Ο "Κήπος" είναι ο δεύτερος μεγάλος δίσκος του Λίνου Κόκοτου, δύο χρόνια μετά τις υπέροχες "Ώρες". Σε κάποιο βαθμό τα τραγούδια αυτού του δίσκου αποτελούν ένα είδος συνέχειας του προηγούμενου, όπως αυτά που ερμηνεύει ο Γιάννης Πουλόπουλος, αλλά τα περισσότερα κινούνται πια σε νέες ηχητικές κατευθύνσεις, καθώς ήδη το ρεύμα του "νέου κύματος" ανήκε στο παρελθόν και οι συνθέτες που γαλουχήθηκαν στο πνεύμα εκείνης της εποχής βρέθηκαν στην ανάγκη να συμπορευτούν με τα νέα δεδομένα.
Θα έλεγα λοιπόν ότι η αίσθηση που αποκομίζει κανείς από το δίσκο αυτό είναι ότι ο συνθέτης βρίσκεται σε ένα μεταβατικό στάδιο δοκιμάζοντας καινούργια ηχοχρώματα και μελωδίες. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ο δίσκος να είναι αρκετά ανισοβαρής και ετερόκλητος. Άλλωστε κάποια θέματα των τραγουδιών είναι παρμένα από τη μουσική που έγραψε ένα χρόνο νωρίτερα για την ταινία "Βαβυλωνία" του Γιώργου Διζικιρίκη. Πάντως, η μελωδική δύναμη των τραγουδιών του συνθέτη είναι ιδιαίτερα συναρπαστική στα χαμηλόφωνα κυρίως τραγούδια, έστω κι αν δεν πέρασαν στον κόσμο και πολύ νωρίς ξεχάστηκαν.
Οι πολύ ενδιαφέροντες στίχοι ανήκουν εξολοκλήρου στον Άκο Δασκαλόπουλο, σταθερό και διαχρονικό συνεργάτη του συνθέτη. Η Μαρία Δουράκη ερμηνεύει αναλογικά τα περισσότερα τραγούδια, συνολικά τέσσερα, ο Γιάννης Πουλόπουλος τα δύο λαϊκότροπα, μεταξύ των οποίων το πολύ όμορφο "Γίνανε τα χρόνια βόλια", άλλα δύο τραγούδια με στίχους παιγνιώδεις και σατιρική διάθεση (που στοχεύει στο καθεστώς της εποχής) αποδίδει εξαιρετικά ο Θανάσης Γκαϊφύλιας, ενώ τρία τραγούδια λέει η υπέροχη Έλενα Κυρανά, μια αδικημένη φωνή, για την οποία έχουμε ήδη μιλήσει αναλυτικότερα στο παρελθόν.
Την ενορχήστρωση επιμελήθηκε και πάλι ο αρχιμάστορας Νίκος Μαμαγκάκης, ενώ το εξώφυλλο σχεδίασε ο Νίκος Χουλιαράς.
(c) LP | Lyra | 1971 | πηγή: d58
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου