Ο Κώστας Σμοκοβίτης τραγουδά Δερβενιώτη

Ο Κώστας Σμοκοβίτης έλαμψε στο μουσικό στερέωμα για ένα σύντομο χρονικό διάστημα εκεί στα μέσα της δεκαετίας του '70 και στη συνέχεια έσβησε σιγά σιγά, ενώ σήμερα πια έχει δυστυχώς ξεχαστεί εντελώς, έτσι που το όνομά του αμφιβάλλω αν λέει κάτι στη σημερινή γενιά.

Κι όμως, υπήρξε ένας υπέροχος τραγουδιστής με καθαρή και εκφραστικότατη φωνή που ευτύχησε για ένα διάστημα 3-4 ετών να ερμηνεύσει σπουδαία τραγούδια του Μάνου Λοΐζου ("Καλημέρα ήλιε"), του Γιώργου Χατζηνάσιου ("Άσπρο μαύρο"), του Βασίλη Δημητρίου ("Ω, τι κόσμος μπαμπά"), του Απόστολου Καλδάρα ("Για ρεμπέτες και για φίλους"), ακόμη και του Μίκη Θεοδωράκη ("Προδομένος λαός"). Παρόλα αυτά, σ' εκείνο το παραγωγικό του διάστημα ηχογράφησε μόλις έναν όλο κι όλο προσωπικό δίσκο. Ήταν τα "Τραγούδια του καιρού μας" που έγραψε για τη φωνή του ο Σταύρος Κουγιουμτζής το 1977. Κι αυτό ήταν κάτι σαν κύκνειο άσμα του δυστυχώς, γιατί στη συνέχεια βρέθηκε αντιμέτωπος με τη δισκογραφική του εταιρία (Minos), εναντίον της οποίας στράφηκε ακόμη και δικαστικά, για να αποδεσμευτεί από το συμβόλαιό του, δεδομένου ότι δεν αντιμετωπίστηκε όπως θα περίμενε, ίσως επειδή στην εταιρία τότε κυριαρχούσαν κάποιοι πρωτοκλασάτοι αστέρες που ένιωθαν άβολα με την παρουσία άλλων συγκρίσιμων φωνών...

Μετά από τετράχρονη σιωπή ωστόσο ο Κώστας Σμοκοβίτης έκανε μια αξιοπρόσεκτη απόπειρα να επανέλθει στο δισκογραφικό προσκήνιο ηχογραφώντας το 1981 τον δεύτερο προσωπικό του δίσκο με τίτλο "Τριαντάφυλλο κι αγκάθι" που εκδόθηκε από την εταιρία General. Τα τραγούδια του δίσκου έγραψε ένα από τα πλέον κλασικά δίδυμα του λαϊκού μας τραγουδιού, ο Θόδωρος Δερβενιώτης κι ο Κώστας Βίρβος. 

Ο Δερβενιώτης, όπως ξέρουμε, είχε αφήσει έντονο το αποτύπωμά του στο λαϊκό τραγούδι κατά τις δεκαετίες του '50 και του '60 κυρίως μέσα από τις αξεπέραστες ερμηνείες του Στέλιου Καζαντζίδη. Το ίδιο κι ο πολυγραφότατος στιχουργός Κώστας Βίρβος. Αμφότεροι μετά το '70 συνέχισαν να παράγουν αξιόλογα τραγούδια συνεργαζόμενοι με όλους τους νεότερους τραγουδιστές που κινούνταν στις παρυφές του ορθόδοξου λαϊκού τραγουδιού και πατάγανε γερά στο πεδίο του "έντεχνου". Θυμίζω ότι ο Δερβενιώτης το 1984 μοιράστηκε με τον Σταμάτη Κραουνάκη το δίσκο "Εξ αδιαιρέτου" που τραγούδησε ο Μανώλης Μητσιάς.

Ο δίσκος "Τριαντάφυλλο κι αγκάθι" είναι ένας καθαρά λαϊκός κύκλος τραγουδιών που ερμηνεύεται πολύ πειστικά από τον Κώστα Σμοκοβίτη. Είναι μια σειρά τραγουδιών χωρίς εξάρσεις, χωρίς κάποιο μεγάλο σουξέ, αλλά με μια αξιοπρέπεια και τιμιότητα που δυστυχώς δεν εκτιμήθηκαν στην εποχή τους, με αποτέλεσμα να μην περάσουν στον κόσμο και να ξεχαστούν. Ήταν κάτι σαν τελικό χτύπημα στην άτυχη καριέρα του καλού τραγουδιστή, ο οποίος στη συνέχεια αποσύρθηκε σιγά σιγά, αν και τραγούδησε σποραδικά κάποια τραγούδια του Μιχάλη Τερζή και κάποια άλλα σκόρπια.

(c) LP | General | 1981 | πηγή: Μάκης/d58