Με ρυθμό ένα δίσκο το χρόνο και με μεγάλη εμπορική αποδοχή συνέχισε ο Δώρος Γεωργιάδης το τακτικό του δισκογραφικό παρών στο διάστημα της μεγάλης καταξίωσής του, δηλαδή την τετραετία 1971-1974.
Μετά λοιπόν τις προηγούμενες δουλειές του ("Ταξίδευα παιδί κι εγώ", "Αν ήμουν πλούσιος", "Δύσκολη ζωή"), το 1974, τη χρονιά της Μεταπολίτευσης και της κατακλυσμιαίας εισβολής του πολιτικού τραγουδιού και του Μίκη Θεοδωράκη, ο Δώρος Γεωργιάδης ηχογράφησε το δίσκο "Χίλια εννιακόσια τίποτα" σε στίχους και πάλι της Σώτιας Τσώτου με εξαίρεση ένα τραγούδι που είχε στίχους του Γ. Σερδάρη.
Αυτή τη φορά το ελαφρολαϊκό χρώμα υποχωρεί διακριτικά και εμπλουτίζεται η ενορχήστρωση με πιο μοντέρνα στοιχεία. Συγχρόνως στην ερμηνεία εκτός από τον ίδιο τον συνθέτη έχουμε και μια καινούργια φωνή που μόλις ξεκινούσε το βηματισμό της στο ελληνικό τραγούδι. Ήταν η Κύπρια νεαρή τραγουδίστρια Άννα Βίσσυ (τότε ακόμη γραφόταν με "ύψιλον"!) που ερμηνεύει το ωραιότερο τραγούδι του δίσκου με τίτλο "Μη βάζεις μαύρο", το οποίο συνέβαλε αποφασιστικά στην άμεση καθιέρωσή της. Στο δίσκο μάλιστα μοιράζεται με τον συνθέτη και την ερμηνεία του τραγουδιού "Νικήσαμε".
(c) LP | Minos | 1974 | πηγή: tzil./d58
7 σχόλια:
Μπράβο, Μέγα-Καρντάση Ααβας Πατριωτάρα Μου, Συνέχιζε Έτσι, Μέγα-Αδερφέ Μου.
Επλημμυρίσαμε στο Γεωργιάδη!!!
Περιορίζομαι σ'αυτούς τους τρεις βασικούς δίσκους του Δώρου Γεωργιάδη που τους έχουμε σε άριστη μορφή χάρις την άψογη ψηφιοποίηση του φίλου μου tzilivak. Δεν μπορώ να παρουσιάσω τους δύο πρώτους του ("Ταξίδευα παιδί κι εγώ", "Πανόραμα"), γιατί είναι κανόνας απαράβατος του blog μου να μην ανεβάζω δίσκους που κυκλοφορούν σε μορφή CD και μπορεί κανείς να τους βρει στην αγορά.
Πάμε για άλλα λοιπόν. Και είναι πολλά αυτά που έχω στα σκαριά!
Προχώρα, Μέγα-Καρντάση Ααβάς Πατριωτάρα Μου, Μην Σταματάς, Να Διαδοθεί Στον Μεγάλο Μάς Ελληνικό Λαό, Ο Κολοσσιαίος Ο Ανεκτήμιτος Ελληνικός Μουσικός Πλούτος Μάς.
<>
Δηλαδή, αν ρωτήσω σε 10 δισκατζήδικα (άλλο θέμα το που θα τα βρω να λειτουργούν),μήπως έχετε το "Πανόραμα" του Πλέσσα με τον Δώρο Γεωργιάδη,πιστεύετε ότι θα μου πουν:"βεβαίως! Να τον τυλίξουμε για δώρο ή για το σπίτι"?
ΟΧΙ.
Μάλλον θα με ρωτήσουν "από ποιόν πλανήτη ήρθατε"?
Φανταστείτε δε,να ζητούσα το "παγκόσμιος πολίτης" ή το "πέρασαν 2000 χρόνια" (τα οποία και αγνοώ).Τότε θα ήταν σίγουροι ότι πλάκωσαν τα UFO.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ.
Αγαπητέ μου Δημήτρη, η διακίνηση μουσικής δεν μπορεί να γίνει ανεξέλεγκτα και η σχετική νομοθεσία είναι αυστηρότατη. Επειδή ο τρέχων ηχητικός φορέας που διακινείται εδώ και χρόνια στην αγορά είναι ο ψηφιακός δίσκος (CD), έχω βάλει μια σαφή αυτοαπαγόρευση στον ΔΙΣΚΟΒΟΛΟ: Να μην παρουσιάζω ψηφιακές εκδόσεις είτε είναι εύκολα διαθέσιμες στην αγορά, είτε όχι. Περιορίζομαι λοιπόν μόνο στο φορέα του αναλογικού δίσκου (LP, βινύλιο) που ανήκει στο μακρινό παρελθόν και δεν προσκρούει στα εύλογα οικονομικά συμφέροντα των δισκογραφικών εταιριών, τα οποία δεν έχω το δικαίωμα να μη σέβομαι! Μπορείς να διαβάσεις και τη σχετική ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ που έχω ως προμετωπίδα στο blog μου.
ΥΓ. Οι δυο τίτλοι δίσκων του Δώρου Γεωργιάδη που αναφέρεις δεν έχουν εκδοθεί ψηφιακά και θα μπορούσα να τους παρουσιάσω υπό μία προφανή προϋπόθεση: Να τους είχα!
Καλή σου μέρα!
Δεν μπορω να χαλασω χατηρι στσοι Δημητρηδες!!!!
Ερχεται ο "Παγκοσμιος πολιτης"....
Τον αλλο μηνα και το "περασαν 2.000" ....
Γιατι ΘΕΛΩ!!!!!χα χα χα χα
Δημοσίευση σχολίου