Κώστας Μάντζιος: Αν ήταν εύκολη η ζωή... (1997)

Σαν σήμερα, 9 Μαΐου, γεννήθηκε πριν από 62 χρόνια ο ηπειρώτης τραγουδιστής Κώστας Μάντζιος, από τους αξιολογότερους λαϊκούς ερμηνευτές της νεότερης γενιάς, αυτής που αναδείχθηκε κατά τη δεκαετία του '90 και παραμένει πάντα στο προσκήνιο. 

Με καταγωγή από τα Γιάννενα ο Μάντζιος σε ηλικία δέκα ετών εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αθήνα, ενώ από τις αρχές της δεκαετίας του '80 άρχισε τη μουσική του ενασχόληση ως ακορντεονίστας. Το 1992 είχε την πρώτη δισκογραφική του εμφάνιση στο δίσκο Μπουζουξήδες με πυξίδες του Βαγγέλη Κορακάκη, για να ακολουθήσει η συμμετοχή του στο δίσκο Καθαρός ουρανός (1993) του Γιώργου Σταυριανού, ο οποίος του έδωσε και το υλικό για τον πρώτο προσωπικό του δίσκο με τίτλο Στην πολιορκία πέφτει πάντα η Τροία (1995) που στάθηκε η αφορμή για την πανελλήνια πλέον αναγνώρισή του. Ακολούθησαν άλλε δυο προσωπικές δουλειές (Αν ήταν εύκολη η ζωή..., Μέρα νύχτα), καθώς και πάμπολλες συμμετοχές του σε διάφορες δουλειές, ενώ τα τελευταία χρόνια έχει αραιώσει πλέον την παρουσία του.

Το 1997 λοιπόν κυκλοφόρησε από την FM Records ο δεύτερος προσωπικός δίσκος του Κώστα Μάντζιου με τον μακροσκελή τίτλο Αν ήταν εύκολη η ζωή... θα κράταγε αιώνες, αυτή τη φορά με πολυσυλλεκτικό χαρακτήρα, αφού τα δεκατρία τραγούδια του άλμπουμ υπογράφουν επτά διαφορετικοί συνθέτες και συγκεκριμένα οι: Γιώργος Αρσενίδης, Νίκος Λαβράνος, Γιάννης Νικολάου, Γιάννης Σαββίδης, Πέτρος Βαγιόπουλος, Γεωργία Αναστασοπούλου και Θόδωρος Λαχανάς. Και οι στίχοι επίσης προέρχονται από διαφορετικούς στιχουργούς, όπως ο Ηλίας Κατσούλης, ο Οδυσσέας Εισαγγελέας, ο Γιώργος Λεκάκης, ο Βαγγέλης Βελώνιας και άλλοι. 

Απλά λαϊκά τραγούδια χωρίς εξάρσεις, σε μια ισορροπημένη γραμμή που δεν ανατράπηκε από κάποιο σουξέ, αφού ο δίσκος δεν πέρασε και τόσο στο ευρύ κοινό. Διαθέτει όμως καλά στοιχεία και καλοδουλεμένη ενορχήστρωση από τον Αντώνη Γούναρη με τη συμμετοχή αξιόλογων μουσικών, όπως ο Μανώλης Καραντίνης που παίζει μπουζούκι, τζουρά, μπαγλαμά και μαντολίνο, ο Νίκος Χατζόπουλος στο σόλο βιολί και ο Θανάσης Βασιλόπουλος στο κλαρίνο. Το καλύτερο πάντως στοιχείο του δίσκου είναι η στέρεη ερμηνεία του Κώστα Μάντζιου με τη σύμπραξη της Αφεντούλας Ραζέλη στα φωνητικά.

(c) CD | FM Records | 1997 | Πηγή: d58