Χριστόδουλος Χάλαρης: Ακολουθία (1974)

Στην αρχή της χρονιάς που διανύουμε έφυγε πρόωρα από τη ζωή ο σπουδαίος συνθέτης και μουσικολόγος Χριστόδουλος Χάλαρης, αλλά σαν σήμερα, στις 21 Νοεμβρίου 1946, γεννήθηκε στην Αθήνα και μ' αυτή την αφορμή σκέφτηκα να του κάνουμε ένα μικρό αφιέρωμα παρουσιάζοντας τους δύο σημαντικότερους δίσκους τραγουδιών που ηχογράφησε στη δεκαετία του '70, τότε που έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για το ελληνικό τραγούδι και μας χάρισε μια έξοχη σειρά δίσκων με τραγούδια βασισμένα σε ποίηση και στίχους των Γιάννη Κακουλίδη, Νίκου Γκάτσου και Γιάννη Λογοθέτη.

Ξεκίνησε με τον "Τροπικό της Παρθένου" το 1973, ενώ την επόμενη χρονιά παρουσίασε τα "Παιδικά" και την "Ακολουθία", για να ακολουθήσουν το 1975 οι "Δροσουλίτες" που αποτελούν το αριστούργημά του.

Η "Ακολουθία" λοιπόν κυκλοφόρησε από την ΕΜΙ το 1974 και περιλαμβάνει εννέα τραγούδια σε ποίηση Γιάννη Κακουλίδη, όπως και στον "Τροπικό της Παρθένου", με τον οποίο άλλωστε συγγενεύει απόλυτα στη θεματολογία, αλλά και το μουσικό ύφος που διακρίνεται για το έντονα παραδοσιακό του χρώμα.

Ο δίσκος περιέχει μερικά θαυμάσια τραγούδια που ακούστηκαν πολύ στην εποχή τους. Ξεχωρίζει το συγκλονιστικό "Του θάνατου παράγγειλα", όπου ο Ξυλούρης τραγουδά, για μοναδική μάλλον φορά, ένα τραγούδι με ποντιακό χρώμα! Εξαιρετικό επίσης είναι το παιγνιώδες "Η γη όπου ανθεί φαιδρά πορτοκαλέα" (αλληγορική αναφορά στην Ελλάδα). Αλλά και τα τραγούδια: "Του Μικροκωνσταντίνου" (που θυμάμαι εκείνη την εποχή ότι παρεξηγήθηκε ως αναφερόμενο στον αποπεμφθέντα ...βασιλιά), "Η ώρα τούτη" και "Δε σου τα 'πα μωρέ Νικόλα". Ένας κλασικός και σπουδαίος δίσκος από τη χρυσή εποχή του ελληνικού τραγουδιού.

Βασικός ερμηνευτής είναι ο Νίκος Ξυλούρης, που αποδίδει βέβαια τα τραγούδια εξαιρετικά με το ξεχωριστό φωνητικό του μέταλλο. Δίπλα του η μεγάλη ερμηνεύτρια Δήμητρα Γαλάνη που βρισκόταν ακόμα στα πρώτα της βήματα. Σ' αυτόν το δίσκο και στους "Δροσουλίτες" θα κάνει μερικές από τις καλύτερες ερμηνείες της μεγάλης της καριέρας και νομίζω πως θα αποδείξει ότι υπήρξε η μεγαλύτερη φωνή της 10τίας του '70.

Αλλά η πραγματική έκπληξη του δίσκου είναι ο Χρύσανθος, ένας sui generis τραγουδιστής με εντελώς ιδιαίτερο φωνητικό χρώμα, που θα αναδειχθεί στη συνέχεια στο μεγάλο βάρδο του ποντιακού τραγουδιού. Εδώ ακούγεται για λίγο σε ένα τραγούδι μαζί με τον Νίκο Ξυλούρη, αλλά ο Χάλαρης θα τον αξιοποιήσει περισσότερο σε άλλους δίσκους του ("Παιδικά", "Δροσουλίτες", "Μεγαλέξαντρος").

(c) LP | EMI | 1974 | πηγή: d58