Σάββατο 20 Ιανουαρίου 2018

Βίκυ Μοσχολιού: Ομώνυμο (ΕΜΙ/1971)

Το 1970 ήταν η τελευταία χρονιά της Βίκυς Μοσχολιού στην ΕΜΙ/Columbia συμπληρώνοντας οκτώ χρόνια από το 1962 που έκανε τις πρώτες ηχογραφήσεις της. Το 1974 θα επιστρέψει βέβαια στη φυσική της εστία, αλλά αυτή η πρώτη περίοδος ήταν η πιο λαμπρή της καριέρας της με τεράστιες επιτυχίες που την καθιέρωσαν στην κορυφή της δημοτικότητας έχοντας χτίσει ένα ασυναγώνιστο ρεπερτόριο γεμάτο υπέροχα τραγούδια με βαριές υπογραφές. Στο διάστημα αυτό συμμετείχε σε αρκετούς κύκλους τραγουδιών, ενώ ηχογράφησε δεκάδες δισκάκια 45 στροφών, καθώς και πέντε προσωπικούς δίσκους, όλους με τίτλο το όνομά της, χωρίς αρίθμηση (όπως γινόταν με άλλους καλλιτέχνες), σε μορφή ετήσιων συλλογών με υλικό από σκόρπιες ηχογραφήσεις που είχαν προηγηθεί. 
Το 1971 η Βίκυ Μοσχολιού υπέγραψε το νέο της συμβόλαιο με την εταιρία Philips, όπου θα παραμείνει τα επόμενα τρία χρόνια συνεχίζοντας να παράγει επιτυχίες. Την ίδια χρονιά λοιπόν η Columbia, αποχαιρετώντας τη μεγάλη ερμηνεύτρια, κυκλοφόρησε το έκτο προσωπικό της άλμπουμ με τίτλο και πάλι το όνομά της. Πρόκειται για μια αναδρομική συλλογή με χαρακτηριστικές στιγμές της οκτάχρονης διαδρομής της στην εταιρία μέσα από δώδεκα υπέροχα τραγούδια ηχογραφημένα στο διάστημα 1964-1970. 
Η συλλογή ξεκινά με το κλασικό "Τι έχει και κλαίει το παιδί" του Σταύρου Ξαρχάκου σε στίχους της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου, ένα τραγούδι που είχε γνωρίσει ταυτόχρονα τρεις σημαντικές ερμηνείες το 1964 που πρωτοακούστηκε. Οι άλλες δύο ανήκουν στη Μελίνα Μερκούρη και τον Γρηγόρη Μπιθικώτση. Ο Ξαρχάκος συμμετέχει με άλλα δύο σημαντικά τραγούδια ("Τα τρένα που φύγαν", "Ο Λευτέρης"). Στο δίσκο περιλαμβάνονται επίσης τραγούδια του Γιάννη Μαρκόπουλου ("Πέρα από τη θάλασσα"), του Απόστολου Καλδάρα ("Μην τα φιλάς τα μάτια μου", "Πήρα απ' τη νιότη χρώματα"), του Άκη Πάνου ("Δεν κλαίω για τώρα"), του Γιάννη Σπανού ("Τα χέρια", "Πειραιωτάκι"), του Νίκου Δαλέζιου και (μόλις ένα) του Γιώργου Ζαμπέτα. Η δεύτερη πλευρά του δίσκου ξεκινά με το σχετικά άγνωστο διαμάντι του Μίμη Πλέσσα "Οι άδειες τσέπες", ένα από τα ελάχιστα τραγούδια του συνθέτη που ερμήνευσε η Μοσχολιού. Δε νομίζω πως ξεπερνούν τα 4-5 όλα κι όλα.
Ο δίσκος εκδόθηκε από την ετικέτα Regal της ΕΜΙ και επανεκδόθηκε το 1975, ενώ είναι ο μοναδικός προσωπικός δίσκος της τραγουδίστριας στη συγκεκριμένη εταιρία που έχει γνωρίσει και ψηφιακή έκδοση. Εδώ πάντως θα τον βρείτε στην αυθεντική αναλογική του μορφή με πλήρη τα εξώφυλλα και των δύο αρχικών του εκδόσεων.

(c) LP | EMI Regal | 1971 | πηγή: d58

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αφού, Μέγα-Καρντάση Ααβας Πατριωτάρα Μου, Ο Συγκεκριμμένος Δίσκος, Κυκλοφόρησε Και Σε Ψηφιακό Δίσκο-(Cobact Disc Digital Audio) CD, Εσύ Γιατί Τον Ανάρτησες Έστω Και Στην Αρχική Του Αναλογική Έκδοση Του 1971. Κάτι Ήξερα Εγώ, Μέγα-Αδερφέ Και Δεν Τον Συμπεριέλαβα Στην Λίστα Που Σε Έστειλα Προχθές, Της Βίκυς Μοσχολιού, Γιατί Το Συγκεκριμμένο Το Album, Τυνγχάνει Να Τον Έχω Και Εγώ Ο Ίδιος, Σε Ψηφιακή Δίσκο-(Cobact Disc Digital Audio) CD, Ο Οποίος Επανεκδόθηκε Από Την Κορυφαία Κύρια Ελληνική Εταιρία Την: Minos Emi, Κατά Το Έτος Του: 1993.

Άαβας / d58 είπε...

Υπάρχει εύκολη απάντηση σ' αυτό που λες: Έτσι κι αλλιώς όλα τα τραγούδια της Μοσχολιού, είτε βγήκαν σε CD οι προσωπικοί της δίσκοι, είτε όχι, τα βρίσκεις εύκολα σε διάφορες ψηφιακές συλλογές. Άρα τι νόημα είχε που παρουσίασα και τους προηγούμενους δίσκους της; Κι όμως είχε. Γιατί εμένα τουλάχιστον μ'ένδιαφέρει πολύ ολόκληρη η έκδοση ενός δίσκου. Όχι μόνο τα τραγούδια δηλαδή, αλλά και τα ΕΞΩΦΥΛΛΑ. Γιαυτό το λόγο ανέβασα το δίσκο του 1971, για τα εξώφυλλα κυρίως των δύο εκδόσεων, του 1971 και του 1975. Το έχω ξανακάνει αυτό με μερικούς ακόμη δίσκους, παρόλο που έχουν βγει και σε CD. Φροντίζω πάντως να είναι δίσκοι εξαφανισμένοι από τα μαγαζιά, δυσεύρετοι δηλαδή, για να έχει νόημα η προσπάθειά μου.

Ανώνυμος είπε...

Μάλιστα - Μάλιστα, Μέγα-Καρντάση Ααβας Πατριωτάρα Μου, Μην Με Παρεξηγείς Ώρες - Ώρες Που Σε Γράφω Τέτοιου Είδους Μηνύματα, Αυτό Το Μήνυμα Που Σε Έστειλα Πρίν Από Λίγες Ώρες, Στο Έστειλα Μόνο Και Μόνο Γιατί Εσύ Όπως Με Έχεις Πεί Πρίν Από Κάμποσο Καιρό Που Γνωριστήκαμε, Πώς Έχεις Αλλά Και Υποστηρίζεις Έναν Νόμο Στην Σελίδα Σου, Να Αναιβάζεις Δίσκους-(Π.Χ. 78, 45, 33, 16 Στροφών), Μόνο Εάν Δεν Έχουν Βγεί Σε Ψηφιακό Δίσκο-(Cobact Disc Digital Audio) CD. Βλέπωντας Λοιπόν Αυτήν Την Έκδοση Που Αναίβασες-(Έκδοση Που Και Εγώ Στην Λίστα Δίσκων Της: Βίκυς Μοσχολιού, Που Σου Έστειλα Δεν Στο Είχα Συμπεριλάβει, Γνωρίζωντας Ό,τι Έχει Επανεκδοθεί Και Σε Ψηφιακό Δίσκο-(Cobact Disc Digital Audio) CD, Από Την Κύρια Ελληνική Δισκογραφική Εταιρία Την: Minos Emi, Κατά Το Έτος Του: 1993) Λέω Λοιπόν Από Μέσα Μου, Τι Κάνει Το Καρντάσι Μου, Δεν Γνωριζει Ό,τι Ο Συγκεκριμμένος Δίσκος Επανεκδόθηκε Σε Ψηφιακό Δίσκο-(Cobact Disc Digital Audio) CD, Από Την Κύρια Ελληνική Δισκογραφική Εταιρία, Την: Minos Emi, Κατά Το Έτος Του: 1993, Υποτίθεται Ό,τι Υποστηρίζει Κάποιο Βασικό Νόμο Στην Σελίδα Του, Για Αυτό Και Μόνο Τον Λόγο Μπήκα Στον Κόπο, Να Σε Γράψω Στελνωντάς Πρίν Από Λίγες Ώρες Αυτό Το Μήνυμα, Μέγα-Καρντάση Ααβας Πατριωτάρα Μου, Και Πάλι Χωρίς Παρεξήγηση, Σαν Άνθρωποι Που Είμαστε, Κάνουμε Όλοι Λάθη, Κανένας Από Εμάς Δεν Είναι Τέλειος Στα Όλα Του, Τέλειος Είναι Μονάχα Αλλά Και Μόνο Ο Θεός, Το Δικό Μου Το Λάθος Ήτανε Να Σου Γράψω Στέλνωντας Σε Αυτό Το Μήνυμα Πρίν Από Λίγες Ώρες, Χωρίς Να Γνωρίζω Τους Σκοπούς Της Συγκεκριμμένης
Αναρτησής Σου, Μέγα-Αδερφέ Μου, Και Σε Ζητάω Δημοσίως Συγνώμη Για Αυτό Μου Το Λάθος.

Ανώνυμος είπε...

Όμως Μιά Κι' Άρχισες, Μέγα-Καρντάση Ααβας Πατριωτάρα Μου, Με Το Συμπάθιο Κιόλας, Δεν Αναρτάς Άν Τον Διαθέτεις Φυσικά, Και Τον 02 Δεύτερο Κολοσσιαίο Δίσκο, Της Κορυφαίας Ελληνιδας Πειραιώτισσας Ερμηνεύτριας Της: Βίκυς Μοσχολιού, Που Διαθέτει Άξια Τον Τίτλο Του:

Βίκυ Μοσχολιού (Βίκυ Μοσχολιού Νο 02) 1967 Odeon - Minos Emi

Μιά Και Άρχισες Δηλαδή Να Ολοκληρώσεις Την Προσπάθεια Σου, Πάνω Στο Ζήτημα Της Βίκυς Μοσχολιού, Με Αυτό Της/Σου Τον Τελευταίο Δίσκο.

Άαβας / d58 είπε...

Αντώνη, ανοίξαμε μια κουβέντα αδιέξοδη μάλλον. Στο ΔΙΣΚΟΒΟΛΟ παρουσιάζω δίσκους άλλοτε συνοδευόμενους από σύνδεσμο κι άλλοτε χωρίς σύνδεσμο ως απλή δισκοπαρουσίαση. Γενικώς φροντίζω να προσφέρω υλικό με ιστορική αξία στην καλύτερη δυνατή ποιότητα, χωρίς να βλάπτω τα οικονομικά συμφέροντα κανενός (γιατί αυτό θα ήταν παράνομο) και φυσικά χωρίς να αποκομίζω ο ίδιος κανένα απολύτως οικονομικό όφελος! Μακριά από μένα όλα αυτά. Έχω ένα τεράστιο αρχείο, αλλά και πολλές πηγές σπάνιου μουσικού υλικού, και είμαι στη διάθεση οποιουδήποτε να του δώσω τα πάντα, γιατί μ΄ενδιαφέρει να διασωθεί αυτό το υλικό και να μην εγκλωβιστεί στη ματαιόδοξη κρυπτολαγνεία κάποιων ανεγκέφαλων συλλεκτών. Και βέβαια θα έχεις καταλάβει ότι μ' ενδιαφέρει αφάνταστα η συνολική εικόνα του δίσκου και γιαυτό περισσότερη δουλειά βάζω στην τακτοποίηση και αποκατάσταση των εξωφύλλων, παρά στο ηχητικό μέρος. Αυτό με παρακίνησε να ανεβάσω κι αυτόν το δίσκο της Μοσχολιού, όχι γιατί θέλω αμέτι μουχαμέτι να παρουσιάσω ολόκληρη τη σειρά των προσωπικών της δίσκων, αλλά γιατί είχα ήδη έτοιμο το rip από το παλιό μου βινύλιο και κυρίως γιατί έχουν ενδιαφέρον τα εξώφυλλα των δύο πρώτων εκδόσεών του. Αν τίθεται ζήτημα ασυνέπειας προς τις αρχές του Δισκοβόλου, όπως λες, τότε μπορώ πανεύκολα να αφαιρέσω τον σύνδεσμο και να περιοριστεί το θέμα σε μια απλή δισκοπαρουσίαση.

Ανώνυμος είπε...

Σταματάει Εδώ Το Ζήτημα, Μέγα-Καρντάση Ααβας Πατριωτάρα Μου, Λόγω Σεβασμού.

Psikofobi είπε...

Teşekkürler...