Τάσος Γκρους: Μορφές (1988)

Επανέρχομαι στον συνθέτη Τάσο Γκρους, για να δούμε και τις υπόλοιπες προσωπικές του δουλειές, διάσπαρτες μέσα στο χρόνο από το 1988 που πρωτοεμφανίστηκε στη δισκογραφία μέχρι και τα πιο πρόσφατα χρόνια. Κάνοντας μάλιστα αυτά τα χρονικά άλματα θα διαπιστώσουμε εύκολα ότι έχουμε να κάνουμε με έναν πολύ ιδιαίτερο δημιουργό που δε διστάζει να πειραματίζεται αδιάκοπα σε όλες τις μουσικές φόρμες και να μεταπηδά με την ίδια ευκολία και χωρίς καμία προκατάληψη από το πεδίο του ροκ στο καθαρόαιμο λαϊκό τραγούδι κι αμέσως μετά στο χώρο της ηλεκτρονικής πειραματικής μουσικής και της τζαζ!

Παρόλο που η πρώτη δισκογραφική εμφάνιση του συνθέτη σημειώθηκε το 1988 με το άλμπουμ Μορφές, όταν πια είχε φτάσει στα 37 του χρόνια, πολύ αργά δηλαδή σε σχέση με τον συνήθη χρόνο πρώτης εμφάνισης ενός καλλιτέχνη, στην πραγματικότητα η εμπλοκή του με τη μουσική είχε ξεκινήσει πολύ νωρίτερα, αφού ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του '70 - πριν ολοκληρώσει τις σπουδές Βιολογίας στο πανεπιστήμιο της Πάρμας στην Ιταλία - είχε αρχίσει να συνθέτει τραγούδια και μάλιστα μελοποιώντας ποιητικά κείμενα (Βάρναλης, Ρίτσος, Πανσέληνος, Μπρεχτ, Νερούδα και άλλοι), ελάχιστα από τα οποία πέρασαν τελικά και στη δισκογραφία. Μόλις το 1986 έδωσε ένα πρώτο επίσημο στίγμα συμμετέχοντας στο μουσικό φεστιβάλ της Ιθάκης, όπου μάλιστα απέσπασε και το πρώτο βραβείο με το τραγούδι «Με μια παλιά φυσαρμόνικα».

Έτσι φτάνουμε στο 1988, όταν πια μπαίνει στο στούντιο και ηχογραφεί τον παρθενικό του κύκλο τραγουδιών με τίτλο Μορφές που εκδόθηκε από τη δισκογραφική εταιρεία Polyphone σε παραγωγή του ποιητή και στιχουργού Σαράντη Αλιβιζάτου. Το άλμπουμ περιλαμβάνει εννέα αντισυμβατικά τραγούδια βασισμένα σε ποιητικούς στίχους των Σαράντη Αλιβιζάτου, Ηλία Τσέχου, Γιώργου Μπασδέκη, Στέλιου Καραγιάννη και Μπέττυς Κομνηνού. Η μουσική κινείται στο χώρο της ροκ με ηλεκτρονικά στοιχεία στην ενορχήστρωση που επιμελήθηκε ο Γιάννης Ιωάννου. Ο συνθέτης σημειώνει: «Τα 9 τραγούδια που ακούγονται στο δίσκο αποτελούν σύντομα μουσικά πορτρέτα απεικόνισης της σημερινής πραγματικότητας που εκφράζονται μέσα από τη σύγχρονη γραφή νέων αλλά καταξιωμένων στο χώρο της δισκογραφίας φίλων μου ποιητών...». Η θεματολογία των τραγουδιών πράγματι πατάει γερά και άμεσα στην καθημερινότητα, χωρίς να προσπαθεί να ωραιοποιήσει τις σκοτεινές ή δυσνόητες πλευρές της (ναρκωτικά, πορνεία, ομοφυλοφιλία κλπ.). 

Τα τραγούδια ενισχύει με το κύρος της παρουσίας της η σπουδαία ερμηνεύτρια Νένα Βενετσάνου και μαζί της δυο άσημοι τότε ερμηνευτές, ο Αντρέας Μπονάτσος, ανεψιός του Βλάση Μπονάτσου, στο δισκογραφικό του ντεμπούτο και ο παλιότερος Γιάννης Γερογιάννης που είχε πρωτοεμφανιστεί λίγα χρόνια νωρίτερα με λαϊκό ρεπερτόριο.

(c) LP | Polyphone | 1988 | Πηγή: d58