Κάνω μια μικρή παρένθεση εδώ στη συνεχή ροή δίσκων από την κλασική περίοδο του ελληνικού τραγουδιού (δεκαετίες '60 και '70), για να σταθώ λίγο στο φλέγον ζήτημα του καιρού μας, τις αθρόες εισροές προσφύγων από χώρες της Μέσης Ανατολής.Κι επειδή έχω και προσωπική εμπλοκή στο θέμα με τη λειτουργία τάξης υποδοχής προσφυγόπουλων στο σχολείο μου, οφείλω να ομολογήσω τη συγκλονιστική εμπειρία που αποκομίζω καθημερινά από το υπέροχο χαμόγελο ευγνωμοσύνης των παιδιών αυτών και την απίστευτη επιθυμία τους να επικοινωνήσουν με όλα τα υπόλοιπα παιδιά του σχολείου μαθαίνοντας με ταχύτατο ρυθμό την ελληνική γλώσσα, αλλά και από την τεράστια αγκαλιά άδολης αγάπης που άνοιξαν τα Ελληνόπουλα του σχολείου, για να ενσωματώσουν τα κατατρεγμένα αυτά παιδιά στο δικό τους μικρόκοσμο.
Πόσο θλιβερή λοιπόν είναι η απέναντι πλευρά, αυτή που εκπέμπει ασταμάτητα μίσος και χυδαιότητα προς αυτούς τους ανθρώπους, είτε με αποκρουστικές δηλώσεις σαν κι αυτές του παλαίμαχου ποδοσφαιριστή Αλέκου Αλεξανδρή, είτε με το αίσχος του απάνθρωπου μπάρμπεκιου στα Διαβατά, το οποίο μάλιστα φαίνεται να το επιβραβεύουν με την παρουσία τους γνωστοί πολιτικοί λειτουργοί της Ελληνικής Δημοκρατίας!
Κι όμως, δεν είναι όλα μαύρα σ' αυτή την ξενοφοβική κοινωνία που ζούμε. Υπάρχουν και υγιείς φωνές που έρχονται να ενώσουν τη δική τους διαμαρτυρία με τη σιωπηρή κραυγή όλων εκείνων των άσημων ανθρώπων που παρακολουθούν αποσβολωμένοι αυτό το ρατσιστικό παραλήρημα. Πρώτος ο Ολυμπιονίκης μας Αλέξανδρος Νικολαΐδης που απάντησε με πολύ καίριο και σταράτο τρόπο στο χυδαιογράφημα του Αλεξανδρή. Κι αμέσως μετά μια συγκλονιστική δήλωση του παλαίμαχου ποδοσφαιριστή Σάββα Κωφίδη που δημοσιεύτηκε στον "Ημεροδρόμο" με τίτλο "Μετανάστες, αδέρφια μας", η οποία νομίζω πως αξίζει να μεταφερθεί κι εδώ αυτούσια:
«Από τη μια υπάρχει η αξιοπρέπεια του Αφγανού, του Σύρου, του Έλληνα, του Γερμανού, του Ρώσου, του Πακιστανού, του ανθρώπου από οποιαδήποτε φυλή και από οποιαδήποτε μέρος της Γης που ψάχνει – στην Ελλάδα και οπουδήποτε στον κόσμο – μια ζωή αντάξια της ανθρώπινης υπόστασής του. Από την άλλη υπάρχει ο εθνικοσοσιαλισμός, ο ρατσισμός, ο εθνικισμός που μισεί τους αδύναμους – από οποιαδήποτε φυλή και οποιαδήποτε χώρα – με πρόσχημα ότι είναι διαφορετικοί.Στην παρακμή και την ανηθικότητα που «ηθικολογεί» ψευδολογώντας, παραποιώντας, παραχαράσσοντας, διαστρεβλώνοντας έννοιες όπως «πατρίδα» και «πολιτισμός», η απάντηση είναι η αλήθεια. Και η αλήθεια είναι πως η διαφορετικότητα μεταξύ των ανθρώπων δεν είναι έγκλημα. Έγκλημα είναι ο μισανθρωπισμός. Που παριστάνει τον ιδιοκτήτη της πατρίδας μας και του πλανήτη για να μην επιτρέπει σε κατατρεγμένους ανθρώπους να αναπνέουν και να αναζητούν καταφύγιο πουθενά στον κόσμο. Ούτε η Ελλάδα, ούτε ο πλανήτης ανήκουν στους φασίστες και στους μισανθρώπους. Οι μετανάστες, οι πρόσφυγες, όσους η ανάγκη οδήγησε εδώ κι εκεί, από όπου κι αν έρχονται, όπου κι αν πηγαίνουν, είναι το ίδιο αδέρφια μας, όπως τα αδέρφια μας οι Έλληνες μετανάστες. Κι επειδή είναι αδέρφια μας, ο τόπος μας είναι τόπος τους, και ο τόπος τους είναι τόπος μας. Ελλάδα δεν είναι να «τσικνίζεις» τον πεινασμένο. Αθλητισμός δεν είναι να κλωτσάς τον χτυπημένο. Ουμανισμός δεν είναι η λογοκοπία της «φιλανθρωπίας». Είναι ο σεβασμός στον ανήμπορο, το χέρι να σηκωθεί στον πεσμένο, ένα πιάτο φαΐ στον κατατρεγμένο. Ό,τι χρώμα, θρησκεία, καταγωγή κι αν έχει. Το μόνο απαραβίαστο σύνορο είναι η ανθρωπιά. Το μόνο διαβατήριο για να πορεύεται κανείς στον κόσμο του Ανθρώπου, είτε τρώει χοιρινό είτε όχι, είτε πιστεύει στο Χριστό είτε όχι, είναι η αλληλεγγύη σε όσους την χρειάζονται».
Κι επειδή εδώ μέσα συνηθίσαμε να μιλάμε με τη γλώσσα της μουσικής, ας ακούσουμε το κλασικό τραγούδι "Προσφυγιά" του Απόστολου Καλδάρα και του Πυθαγόρα από το δίσκο "Μικρά Ασία" (1972) που τραγούδησε ο Γιώργος Νταλάρας.
"Πάνε κι έρχονται καράβια
φορτωμένα προσφυγιά,
βάψαν τα πανιά τους μαύρα,
τα κατάρτια τους μαβιά.
Σε ποια πέτρα, σε ποιο χώμα / να ριζώσεις τώρα πια / κι απ' το θάνατο ακόμα / πιο πικρή είσαι προσφυγιά..."
16 σχόλια:
Έτσι Δημήτρη.
Αν πρόκειται για φιλοξενία κατατρεγμένων ανθρώπων που θα πορευτούν εν συνεχεία στις πλούσιες χώρες της δύσης ή πίσω στην πατρίδα τους, τότε είναι περίπου σωστό το άσμα του Γ. Νταλάρα [περίπου, διότι οι μικρασιάτες πρόσφυγες δεν ζήτησαν καταφύγιο στο Ιράκ ή την Συρία ή το Ιράν ή το Πακιστάν ή το Αφγανιστάν]. Αν όμως οι αξιολύπητοι αυτοί άνθρωποι με το δίκιο των πολλών βασάνων τους είναι εργαλείο στα χέρια των δυνατών του κόσμου για να αντικαταστήσουν κατά ένα μέρος τον ελληνικό πληθυσμό, τότε το άσμα που αρμόζει είναι εκείνο του Ν. Ξυλούρη:
''Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί, κρατούσαν δίκιο οι οχτροί
και 'μεις φωνάζαμε ζήτω και γεια σαν κάθε μέρα''.
@Χρόνης
Φίλε Χρόνη, κάπως προς το συνωμοσιολογικό μου μοιάζει το σχόλιό σου στο δεύτερο σκέλος του κι ελπίζω να μη σε αδικώ. Οι "δυνατοί" ευθύνονται καταφανέστατα για τις στρατιές των προσφύγων, όχι ασφαλώς οι ίδιοι οι πρόσφυγες που γυρεύουν στον ήλιο μοίρα και μια σταγόνα ανθρωπιάς απ' τον καθένα μας. Κι έχω την πεποίθηση πως όσοι εναντιώνονται σ' αυτούς τους ανθρώπους επικαλούμενοι έναν κάπηλο πατριωτισμό, δεν είναι ούτε Χριστιανοί όσο κι αν βαυκαλίζονται (γιατί βιάζουν ξεδιάντροπα το κεντρικότερο σημείο της χριστιανικής διδασκαλίας, την αγάπη για τον συνάνθρωπο), ούτε καν Έλληνες (γιατί αγνοούν μία από τις πλέον αδιαπραγμάτευτες αξίες των Ελλήνων, δηλαδή τη φιλοξενία). Απλά, χριστιανικά και ελληνικά...
ΥΓ. Προς Θεού, μην αλλιώνουμε το μήνυμα του εμβληματικού τραγουδιού "Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί". Οι "οχτροί" δεν είναι κάποιοι ξένοι εισβολείς, αλλά ο άρρωστος εαυτός μας με τις αποτρόπαιες πολιτικές του μεταλλάξεις που δηλητηριάζουν σταγόνα σταγόνα τον ψυχισμό μας διαπλάθοντας αργά και μεθοδικά το μιθριδατικό εξάμβλωμα που έχει αρχίσει να κυριαρχεί γύρω μας...
Καλημέρα στην παρέα,
Οι άνθρωποι που διοργάνωσαν τις εκδηλώσεις αυτές, και εκείνοι που τις υποστηρίζουν τί εθνικότητος είναι, τι θρησκεύματος ?
Ελληνες πάντως σίγουρα όχι, μιας και οι Ελλήνες ήταν η μόνη ομαδα/κοίνοτητα ανθρώπων που είχαν και τιμούσαν ώς θεότητα τον Ξένιο Δία.
(Βλέπετε δεν χρησιμοποίησα τον όρο εμείς...επειδή κι αν γεννήθηκα και μιλάω ελληνικά δεν είμαι σίγουρος αν μετέχω πλήρως της ελληνικής παιδείας"
Και επίσης ούτε Χριστιανοί είναι μιας και φέρονται τόσο άσχημα στους ομοθρήσκους τους άλλα και στους πιο αδύνατους. Μην ξεχνάμε ότι η περιοχή της Συρίας ήταν ένας από τους τρεις φάρους της Ορθοδοξίας.(ούτε ειμαι χριστιανός...αν και ακολουθώ αρκετές από τις αρχές του)
Συμπέρασμα , ας ορίσουν λοιπόν καλώς οι πονεμένοι αυτοί άνθρωποι αυτοί στον φιλόξενο μας τόπο...Δεν τρώνε το φαΐ μας στην τελική....Χρήματα της Ε.Ε. απορροφούν λαμόγια που κατοικούν στην Ελλάδα και τους ταΐζουν ληγμένα προϊόντα αν θέλετε να ξέρετε...
Λεωνίδας
Συγχαρητήρια για την ανάρτηση. Συμφωνώ με αυτά που γράφεις και είναι σημαντικό να ακούγεται η αλήθεια κόντρα στην από τα πάνω καλλιεργούμενη υποδαύλιση του φασισμού, του ρατσισμού, της αντιμετώπισης των θυμάτων του πολέμου ως εγκληματιών.
Θα ήθελα ακόμα να σημειώσω, με αφορμή το σχόλιο του φίλου Χρόνη πως όντως έχουν μπει στην πόλη οι οχτροί, είναι αυτοί που έχουν μετατρέψει την χώρα μας σε πολεμική βάση για να εξαπολύουν πολέμους στην Συρία, στο Αφγανιστάν, παλιότερα στο Ιράκ, και πάει λέγοντας. Είναι αυτοί που εκθέτουν σε τεράστιους κινδύνους τον ελληνικό λαό χρησιμοποιώντας την χώρα μας ως πεδίο αντιπαράθεσης μεταξύ ισχυρών δυνάμεων. Είναι αυτοί που στηρίζουν την αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας στο Αιγαίο, υποδαυλίζουν την ένταση μεταξύ Ελλάδας-ΠΓΔΜ, προωθούν την οριστική διχοτόμηση της Κύπρου, όχι επειδή είναι ανθέλληνες αλλά επειδή είναι λύκοι και χρειάζονται την αναμπουμπούλα. Είναι αυτοί που με τις αποφάσεις τους εγκλώβισαν δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους στην χώρα μας, χωρίς στοιχειώδεις όρους ανθρώπινης διαβίωσης, μέσα σε σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης τα οποία προκλητικά ονομάζουν κέντρα φιλοξενίας, κάνοντας αφόρητη την ζωή για αυτούς όσο και για τους κατοίκους των περιοχών που χωρίς καμία υποδομή καλούνται να φορτωθούν το πρόβλημα.
Όποιος θέλει να λέγεται άνθρωπος θα πρέπει να καταδικάσει όσους έχουν δημιουργήσει αυτή την απάνθρωπη κατάσταση, όσους παίζουν παιχνίδια με τον πόλεμο, την φτώχεια και την προσφυγιά. Να μην επιτρέψουμε σε διεστραμμένα μυαλά να χύνουν δηλητήριο σε βάρος κατατρεγμένων ανθρώπων. Το δίκιο μας να το διεκδικήσουμε ενάντια σε αυτούς που μας το στερούν, ενάντια στους δυνατούς, και όχι ενάντια στα θύματα τους.
Ετσι κι αλλιως εχουμε σχεδον τελειωσει "εθνικα" αν υπηρξαμε και ποτε ελληνες .εχουμε αρβανιτες-αλβανους βλαχους ρωσοποντιαντιους-γεωργιανους ισραηλιτες ρομα κλπ ας ερθουν και οι καθε λογης μουσουλμανοι να τελειωνουμε .Σαν καλους χριστιανους μας βλεπουν οταν τους βοηθουμε(β.αγτζιδης).αραγε τι θα γιορτασουμε σε 2 χρονια;
Μεγάλη συζήτηση το τι θα γιορτάσουμε σε 2 χρόνια. Πάντως το επίσημο κράτος, παρέα με την Γιάννα Αγγελοπούλου-Δασκαλάκη, θα γιορτάσει αυτό που περιέγραψε πολύ εύστοχα στα τραγούδια του ο Μήτσος Ευθυμιάδης (βλέπε τον δίσκο "Παραστάσεις" του Χρήσου Λεοντή), το ότι ξεφορτωθήκαμε τον Οθωμανικό ζυγό για να μας κατσικωθούνε στο σβέρκο καινούριοι αφεντάδες.
Με την ευκαιρία πρέπει να καταδικαστεί ως βάση της συζήτησης το "Ελλάς Ελλήνων χριστιανών". Έλληνας δεν είναι αυτός που κουβαλάει "ελληνικό DNA" στο αίμα του αλλά αυτός που μοιράζεται την μοίρα των ανθρώπων αυτού του τόπου, που τον κυνηγούν τα ίδια προβλήματα. Με αυτή την έννοια (το λέω υπερβολικά αλλά θέλω να σταθώ στην ουσία) πιο πολύ Έλληνες είναι οι πρόσφυγες και οι μετανάστες παρά όλοι αυτοί που κερδίζουν από τα βάσανα του λαού μας, από την φτώχεια του, την ανεργία, τις πολεμικές περιπέτειες στις οποίες μας μπλέκουν.
Προχθές ο κος Υπουργός Άμυνας το είπε ξεκάθαρα και δημόσια: "Οι έλληνες φαντάροι ματώσαν πολλές φορές στο πλευρό των αμερικάνων και όταν χρειαστεί θα το ξανακάνουν", εννοώντας Κορέα, Ιράκ, Αφγανιστάν, Σομαλία, Κόσσοβο, Γιουγκοσλαβία και πάει λέγοντας. Αυτός είναι ο πατριωτισμός των αρχόντων μας...
Χώρια που αυτό το σχόλιο για τους μουσουλμάνους που "θα έρθουν" είναι άτοπο. Μουσουλμάνοι υπάρχουν στην Ελλάδα από σύστασης του Ελληνικού κράτους. Όταν έγινε η επανάσταση του 1821 για Έλληνες μιλούσαν οι ηγέτες της Επανάστασης, όμως ο λαός καταλάβαινε Βλάχους, Σαρακατσάνους, Αρβανίτες και τράβα κορδέλα. Όλοι αυτοί πολέμησαν ενάντια στον τύραννο χωρίς καλά καλά να μιλούν την ίδια γλώσσα, ούτε ρώτησαν ο ένας τον άλλο σε τι θεό πιστεύει. Αντίθετα, η κορυφή της Εκκλησίας ήταν που αποκήρυξε τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, που καθυστερούσε όσο μπορούσε την κήρυξη της επανάστασης, που φοβόταν να μην χάσει τα οφίτσια που της παραχώρησε ο Σουλτάνος ως αντάλλαγμα για την υπακοή της. Η ίδια ιστορία το 1940, όταν η πολιτική και θρησκευτική ηγεσία επίσημα υποδέχτηκε και συνεργάστηκε με τους Ναζί κατακτητές, όταν ο λαός πέθαινε από την πείνα, σφαζόταν στο Δίστομο και στα Καλάβρυτα, στηνόταν στον τοίχο της Καισαριανής. Και αυτά τα εγκλήματα τα ευλόγησε η ηγεσία της Εκκλησίας. Αυτό δεν είναι μομφή για τους χιλιάδες απλούς ανθρώπους που πιστεύουν, ίσα ίσα υπήρξαν και ιερείς όπως ο Αρχιεπίσκοπος Σαλώνων (Άμφισας) Ησαΐας οι οποίοι κόντρα στην στάση της Εκκλησίας κάλεσαν τον λαό σε αντίσταση κατά του κατακτητή. Ο Ησαΐας καταδικάστηκε από την εκκλησία για "ανυπακοή". Όμως στην ιστορία το όνομα του Ησαΐα θα μείνει τιμημένο, ενώ αυτών που τον καταδίκασαν το όνομά τους θα μείνει ως ένας λεκές.
Να πούμε για τον Κολοκοτρώνη, ποιοι τον καταδίκασαν, ποιοι τον έριξαν στο Παλαμήδι ως κοινό εγκληματία και ποιοι τον υπερασπίστηκαν;
Έτσι λοιπόν, χριστιανοί και αυτοί που έσφαζαν, χριστιανοί και αυτοί που μάτωναν. Δεν είναι αυτό το κριτήριο με το οποίο πρέπει να εξετάζουμε την ιστορία. Το κριτήριο πρέπει να είναι ποιος κρατάει την εξουσία με την βία, ποιος τον υπηρετεί και ποιος καταπιέζεται από αυτήν την εξουσία. Και εδώ κάθε συζήτηση για το θρήσκευμα, το χρώμα του δέρματος ή την γλώσσα, αντικειμενικά θολώνει την αλήθεια.
Φίλε Κώστα, προσυπογράφω μέχρι κεραίας!
Κώστα Σταυρόπουλε πηρες φορα και γενικευεις για να δημιουργησεις εντυπωσεις.μηπως δουλευεις σε καμμια ΜΚΟ;
το 1821 ηταν πρωτα απ ολα θρησκευτικο φαγωμα..
Φίλοι μου συμπατριώται,
Δούλοι νά 'μεθα ώς πότε
Των αχρείων Μουσουλμάνων,
Της Ελλάδος των τυράννων;
Εκδικήσεως η ώρα
Έφθασεν, ω φίλοι, τώρα·
H κοινή ΠΑΤΡΙΣ φωνάζει,
Με τα δάκρυα μας κράζει:
«Τέκνα μου, Γραικοί γενναίοι,
Δράμετ' άνδρες τε και νέοι·
K' είπατε μεγαλοφώνως,
Είπατε τ' όλοι συμφώνως,
Ασπαζόμεν' είς τον άλλον
M' ενθουσιασμόν μεγάλον:
Έως πότ' η τυραννία;
ΖΗΤΩ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» κλπ κλπ
τοτε το τουρκος ητανε βρισια ...
δεν μου λες ποσοι μεμετηδες βοηθησαν τους γραικους στη μαχη της αραχωβης το 1826 ...για βοηθεια ψαξε το βιβλιο του γ.χαριτου -η μαχη της αραχωβας. απ το 1994
Θα παρακαλέσω να σέβεστε τον 3ο κανόνα του ιστολογίου που επιτάσσει τα σχόλια να είναι επώνυμα, γιατί με υπογραφή "ανώνυμος" δεν μπορούν να δημοσιοποιούνται...
Αγαπητέ φίλε που καλύπτεσαι πίσω από την ανωνυμία δεν έχεις δίκιο για τον χαρακτήρα του 1821. Το ότι αξιοποιήθηκαν τέτοια υπαρκτά ζητήματα, δεν αλλάζει το κεντρικό ζήτημα, το ότι ήταν καταρχήν αγώνας ανάμεσα στην φεουδαρχία και στην νέα τάξη που κυριαρχούσε στην Ευρώπη. Η επανάσταση του 1821 ακολούθησε με καθυστέρηση την πορεία της εξέλιξης όλης της Ευρώπης από την φεουδαρχία προς τον καπιταλισμό. Οι δυνάμεις που πρωτοστατούσαν σε αυτή την κίνηση ήταν, ας το πούμε σχηματικά, η νέα αριστοκρατία του χρήματος που διεκδικούσε την εξουσία από την παλιά αριστοκρατία της γης. Αυτοί μπήκαν μπροστά για την οργάνωση των πολιτικών δυνάμεων που καθοδήγησαν την Επανάσταση του 1821. Τέτοιο λαμπρό παράδειγμα ήταν η Φιλική Εταιρεία, η οποία ιδρύθηκε ακριβώς από ανθρώπους αυτής της τάξης ακριβώς στην Οδησσό, ισχυρό προπύργιο της νέας τάξης την εποχή εκείνη.
Βεβαίως στην διαμάχη αυτή φούντωσαν και αξιοποιήθηκαν όλες οι πραγματικές εντάσεις της εποχής, όχι μόνο θρησκευτικές και φυλετικές ανισότητες, αλλά οτιδήποτε μπορούσε να επιδράσει καταλυτικά στην αποσύνθεση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Δες για παράδειγμα τι κάνουν σήμερα οι μεγάλες δυνάμεις: οι Αμερικάνοι μέχρι χτες εξόπλιζαν τους Κούρδους ενάντια στην Τουρκία, σήμερα στηρίζουν την Τουρκία ενάντια στους Κούρδους. Οι Ρώσοι που εμφανίζονταν ως εγγυητές της ασφάλειας της Συρίας, σήμερα πάνε χέρι χέρι με τους Τούρκους κοινές στρατιωτικές περιπολίες στο συριακό έδαφος. Και μπορεί, αύριο κιόλας, να έχεις θεαματικές αναδιατάξεις, να δεις τους σημερινούς συμμάχους να χτυπιούνται ανελέητα μεταξύ τους γιατί ακριβώς το σταθερό στοιχείο δεν είναι ούτε το κοινό θρησκευτικό παρελθόν, ή η ράτσα ή οτιδήποτε άλλο, αλλά το ακόρεστο κυνήγι του κέρδους.
Βεβαίως, όλα αυτά, μέχρι οι λαοί να συνειδητοποιήσουν πως δεν μπορούν να περιμένουν σωτηρία από κανέναν άρχοντα είτε της Γης είτε του Ουρανού, και αποφασίσουν να πάρουν την τύχη τους στα χέρια τους. Εκεί το πράγμα αλλάζει...
ΓΡΑΨΤΕ ΟΛΟΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΑΣ ΟΝΟΜΑΤΑ ΚΑΙ ΘΑ ΣΟΥ-ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΗΣΩ ...Ο ΣΥΝΤΟΠΙΤΗΣ ΜΟΥ ΗΣΑΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟ 1821 ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΘΛΗΜΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΘΑΤΑΝ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΝΟΙΧΤΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΣΤΟ ΦΒ ...ΑΝΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΜΑΘΕΙ ΚΙ Ο ΥΠΟΛΟΙΠΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΓΙΑΤΙ ΕΜΕΝΑ Η ΤΟΠΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΞΕΡΕΙ ...ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΧΑΡΙΤΟΥ ΣΕ PDF ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΟΥ ΤΟ ΣΤΕΙΛΩ ΝΑ ΞΕΣΤΡΑΒΩΘΕΙΣ...
@Ανώνυμος
Δε θέλω να λογοκρίνω κανέναν - μέρες που είναι κιόλας! - και γιαυτό δημοσιοποιώ το αγενέστατο σχόλιό σου, που δε σεβάστηκε την παράκλησή μου, ούτε τον αυτονόητο όρο λειτουργίας της σελίδας αυτής, τον οποίο ευγενικά υπενθύμισα. Δεν έχει κανείς το δικαίωμα να μετατρέψει αυτή την πολιτιστική σελίδα σε πεδίο επίδειξης αγένειας και έλλειψης πολιτισμού. Συνεπώς λυπάμαι, αλλά άλλο σχόλιο δικό σου δεν θα αναρτηθεί...
Φίλε Aavas να ζητήσω συγγνώμη από την πλευρά μου εάν καταχράστηκα την φιλοξενία της σελίδας σου. Η αλήθεια είναι πως από αφορμή την αρχική ανάρτησή σου αλλά και τα σχόλια των αναγνωστών πήρα αφορμή να μοιραστώ κάποιες σκέψεις που με απασχολούν χωρίς διάθεση να προσβάλω ούτε την σελίδα ούτε κανέναν από τους επισκέπτες ακόμα και εάν διαφωνώ με κάποια πράγματα που γράφονται. Δεν πιστεύω πως το ίντερνετ και το FaceBook είναι το απαύγασμα της δημοκρατίας και πως μπορεί να αντικαταστήσει την ζωντανή επικοινωνία ανάμεσα σε πραγματικούς ανθρώπους, πολύ περισσότερο δεν είμαι οπαδός του διαδικτυακού "λιντσαρίσματος" της αντίθετης άποψης.
Για το προηγούμενο σχόλιο έχω να πω πως δεν χρησιμοποιώ ψευδώνυμο, αλλά το πραγματικό μου όνομα που σημαίνει πως αναλαμβάνω την πλήρη ευθύνη των όσων λέω. Όσο για το βιβλίο που αναφέρει, δεν το έχω υπόψιν και εάν έχει την καλοσύνη να μου το στείλει πραγματικά θα το διαβάσω με ενδιαφέρον. Βεβαίως, φαντάζομαι πως και ο ίδιος θα το γνωρίζει πως και για το 1821 όπως και για όλες τις σημαντικές ιστορικές φάσεις έχουν γραφτεί άπειρες ιστορικές μελέτες οι οποίες ξεκινούν από διαφορετικές αφετηρίες και καταλήγουν σε διαφορετικά έως και συγκρουόμενα συμπεράσματα. Θα είναι αφέλεια να ισχυριστεί κάποιος πως ένα οποιοδήποτε βιβλίο και μόνο αυτό περιέχει όλη την ιστορική αλήθεια. Πολύ περισσότερο που δεν είμαι ιστορικός επιστήμονας, δεν μπορώ να εμπλακώ σε μια επιστημονικού επιπέδου διαμάχη γύρω από το 1821 ή οποιοδήποτε άλλο ζήτημα. Είμαι όμως πρόθυμος να ακούσω και να γνωρίσω κάτι καινούριο, κάτι που μπορεί να μην γνωρίζω (και σίγουρα είναι πολλά αυτά που δεν γνωρίζω). Τα ιστορικά ζητήματα τα οποία απασχολούν την επιστημονική κοινότητα, καλό είναι να τα προσεγγίζουμε με σεβασμό και μετριοφροσύνη και σίγουρα μακριά από οπαδικού τύπου αντιπαραθέσεις.
Αγαπητέ μου Κώστα, δε βρίσκω να έχεις κάνει καμία κατάχρηση και είναι χαρά μου να φιλοξενώ στον ΔΙΣΚΟΒΟΛΟ απόψεις μετρημένες και σοβαρές σαν τις δικές σου. Με την ίδια διάθεση επίσης φιλοξενώ και απόψεις που δεν συμπλέουν υποχρεωτικά με τις δικές μου, γιατί δεν είναι ο σκοπός μου να επιβάλω την προσωπική μου αντίληψη στα πράγματα ως ένθερμος θιασώτης της αρχαιοελληνικής διαλεκτικής.
Εκείνο που δεν μπορώ να επιτρέψω είναι να μετατραπεί αυτός ο καθαρός χώρος σε σκουπιδοτενεκέ απρεπών αντεγκλήσεων και φτηνιάρικης πολιτικολογίας εμποτισμένης με πατριδοκαπηλικές πομφόλυγες, μιας και υπάρχει ο χώρος των μέσων κοινωνικής δικτύωσης (προσωπικά τα απεχθάνομαι) που παρέχει σε όλους αυτούς απλόχερα την άνεση να εκτονώνουν τα απωθημένα τους...
Δημοσίευση σχολίου