Μπορεί επίσημα ο Χάρης και ο Πάνος Κατσιμίχας,
οι δυο κορυφαίοι Έλληνες τραγουδοποιοί της δεκαετίας του '80, να έχουν
αποσυρθεί από το προσκήνιο, αλλά η "βαριά" σκιά τους είναι πάντοτε
παρούσα, είτε με έμμεσο, είτε με άμεσο τρόπο, καθώς επανέρχονται στο
προσκήνιο κατά καιρούς με διάφορους τρόπους, πότε "πειράζοντας" τα παλιά
τους τραγούδια και πότε παρουσιάζοντας ακυκλοφόρητο υλικό που είχαν στα
συρτάρια τους. Κάθε φορά πάντως μας εκπλήσσουν ευχάριστα δείχνοντας πως
ίσως ήταν λίγο πρόωρη η αποχώρησή τους, γιατί είχαν ακόμη πολλά να μας
προσφέρουν.
Στο τελευταίο τεύχος του αξιόλογου μουσικού περιοδικού ΜΕΤΡΟΝΟΜΟΣ διανεμήθηκε η πρόσφατη δισκογραφική επανεμφάνιση των δύο αδελφών με ένα άλμπουμ-συλλογή που περιλαμβάνει μια προσωπική ανθολόγηση από το παλιό τους έργο είτε στις αρχικές εκτελέσεις, είτε και σε καινούργιες με τη φωνή των ιδίων, αλλά και του Τόλη Φασσόη σε κάποια αγγλόφωνα τραγούδια. Ετερόκλητο υλικό που φαίνεται πως το ενοποιεί ένας απόκρυφος συνδετικός άξονας, όπως υπαινικτικά δηλώνεται και από τον τίτλο της συλλογής. Οι ίδιοι εξηγούν πως πρόκειται για τραγούδια που έχουν κοινή καταγωγή από το "βυθό" του υποσυνείδητου. Στίχοι ποιητικοί και μουσική πηγαία κι αυθόρμητη προέκυψαν με μια διαδικασία αυτόματης γραφής μέσα από σπαράγματα ιδεών και εικόνων που ξεπηδούσαν από μνήμες απωθημένες.
Όπως και να έχει, το αποτέλεσμα που μας προσφέρεται είναι συναρπαστικό, με πολύ όμορφες μουσικές στιγμές και εξαιρετικά κείμενα ποιητικών προδιαγραφών. Οι αδελφοί Κατσιμίχα είναι και πάλι παρόντες, για να μοιραστούν μαζί μας ξεχασμένες ευαισθησίες, νοσταλγικές αναδρομές και μελωδικές περιπλανήσεις σε ποικίλα πεδία της μουσικής γλώσσας.
Στο τελευταίο τεύχος του αξιόλογου μουσικού περιοδικού ΜΕΤΡΟΝΟΜΟΣ διανεμήθηκε η πρόσφατη δισκογραφική επανεμφάνιση των δύο αδελφών με ένα άλμπουμ-συλλογή που περιλαμβάνει μια προσωπική ανθολόγηση από το παλιό τους έργο είτε στις αρχικές εκτελέσεις, είτε και σε καινούργιες με τη φωνή των ιδίων, αλλά και του Τόλη Φασσόη σε κάποια αγγλόφωνα τραγούδια. Ετερόκλητο υλικό που φαίνεται πως το ενοποιεί ένας απόκρυφος συνδετικός άξονας, όπως υπαινικτικά δηλώνεται και από τον τίτλο της συλλογής. Οι ίδιοι εξηγούν πως πρόκειται για τραγούδια που έχουν κοινή καταγωγή από το "βυθό" του υποσυνείδητου. Στίχοι ποιητικοί και μουσική πηγαία κι αυθόρμητη προέκυψαν με μια διαδικασία αυτόματης γραφής μέσα από σπαράγματα ιδεών και εικόνων που ξεπηδούσαν από μνήμες απωθημένες.
Όπως και να έχει, το αποτέλεσμα που μας προσφέρεται είναι συναρπαστικό, με πολύ όμορφες μουσικές στιγμές και εξαιρετικά κείμενα ποιητικών προδιαγραφών. Οι αδελφοί Κατσιμίχα είναι και πάλι παρόντες, για να μοιραστούν μαζί μας ξεχασμένες ευαισθησίες, νοσταλγικές αναδρομές και μελωδικές περιπλανήσεις σε ποικίλα πεδία της μουσικής γλώσσας.
(c) ΛΥΧΝΟΣ/ΜΕΤΡΟΝΟΜΟΣ | 2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου