Οδυσσέας Ελύτης & Αργύρης Κουνάδης: Ο Ελύτης διαβάζει Ελύτη (1964)

Συμπληρώνονται σήμερα 13 χρόνια από το θάνατο του εκλεκτού συνθέτη Αργύρη Κουνάδη (1924-2011), ενός πολύ ιδιαίτερου δημιουργού με κύριο πεδίο δράσης τη λόγια μουσική, αλλά και με περιστασιακά περάσματα και από το χώρο του απλού τραγουδιού, κυρίως κατά τη δεκαετία 1973-1982, όταν μας έδωσε επτά προσωπικούς κύκλους με υπέροχα τραγούδια που τα χαρακτηρίζει η έντονη μελωδική φόρτιση, αλλά και τα διάχυτα αρώματα της ελληνικής παράδοσης.

Άλλα πεδία στα οποία δραστηριοποιήθηκε ιδιαίτερα ο Αργύρης Κουνάδης ήταν ο χώρος του αρχαίου ελληνικού δράματος (Βάκχες, Ιππόλυτος, Αντιγόνη, Λυσιστράτη κλπ), ο παλιός ελληνικός κινηματογράφος (Πικρό ψωμί 1951, Τζο ο τρομερός 1955, Το κορίτσι με τα μαύρα 1956, Eroica 1960, Ουρανός 1962 κ.ά.), αλλά και η μουσική συνοδεία στις πρώτες εκδόσεις της Lyra υπό την ετικέτα Διόνυσος με απαγγελίες Ελλήνων ποιητών σε δική τους ποίηση. 

Μια από τις πρώτες πρώτες εκδόσεις αυτής της σειράς ήταν ο δίσκος Ο Ελύτης διαβάζει Ελύτη που κυκλοφόρησε το 1964 και ήταν αφιερωμένη στις ποιητικές συλλογές Επτά Νυχτερινά Επτάστιχα (1940) και Έξι και μία τυψεις για τον ουρανό (1960) του μεγάλου μα ςποιητή Οδυσσέα Ελύτη (1911-1996). Τα Επτά Νυχτερινά Επτάστιχα αποτελούν ξεχωριστό δείγμα της πρώιμης ποιητικής δημιουργίας του Ελύτη, όταν είχε αρχίσει δειλά δειλά να γράφει ποιήματα επηρεασμένος από το έντονο υπερρεαλιστικό κλίμα της μεσοπολεμικής περιόδου. Η συλλογή αυτή τελικά ενσωματώθηκε στην ευρύτερη έκδοση των πρώτων ποιημάτων του με γενικό τίτλο Προσανατολισμοί (1940). 

Οι Έξι και μία τύψεις για τον ουρανό αποτελούν έργο της ώριμης περιόδου του ποιητή, όπου το ποιητικό όραμα από το πλαίσιο του φυσικού τοπίου (Αιγαίο) μετατοπίζεται σε μια ουράνια διάσταση με εμφανείς μεταφυσικές ανησυχίες συνδυάζοντας αριστοτεχνικά τη λυρική έξαρση με τη σοφία της ομορφιάς και το νοσταλγικό συναίσθημα. 

Ο ποιητής διαβάζει τα ποιήματά του με ένα κάπως αυστηρό τόνο, πολύ μακριά - θα έλεγα - από την εκφραστική ηρεμία της ανάγνωσης ενός Γιάννη Ρίτσου. Ο Αργύρης Κουνάδης συνοδεύει διακριτικά τη ροή του ποιητικού λόγου με μουσικές πινελιές ατονικής γραφής, χωρίς εξάρσεις που θα μπορούσαν να επισκιάσουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο της ποίησης. Το εξώφυλλο του δίσκου σχεδίασε ο ζωγράφος Γιάννης Μόραλης.

(c) CD | Lyra / Διόνυσος | 1964 | Πηγή: d58