Νότης Μαυρουδής: The Classical Guitar (1972)

Μιας και το 'φερε η κουβέντα να αναφερθούμε στον Νότη Μαυρουδή με αφορμή το δίσκο "Τραγούδια από την ελληνική αντίσταση", θα ήθελα σήμερα να σταθώ λίγο παραπάνω στον υπέροχο αυτόν δημιουργό και δεξιοτέχνη της κλασικής κιθάρας, έναν σεμνό και συνεπή καλλιτέχνη που παραμένει δημιουργικός εδώ και 55 σχεδόν χρόνια, από τα μέσα της δεκαετίας του '60, όταν πρωτοεμφανίστηκε ενταγμένος στο ρεύμα του Νέου Κύματος με τις υπέροχες μπαλάντες που ερμήνευσε αρχικά ο Γιώργος Ζωγράφος και στη συνέχεια άλλοι νεοκυματικοί τραγουδιστές.

Σήμερα όμως θέλω να σταθώ ειδικότερα στον εξαιρετικό σολίστ της κλασικής κιθάρας, τον εκλεκτό θεράποντα της λόγιας μουσικής που αποτελεί την άλλη πλευρά της μουσικής του προσωπικότητας, την οποία υπηρέτησε πολύ συστηματικά στη μακρά μουσική του διαδρομή, έστω κι αν αυτή δεν τράβηξε ποτέ τα φώτα της δημοσιότητας, για να περάσει στο προσκήνιο και στους καταλόγους των μεγάλων εμπορικών επιτυχιών.

Έτσι λοιπόν ο Νότης Μαυρουδής, μετά την έκδοση του δίσκου "Άσμα ηρωικό και πένθιμο για τον χαμένο ανθυπολοχαγό της Αλβανίας" (1968) σε ποίηση Οδυσσέα Ελύτη, αποσύρθηκε για κάμποσα χρόνια (1968-1976) από το δισκογραφικό προσκήνιο του απλού τραγουδιού και επιδόθηκε στη συστηματική μελέτη της κλασικής κιθάρας. Το 1969 κέρδισε το Α' Βραβείο στο Διεθνή Διαγωνισμό Κλασικής Κιθάρας του Μιλάνου, καθώς και το ειδικό βραβείο "Mario de Luigi" του ιταλικού μουσικού τύπου. Ένα χρόνο αργότερα η Scuola Ciciva di Milano τού ανέθεσε την έδρα κλασικής κιθάρας κι εκεί παρέμεινε ως το 1975, οπότε και επέστρεψε μόνιμα στην Ελλάδα.

Στο διάστημα αυτό η περιορισμένη δισκογραφική του δραστηριότητα ήταν εντοπισμένη στο λόγιο κιθαριστικό ρεπερτόριο και μας έδωσε δύο σημαντικούς δίσκους: "The Classical Guitar" (1972) και "Notis Mavroudis Plays..." (1973). Αργότερα (1978) επανήλθε στο χώρο αυτό με άλλους δυο ανάλογου περιεχομένου δίσκους: "Fernando Sor: 20 Etudes for Guitar" και "Beatles for Classical Guitar". Και φυσικά τα πιο πρόσφατα χρόνια (1999-2008) ας μην ξεχάσουμε την εξαίσια σειρά κιθαριστικών δίσκων με το γενικό τίτλο "Cafe de l' art" που μας παρουσίασε σε συνεργασία με τον κιθαριστή και μαθητή του Παναγιώτη Μάργαρη.

Ο δίσκος "The Classical Guitar" εκδόθηκε το 1972 από τη Lyra και αποτελεί την πρώτη δισκογραφική καταγραφή της εξαιρετικής δεξιοτεχνίας του Νότη Μαυρουδή στην ερμηνεία απαιτητικών έργων της κλασικής κιθαριστικής φιλολογίας ανά τους αιώνες. Περιλαμβάνει συνθέσεις για σόλο κιθάρα που καλύπτουν ένα διάστημα περίπου πέντε αιώνων, με έργα των: Luis de Narvaez (Ισπανία, c.1500-c.1555), Johann Sebastian Bach (Γερμανία, 1685-1750), Agustin Barrios (Παραγουάη, 1885-1944), Guido Santorsola (Βραζιλία, 1904-1994), John Duarte (Αγγλία, 1919-2004) και Δημήτρη Φάμπα (Ελλάδα, 1921-1996). Το έργο του Μπαχ αποτελεί μεταγραφή για κιθάρα της 3ης Σουίτας για σόλο βιολοντσέλο.

(c) LP | Lyra | 1972 | πηγή: d58