Επανέρχομαι στον πολυγραφότατο συνθέτη Γιώργο Κατσαρό, για να παρουσιάσω τον κορυφαίο - κατά τη γνώμη μου - προσωπικό του δίσκο, τον περίφημο "Δρόμο για τα Κύθηρα" που κυκλοφόρησε το 1973 από τη Philips. Είναι η χρονιά που ο συνθέτης είχε παρουσιάσει στην ίδια εταιρία τον επίσης δημοφιλή του δίσκο "Αλβανία" με τη Μαρινέλλα, αλλά και τα "Φθινοπωρινά" με τη Λίτσα Σακελλαρίου στη Minos.
Με το "Δρόμο για τα Κύθηρα" ο Κατσαρός δοκιμάζει τις δυνάμεις του σε ένα πιο "έντεχνο" ύφος, πιο μελωδικό κι ευαίσθητο, χωρίς πάντως να λείπουν και τα τραγούδια στο οικείο του ύφος με τους χαρακτηριστικούς γρήγορους ή εμβατηριακούς ρυθμούς. Σ' αυτό συνέβαλαν και οι φροντισμένοι στίχοι του Ηλία Λυμπερόπουλου που διακρίνονται από την τεχνική τους αρτιότητα κι από μια διάθεση συμβολικής έκφρασης, όπως χαρακτηριστικά μπορούμε να εντοπίσουμε στο ομότιτλο τραγούδι που εμφανώς επιστρατεύει τα "Κύθηρα" όχι ως γεωγραφικό, αλλά ως συμβολικό προσδιορισμό ενισχύοντας έτσι τους εύλογους συνειρμούς με τον επίσης ομότιτλο ζωγραφικό πίνακα του Αντουάν Βατό.
Το τραγούδι των τίτλων που επαναλαμβάνεται και στον επίλογο του δίσκου είναι ασφαλώς ένα πανέμορφο τρυφερό τραγούδι, ίσως το ωραιότερο που έγραψε ποτέ ο συνθέτης. Δίπλα σ' αυτό θα έβαζα το αισθαντικότατο "Ρούχο τον ίσκιο σου φορώ" κι ας είναι από τα λιγότερο ακουσμένα του δίσκου. Αδυναμία μου επίσης και το "Γιε μου, γιε μου, γιε μου". Πολλά από τα υπόλοιπα τραγούδια γνώρισαν επιτυχία, όπως το πολυακουσμένο "Νικολή, Νικολή", αλλά και τα: "Μάνα κι αγαπητικιά μου", "Μαντήλι κόκκινο", "Σαράντα οργιές η πίκρα μου", "Μηνά τη βράκα φόρεσε".
Βασικός ερμηνευτής του δίσκου είναι ο Δημήτρης Μητροπάνος που συνεχίζει στην "έντεχνη" γραμμή που είχε ξεκινήσει με τον "Άγιο Φεβρουάριο" λίγο νωρίτερα, πριν ευθυγραμμίσει τον βηματισμό του με το καθαρόαιμο λαϊκό ρεπερτόριο. Μαζί του η υπέροχη Χριστιάνα που ερμηνεύει τέσσερα τραγούδια με μοναδική εκφραστικότητα. Ο πίνακας του εξωφύλλου σχεδιάστηκε από τον Τάσο Ζωγράφο.
(c) LP | Philips | 1973 | πηγή: d58
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου