Παρόλο που η Αγγλία φημίζεται για τις πολυάριθμες κορυφαίες ορχήστρες που διαθέτει στο πεδίο της λόγιας μουσικής, αλλά και το μεγάλο αριθμό σημαντικών αρχιμουσικών και δισκογραφικών εταιρειών που ειδικεύονται στο συγκεκριμένο ρεπερτόριο, η αλήθεια είναι ότι υστερεί εμφανώς έναντι άλλων ευρωπαϊκών χωρών (Γερμανία, Ιταλία, Ρωσία, Αυστρία, Γαλλία) στο δημιουργικό τομέα, καθώς η μακρόχρονη μουσική της παράδοση δεν έχει να επιδείξει μεγέθη στα επίπεδα ενός Μπαχ, ενός Χέντελ, ενός Χάιντν, ενός Μότσαρτ, ενός Μπετόβεν, ενός Μπραμς κλπ. Βέβαια είναι γεγονός ότι την εποχή της Αναγέννησης ανέδειξε πολλούς συνθέτες πρώτης γραμμής (John Dunstable, Thomas Morley, Thomas Tallis, William Byrd, John Dowland), αλλά τα κατοπινά χρόνια η συμβολή της ήταν περιορισμένη και μόνο στον 20ο αιώνα μπόρεσε να ανακτήσει κάπως το χαμένο έδαφος και να μας δώσει κάμποσες αξιόλογες μορφές (Edward Elgar, Ralph Vaughan Williams, Frederick Delius, Gustav Holst, Benjamin Britten, John Tavener).
Κι όμως! Η Αγγλία μπορεί να περηφανεύεται ότι στην περίοδο του Μπαρόκ, τότε που στην Ευρώπη σημειώθηκε μια πρωτοφανής ανθοφορία υπέροχων συνθετών (κυρίως στην Ιταλία και τη Γερμανία), ανέδειξε έναν από τους μεγαλύτερους δημιουργούς της εποχής (και όλων των εποχών!) με κολοσσιαίο έργο, παρόλο που ο βίος του ήταν συντομότατος, αφού πέθανε μόλις στα 36 του χρόνια. Μιλώ βεβαίως για τον Henry Purcell (1659-1695), έναν πολυγραφότατο συνθέτη που καταπιάστηκε πολύ γόνιμα με όλα τα μουσικά πεδία κληροδοτώντας μοναδικά αριστουργήματα στον παγκόσμιο πολιτισμό. Πρόλαβε λοιπόν να συνθέσει αμέτρητα έργα οργανικής μουσικής, κυρίως για εκκλησιαστικό όργανο, κάμποσες δεκάδες σκηνικές συνθέσεις (Ο βασιλάς Αρθούρος, Η Βασίλισσα της Ινδίας, Η Βασίλισσα των Ξωτικών κ.ά.), μεταξύ των οποίων και την εμβληματική όπερα "Διδώ και Αινείας", πάμπολλα τραγούδια και αμέτρητους θρησκευτικούς ύμνους.
Από το πλούσιο έργο του ξεχωριστού αυτού δημιουργού έχω επιλέξει έναν υπέροχο δίσκο της γερμανικής εταιρείας Archiv (θυγατρικής της Deutche Grammophon) που περιλαμβάνει τέσσερις εξαιρετικές φωνητικές συνθέσεις του με θρησκευτικό περιεχόμενο. Η βασική σύνθεση έχει τίτλο Te Deum (Σοι Κύριε) και βασίζεται στον ομώνυμο λατινικό ύμνο του Αγίου Αμβροσίου (4ος αι. μ.Χ.), ο οποίος έχει εμπνεύσει και πολλούς άλλους συνθέτες κατά καιρούς*. Μαζί με τον ψαλμό Jubilate Deo (από τον 100ο ψαλμό του Δαβίδ) το Te Deum γράφτηκε το 1694 για τη γιορτή της Αγίας Καικιλίας. Ο δίσκος περιλαμβάνει επίσης δύο "ανθέμια" (anthems) βασισμένα κι αυτά σε ψαλμούς του Δαβίδ. Το πρώτο έχει τίτλο My Heart is Inditing και γράφτηκε το 1685, ενώ το δεύτερο έχει τίτλο O Sing Unto the Lord και γράφτηκε το 1688.
Τα έργα αποδίδονται από χορωδία με συνοδεία ορχήστρας. Στην παρούσα εκτέλεση συμμετέχει η Choir of Christ Church Cathedral-Oxford και η ορχήστρα The English Concert που παίζει με αυθεντικά όργανα εποχής. Διευθύνουν ο Simon Preston και ο Trevor Pinnock.
* Από το εισαγωγικό θέμα ενός Te Deum που έγραψε ο σύγχρονος του Πέρσελ Γάλλος συνθέτης Σαρπανtιέ προέκυψε το πασίγνωστο μουσικό σήμα της Eurovision!
(c) LP | Archiv Produktion | 1981 | Πηγή: d58
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου