτης. Στην εκτέλεση των τραγουδιών συμμετέχει και το μουσικό σχήμα Polis Ensemble. Ένας όμορφος δίσκος υψηλής αισθητικής που δύσκολα πάντως μπορεί να έχει διείσδυση στο ευρύτερο κοινό.
(c) CD | Ogdoo Music Group | 2022 | Πηγή: d58
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου