12 Ανέκδοτα της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου (1996)

Με αφορμή την πρόσφατη παρουσίαση της δισκογραφίας του συνθέτη Τάσου Γκρους είχαμε την ευκαιρία να αναφερθούμε και σε κάποιους ερμηνευτές που συνεργάστηκαν με τον συνθέτη, για τους οποίους αξίζει να ρίξουμε μια δεύτερη ματιά, γιατί έχουν ήδη αξιοπρόσεκτη παρουσία στο ελληνικό τραγούδι κι ας μην έχουν καταφέρει ποτέ να παίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο.

Ξεκινώ λοιπόν με τον λαϊκό τραγουδιστή Μιχάλη Δημητριάδη (γενν. 1959), ερμηνευτή του άλμπουμ Του πόθου και του πάθους (1998), ο οποίος έκανε την πρώτη δισκογραφική του εμφάνιση το 1981 με το άλμπουμ Αφετηρία και στη συνέχεια αργά και σταθερά εδραιώθηκε στο χώρο του ελληνικού τραγουδιού με αξιόλογες συνεργασίες (Σταμάτης Σπανουδάκης, Γιάννης Μαρκόπουλος, Χρήστος Νικολόπουλος κ.ά.). Το 1996 ο εκλεκτικός παραγωγός Κώστας Χατζηδουλής τον επέλεξε για μια φιλόδοξη παραγωγή αφιερωμένη αποκλειστικά στη μεγάλη λαϊκή στιχουργό Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου (1893-1972) στο πλαίσιο μιας παλιάς δέσμευσης του παραγωγού απέναντι στη στιχουργό και στον Βασίλη Τσιτσάνη που είχε στην κατοχή του κάμποσα ανέκδοτα στιχάκια της, τα οποία δεν πρόλαβε να μελοποιήσει. Έτσι προέκυψε το σημαντικό άλμπουμ 12 Ανέκδοτα της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου που εκδόθηκε από την ετικέτα Portrait της Sony στο πλαίσιο της σειράς "Μικρά Πρακτικά του Ελληνικού Τραγουδιού".

Τι να πούμε άραγε για την Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου που να μην έχει ήδη ειπωθεί και γραφτεί εκατοντάδες φορές! Η σπουδαιότερη αναμφισβήτητα γυναικεία παρουσία στο χώρο της ελληνικής στιχουργικής κατά την περίοδο του μεταρεμπέτικου λαϊκού τραγουδιού (δεκαετίες '50 και '60), πολυγραφότατη, ευφάνταστη, πρωτότυπη και ενίοτε αληθινή ποιήτρια του λαϊκού στίχου με εκατοντάδες υπέροχες στιγμές που έγιναν τραγούδια και πέρασαν στα χείλη όλου του λαϊκού κόσμου εδώ και πολλές δεκαετίες! Ο Απόστολος Καλδάρας ήταν ο συνθέτης που είχε μαζί της την πιο γόνιμη ποιοτικά και ποσοτικά συνεργασία, αλλά και πολλοί άλλοι εκλεκτοί δημιουργοί, όπως ο Βασίλης Τσιτσάνης, ο Γιάννης Παπαϊωάννου, ο Μανώλης Χιώτης, ο Μπάμπης Μπακάλης, ο Κώστας Καπλάνης, ο Σταύρος Τζουανάκος, ο Γιώργος Ζαμπέτας, ο Στέλιος Καζαντζίδης, ο Αντώνης Ρεπάνης, ο Αντώνης Κατινάρης, αλλά κι ο Μάνος Χατζιδάκις, ο Σταύρος Ξαρχάκος και ο Κώστας Χατζής! Μεταθανάτια μάλιστα αρκετοί συνθέτες ανέσυραν από τα συρτάρια της ανέκδοτους στίχους και μας έδωσαν όμορφα τραγούδια, όπως ο Χρήστος Νικολόπουλος, ο Γιάννης Σπανός, ο Σταμάτης Κραουνάκης και η Δήμητρα Γαλάνη.

Το άλμπουμ 12 Ανέκδοτα της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου, πέρα από το ανέκδοτο υλικό που ανασύρει από τη λήθη, έχει κι ένα πολύ ειδικότερο ενδιαφέρον. Γιατί η βασική ιδέα του παραγωγού ήταν να μελοποιηθούν τα δώδεκα αυτά ανέκδοτα στιχάκια της Παπαγιαννοπούλου από δώδεκα διαφορετικούς συνθέτες, οι οποίοι να είναι ταυτόχρονα και ξεχωριστοί δεξιοτέχνες του μπουζουκιού καλύπτοντας μάλιστα και διαφορετικές γενιές μπουζουξήδων! Έτσι θα βρούμε εδώ να συνυπάρχουν οι παλιότεροι, όπως ο Γιώργος Ζαμπέτας, ο Τάκης Μπίνης, ο Νίκος Καρανικόλας, ο Θύμιος Στουραΐτης, ο Γιάννης Μωραΐτης, ο Κώστας Παπαδόπουλος και ο Στέλιος Ζαφειρίου με νεότερους εκπροσώπους, όπως ο  ο Χρήστος Νικολόπουλος, ο Θανάσης Πολυκανδριώτης, ο Γιώργος Ζήκας, ο Σπύρος Ιωαννίδης και ο Χρήστος Κωνσταντίνου. Ένα αληθινό καλειδοσκόπιο του λαϊκού μας τραγουδιού που απλώνεται σε όλους τους κλασικούς λαϊκούς δρόμους (ζεϊμπέκικο χιτζάζ και ουσάκ, χασάπικο, απτάλικο, σαμπάχ, τσιφτετέλι, καλαματιανό, μπολερό κ.ά.) και ενοποιείται κάτω από τη κοινή στέγη που προσφέρει η στιχουργική της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου!

Η ερμηνεία του Μιχάλη Δημητριάδη είναι σεμνή και απόλυτα ταιριαστή με το πνεύμα της έκδοσης, χωρίς εξάρσεις που επιδεικτικούς λαρυγγισμούς. Στα φωνητικά συμμετέχει και η Ερωφίλη, καθώς και η Βούλα Γκίκα, σύζυγος του συνθέτη και μπουζουξή Νίκου Καρανικόλα, εμβληματική λαϊκή φωνή από τα παλιά αποκλειστικά σε ρόλο σεγόντου δίπλα σε μεγάλους ερμηνευτές, όπως ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης.

(c) CD | Sony/Portrait | 1996 | Πηγή: d58