Παρασκευή 15 Νοεμβρίου 2024

Ο Γιώργος Χρονάς διαβάζει Γιάννη Ρίτσο (2009)

Το 2009 γιορτάστηκε η επέτειος των 100 χρόνων από τη γέννηση του μεγάλου ποιητή Γιάννη Ρίτσου (1909-1990) και στο πλαίσιο ποικίλων αφιερωμάτων είχαμε και μια πολύ ενδιαφέρουσα δισκογραφική δραστηριότητα βασισμένη στο έργο του ποιητή, όπως η διπλή μελοποίηση της συλλογής Πρωινό άστρο (1955) από τον Σάκη Τσιλίκη και τον Νίκο Ζουρνή (με το δίσκο "Χιλιόμετρα"), αλλά και δυο εκδόσεις με απαπγγελίες ποιημάτων του, μία από τον ίδιο με τίτλο "Διάδρομος και σκάλα" κι άλλη μία από τον Γιώργο Χρονά.
Ο ποιητής και εκδότης Γιώργος Χρονάς (γενν. 1948), υπεύθυνος του λογοτεχνικού περιοδικού Οδός Πανός, το οποίο εκδίδεται ανελλιπώς εδώ και 43 χρόνια (από το 1981), συμμετέχοντας στην εκατοστή επέτειο της γέννησης του Γιάννη Ρίτσου αφιέρωσε ολόκληρο το τεύχος 146 στο έργο του ποιητή προσφέροντας μάλιστα στους αναγνώστες του κι ένα ψηφιακό δίσκο με τίτλο Ο Γιώργος Χρονάς διαβάζει Γιάννη Ρίτσο. Περιλαμβάνονται 27 συνολικά ποιήματα, από τα οποία τα πρώτα εννιά προέρχονται από τη συλλογή "Ο κόσμος είναι ένας" (1978), ενώ κοινό σημείο θεματικής αναφοράς όλων των ποιημάτων είναι οι ποιητικές εντυπώσεις του Ρίτσου από ένα ταξίδι του στην Ιταλία (Σαλέρνο, Πομπηία, Σιένα, Ρώμη, Βατικανό, Παζολίνι). 
Στο δίσκο επίσης περιλαμβάνονται και δυο μελοποιημένα ποιήματα, ένα από τον θεατρικό μονόλογο "Φαίδρα" (1978) με τίτλο "Η αγιότητα πριν απ' την αμαρτία" σε μουσική του Χαρίλαου Τρουβά και ερμηνεία του Θοδωρή Τσαγγάρη με συνοδεία πιάνου από τον Παναγιώτη Τσεβά, κι άλλο ένα από τη συλλογή "Ερωτικά" (1981) με τίτλο "Σάρκινος λόγος" σε μουσική και ερμηνεία του Ηλία Στεργίου.
Ο Γιώργος Χρονάς περιγράφει με πιητικό τρόπο την επαφή του με τον Ρίτσο: Κάθε φορά που διαβάζω ποιήματά του ξαναμπαίνω στο μάθημα των αισθημάτων. Άρρωστα ή υγιή έρχονται και με απαλύνουν. Μια σάλπιγγα ακούγεται, ένα παιδί ψηλά κοιτά πάνω από την Πύλη των Λεόντων, στην είσοδο του Κάστρου της Μονεμβάσιας, το σπίτι που γεννήθηκε ο ποιητής. Πιο κάτω, ο τάφος του, μες στη νύχτα φέγγει. Έχει πανσέληνο απόψε. Ο Ξένος, από την ομώνυμη συλλογή του, με υποδέχεται – προηγήθηκε ο Ρίτσος και ακολούθησε ο Παζολίνι με το Θεώρημά του, έχουν το ίδιο θέμα. Κάποιο ραδιόφωνο παίζει. Ένα παράθυρο ανοίγει. Ο Γιάννης Ρίτσος είναι εδώ. Πάντα μένει εδώ. Δεν έχει φύγει...


(c) CD | Οδός Πανός | 2009 | Πηγή: d58

Δεν υπάρχουν σχόλια: